نوغانداری در کنار فعالیت های کشاورزی و دامداری در مناطق مختلف استان مازندران رواج دارد.

نوغانداری فعالیتی جنبی در کنار دیگر فعالیت‌های کشاورزی و دامداری در منطقه است و کار بسیار پرزحمت و سختی است. خانوارها با امید دست یافتن سودی اندک به این کار روی می‌آورند تا کمک خرج زندگی شان باشد و امروزه این فعالیت همچنان به صورت سنتی با روند رو به کاهش در استان مازندران صورت می‌گیرد.

در گوشه کنار باغ‌ها و حیاط خانه‌ها چند درخت توت بدین منظور وجود دارد و چون لاروهای ابریشم فقط از برگ توت تغذیه می‌کنند، مقدار پرورش این لاروها به تعداد درختان توت در هر خانه بستگی مستقیم دارد؛ این عامل گرچه تنها عامل نیست اما مهم‌ترین آنها است.

نوغان‌ها پس از تولد از تخم چند مرحله تغذیه چند هفته‌ای را سپری می‌کنند و بعد از آن چند روز را به استراحت و بعد شروع به بستن پیله می‌نمایند که شرایط محیطی و تغذیه و نژاد تخم تأثیر بسزایی در روند تبدیل به پیله دارد.

پیله‌های جمع آوری به مراکز فروش جهاد فرستاده می‌شود که در گذشته علاوه بر این روش. به تهیه نخ ابریشم هم می‌پرداختند که امروزه به ندرت انجام می‌گیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha