به گزارش خبرنگار مهر،محبوبیت "افسانه جومونگ" پدیده تلویزیون در ماههای اخیر روزهای اوج مجموعه‌های ژاپنی در دهه 60 را به یاد می‌آورد. اگراستقبال از "روزهای زندگی"، "سال‌های دور از خانه" و "جنگجویان کوهستان" در سال‌هایی که تلویزیون برنامه‌‌‌های سرگرم‌کننده کم داشت طبیعی بود، اقبال عمومی به "افسانه جومونگ" تا این اندازه قابل پیش‌بینی نبود.
"افسانه جومونگ" در مقایسه با بعضی از تولیدات تلویزیون داخلی که نمی‌توانند نظر مثبت مردم را جذب کنند پر ایراد و ضعیف است، بازی‌ها اغراق آمیز و دیالوگ‌ها نچسب و تصنعی است. خط سیر داستانی مشکل دارد و روند اتفاق‌ها از منطق پذیرفتنی پیروی نمی‌کند. اما نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که مجموعه "افسانه جومونگ" در جذب مخاطب موفق بوده است و این مجموعه کره‌ای در غیبت رقیب جدی ایرانی توانسته مخاطب را پای گیرنده‌ها نگه دارد.
اما همان‌طور که فروش بالای یک فیلم دلیل ارزش‌‌های آن نیست، انبوه مخاطبان یک مجموعه تلویزیونی نمی‌تواند دلیل کیفیت بالای آن باشد. هرچند که این امتیاز جانبی را نمی‌توان نادیده گرفت. "افسانه جومونگ" مثل هر پدیده و محصول عامه‌پسندی از سلیقه مردم فراتر نمی‌رود و ذهن اورا به چالش نمی‌کشد. همه چیز ساده و قابل پیش‌بینی است و پیچیدگی‌های قصه آن‌قدر برای مخاطب تلویزیون که نمونه‌های این‌چنینی را دیده آشنا و تکراری است که او را نگران نمی‌کند.
"افسانه جومونگ" تصویری که بیننده عام از یک قصه جذاب دارد، عینیت می‌دهد. قصه قهرمانی که علیه پلشتی‌های اطرافش طغیان می‌کند و با وجود موانع مختلف بر مصائب ریز و درشت زندگی‌اش پیروز می‌شود و در نهایت به خوشبختی برسد. جومونگ نیروی برتر قصه است که فاصله‌ای زیاد با دیگر شخصیتها دارد و این هوشمندی و اقتدار است که بر بیننده تاثیر می‌گذارد.
شخصیتها سیاه و سفید هستند و درک کینه توزی و عداوت شخصیت‌های منفی با قهرمان افسانه‌ای مجموعه چندان سخت نیست. بیننده برای درک روابط و مناسبات شخصیتها نباید زیاد به ذهنش فشار بیاورد . این ساندویچ خوش رنگ و لعاب به مذاق آنهایی که غذاهای ساده و سریع را دوست دارند خوش می‌آید. آنهایی که دوست دارند باور کنند عاقبت، خیر بر شر پیروز است و رازهای زندگی به پیچیدگی یک قسمت از این مجموعه پر سوز و گداز هستند که عواطف و احساسات سطحی مخاطب را هدف قرار می‌دهد.
"افسانه جومونگ" ترکیبی از اکشن، ملودرام، طنز و اسطوره است. رویکردی به ظاهر اخلاقی دارد و آنچه را بیننده از یک ملغمه دوست داشتنی انتظار دارد، برآورده می‌کند. موفقیت این پدیده کره‌ای همخوانی با سلیقه و خواست مخاطب است، مخاطبی که ترجیح می‌دهد یک ساندویچ خوش‌طعم رات اهضم انتخاب کند تا غذایی که برای به ثمررسیدنش باید ساعت‌ها وقت صرف کرد.
نظر شما