مدیر مسئول نشریه "دنیای تصویر" درباره وضعیت سینمای ایران در سالهای اخیر همزمان با روز ملی سینما به خبرنگار مهر گفت: واقعیت این است که در سه سال گذشته سینمای ایران وضع و حال خوبی نداشته است. البته نمیتوان گفت سقوط کرده، اما از موقعیت برتری نیز برخوردار نبوده است.
وی افزود: به نظر میآید مدیریتهای فرهنگی چندان به هنر علاقه ندارند. یک مدیر فرهنگی علاوه بر دانش فرهنگی باید به این حوزه نیز علاقمند باشد و این علاقمندی بسیار مهم است. اما متاسفانه برخی دوستان در بخش مدیریت به این موضوع توجه نمیکنند. همین باعث میشود به دستاندرکاران سینمایی نیز علاقمندی نشان ندهند.
معلم تاکید کرد: با توجه به این موضوع فضایی که باید به وجود آید شکل نگرفته و موجب سرخوردگی و یاس در جامعه هنری شده است. قطعا در این شرایط آثار برجسته نیز تولید نمیشود. البته از طرفی امنیت در بخش سرمایهگذاری و بخش خصوصی وجود ندارد که این امر نیز به نوعی به مدیریت فرهنگی برمیگردد.
این منتقد با اشاره به مدیریت جزیرهای در بخش فرهنگ گفت: در این نوع مدیریت هر کسی کار خودش را میکند و جالب اینکه در هر بخش هر کسی صاحبمنصب است و همه با هم در تعارضند. هیچکس بر اساس افق مشخص برنامهریزی نمیکند و همه بر اساس سلیقه، رای شخصی و فرقهگرایی کار خود را دنبال و با همین نگاه پای سیاست و اقتصاد را به هنر باز میکنند.
تهیهکننده "گاوخونی" ادامه داد: جریان طبیعی سینما که باید در بخش خصوصی رشد و با جامعه هنری و منتقدان ارتباط لازم را برقرار کند، متاسفانه وارد کانالهای دیگر شده و این از عواقب مدیریت جزیرهای است. این فضا باعث رشد ابتذال میشود. نبود جریانهای آگاه چنین فضایی را به وجود میآورد و من یکی از دلایل اصلی آن را کمبود یا فقدان فضای نقادانه میدانم.
وی خاطرنشان کرد: یک سلیقهای در جامعه وجود دارد که معتقد است باید فقط از من تعریف شود و به من جایزه بدهند که این روش درست نیست. در این شرایط منتقدان تبدیل به ستایشکننده آثار و جریانهای اجتماعی به یک بچه حرف گوشکن تبدیل شدهاند که تمام این جریانها تاثیر مخرب دارد.
معلم افزود: در صورتی که اگر این شادابی در این مجموعه تضعیف شود تاثیر منفی روی مخاطب و روحیه جامعه خواهد داشت. وقتی زبان و وزن سینما نادیده گرفته شود طبیعتا سینما رشد غیر طبیعی خواهد داشت و در این شرایط سینما به یک موجود شعاردهنده و گزارشگر تبدیل میشود. این نقطه ضعف است.
تهیهکننده "ازدواج به سبک ایرانی" تاکید کرد: فقدان مدیریت و خردمندی در برخورد با اهل هنر باعث میشود نسل جوان وقتی نتواند با پدیده مقابلش به طور طبیعی جلو برود و وقتی کانالهایی برای ورود آنها برای ابراز نظرشان نباشد، گرفتاری سیاسی و اجتماعی از همین جا شکل بگیرد.
وی با ادامه با اشاره به اهمیت رسانه در جامعه امروز گفت: حیات جامعه امروز در گرو داشتن هنر و سرگرمی است. جامعه عنصری تکبعدی نیست. در زندگی شهرنشینی امروز وقتی حضور رسانه و سرگرمی کمرنگ شود، جامعه اندوهگین و سینمای زیرزمینی متولد میشود که اصل و جوهره سینمای اصیل را هم میتواند زیر سئوال ببرد.
معلم درباره تولیدات اخیر سینمای ایران افزود: تلویزیون در این شرایط برای سینما مشغلهآفرین شده است. این جریان باعث شده به نوعی فیلمهای زودپز تولید شوند که در شرایط خوبی نیز اکران میشوند. البته دلیل این اکرانهای زود اقتصادی و مشکلات نداشتن امنیت است. این نوع فیلمها آثار بیمخاطب مسئولپسند هستند.
مدیر مسئول "دنیای تصویر" با اشاره به ساخت سالنهای سینما در چند سال اخیر گفت: در بخش سالنسازی اتفاقهایی خوب افتاده که البته ربطی به مدیریت فرهنگی ندارد و از سوی شهرداری دنبال میشود. پردیسهای سینمایی محصول سرمایهگذاری شهرداری و حوزه هنری است. البته در بخشهایی نیز سالنهای سینمایی نوسازی و بهسازی شده است.
معلم در پایان درباره راه برونرفت از شرایط فعلی گفت: در این کشور جوان باید ابتدا زمینه بروز و اراده تغییر به وجود آید و پس از آن نیز تغییر نگاه شکل بگیرد و مدیریتهایی در راس کار قرار بگیرند که خود را بینیاز از مشورت ندانند و فضای نقد را به وجود آورند. ما پتانسیل بزرگی داریم که در سراسر جهان نیز پذیرفته شده است.
نظر شما