نگرانی از آشفته بازار تصمیم گیران غیرفوتبالی در فوتبال تبریز

کلانشهر تبریز با دو باشگاه قدیمی ماشین سازی و تراکتورسازی که قدمتی بیش از 40 سال دارند بخشی از تاریخ و شناسنامه فوتبال ایران را شامل می شوند اما روند کنونی حاکم بر این دوباشگاه از نابودی آنها خبر می دهد.

به دنبال حوادث پیش آمده برای ماشین سازی تبریز که منجر به سقوط این باشگاه به لیگ دو شد، تمام امیدهای فوتبال دوستان آذری به تراکتورسازی معطوف شده است.

با این حال اما به نظر می رسد حاشیه های موجود در اطراف قرمزپوشان تبریزی از آینده ای مبهم خبر می دهد.

نخستین حاشیه در این باشگاه در خصوص کادر فنی تراکتور آغاز شد. فراز کمالوند گرچه تراکتور را به لیگ برتر رسانده اما از محبوبیت چندانی در تبریز برخوردار نیست و البته کارشناسان ورزشی نیز به اتفاق اعتقاد دارند که این مربی جوان قادر نیست تراکتورسازی را در لیگ برتر هدایت کند.

کمالوند نیز با آگاهی از این موضوع بود که با چند تیم لیگ یکی مذاکره کرد و حتی از توافق با داماش گیلان خبر داد اما به ناگهان دوباره از تراکتورسازی سردرآورد.

حاشیه دوم نیز در خصوص جذب بازیکنان به راه افتاد. کادر فنی و مدیریت باشگاه با خریدهای گرانبها و البته به خدمت گرفتن بازیکنان جنجالی و پرحاشیه این نگرانی را به وجود آورده اند که چگونه یک مربی جوان می تواند مجموعه تیم را در لیگ برتر کنترل کند؟

معضل کمبود پول و بودجه نیز از مهمترین مسایل موجود پیرامون تراکتورسازی است. به گفته ناصر شفق، مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی تبریز، کارخانه تراکتورسازی طلبی 57 میلیارد تومانی از دولت داشته و این موضوع موجب مشکلات بسیاری در این مجموعه شده است.

شاید به همین دلیل است که وی با طراحی سناریویی هفته گذشته استعفا داده و پس از چند روز با شرط و شروطی، آمادگی خود را برای بازگشت به مدیریت باشگاه اعلام کرد! به گفته فوتبالدوستان، بالاخره ناصر شفق دستی هم در سینما دارد و از تهیه کنندگان بنام این صنعت در کشور است!

مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی بعد از انتشار خبر استعفایش گفت: در صورت حمایت هیئت مدیره کارخانه از باشگاه تراکتورسازی در کنار این تیم خواهم بود چون فوتبال تبریز و مردم آذربایجان را دوست دارم.

شفق ابراز امیدواری کرد که امسال نیز هیئت مدیره کارخانه حمایت های لازم را برای حضور قدرتمندانه تراکتورسازی در لیگ برتر انجام دهد.

اما از هیئت مدیره تراکتورسازی نیز اخبار ضد و نقیضی منتشر می شود. چندی پیش خبر اعلام فروش یا واگذاری امتیاز باشگاه تراکتورسازی تبریز اهالی ورزش آذربایجان را شوکه کرد.

قضیه از آنجا شروع شد که یکی از اعضای هیئت مدیره این کارخانه در گفتگو با رسانه ها از آنچه هزینه های بالای تیم داری عنوان کرد از آمادگی این مجموعه برای واگذاری باشگاه خبر داد.

این خبر واکنش مسئولان مختلف استان را در پی داشت. از میان این اظهار نظرها اما سخنان جواد ششگلانی رئیس هیئت فوتبال تبریز از همه گویا تر بود. وی گفت: "نمی شود که آقایان در تهران بنشینند و برای ورزش تبریز تصمیم گیری کنند. تراکتورسازی و ماشین سازی شناسنامه ورزش آذربایجانند و نمی شود یک شبه به انحلال یا فروش آن ها رای داد."

وی همچنین ضمن انتقاد شدید از تبعیض های صورت گرفته در توزیع درآمدهای ملی در ورزش بین شهرستان ها گفت: "چطور می شود تیم های صنعتی شهرهای دیگر نه تنها در فوتبال بلکه در رشته های دیگری چون والیبال و بسکتبال هزینه های میلیاردی می کنند اما به تبریز که می رسد نمی توانند تیمداری کنند!؟"

ششگلانی هشدار داد: "برخی در حالی نمی خواهند سالانه چند میلیارد برای ورزش تبریز هزینه کنند که نمی دانند تبعات اجتماعی چنین تصمیماتی بسیار سنگین و غیرقابل جبران خواهد بود."

با توجه به آنچه گفته شد، مجموعه حوادث یاد شده باعث شد شیرینی صعود یک تیم فوتبال تبریز پس از هشت سال به لیگ برتر تنها به فاصله چند روز در کام فوتبال دوستان این خطه تلخ شده و همگان از آینده مبهم فوتبال تبریز نگران شوند. هم اکنون در این خطه این سئوال مطرح است که آیا "تدبیر" به داد تصمیم گیران خواهد آمد؟