شب گذشته انتشار خبری تلخ، فضای مجازی و صفحات خبرگزاری را پر کرد؛ استاد محمدرضا حکیمی پس از گذراندن یک دوره بیماری دقایقی قبل دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرنگار مهر، شب گذشته انتشار خبری تلخ، فضای مجازی و صفحات خبرگزاری را پر کرد؛ استاد محمدرضا حکیمی پس از گذراندن یک دوره بیماری دقایقی قبل دار فانی را وداع گفت.
استاد محمدرضا حکیمی، اندیشمند دینی و نویسنده در ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد متولد شد. او در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا ۲۰ سال در این حوزه به تحصیل پرداخت. محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سیدابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین استادان حکیمی بوده‌اند. از آثار محمدرضا حکیمی نیز می‌توان به «الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب» و …اشاره کرد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام تسلیتشان در پی رحلت این استاد فرزانه نوشتند: ایشان دانشمندی جامع و ادیبی چیره‌دست و اندیشه‌ورزی نوآور و اسلام‌شناسی عدالتخواه بودند. ایشان عمر را فارغ از آرایه‌ها و پیرایه‌های مادی، در خدمت معارف والای قرآن و سنّت گذرانده و آثاری ارزشمند از خود به جا نهادند. بهره‌گیری از محضر پر فیض و نفس گرمِ استادان معرفت و معنویت در مشهد مقدس، ذخیره‌ای از توکل و تعبّد و غنای نفس در دل و جان این شخصیت عزیز به جا نهاده بود که تا آخر عمر با برکتش وی را استوار می‌داشت.
پرتره‌ای از استاد محمد رضا حکیمی تقدیم مخاطبان مهر و علاقه مندان به این شخصیت فرهیخته می‌شود.
نظر شما