صنایع دستی می‌تواند در مناطق روستایی و نقاطی که فعالیت‌های کشاورزی،کار اصلی و عمده مردم را تشکیل می‌دهد و نیز در مناطق عشایری که دام‌داری شغل اصلی و رایج است، به‌عنوان فعالیتی دائم مطرح شود.
برای اقتصاد جوامع در حال توسعه‌ای مانند ایران، مهم‌ترین چالش، ایجاد فرصت‌های شغلی برای جمعیت جوان است. یکی از این چالش‌ها، توسعه اقتصادی با تکیه بر امکانات درونی مانند صنایع دستی است که در کشور ما ریشه‌های عمیق و استوار در آداب و رسوم، سنت‌ها و در مجموع، در فرهنگ مردمی ما دارد. صنایع دستی به عنوان صنعتی کاملاً بومی و غیر وابسته که مواد اولیه آن به راحتی در داخل کشور قابل تأمین است، نیاز به سرمایه‌گذاری زیادی نداشته و به همین دلیل دارای ارزش افزوده بالایی است. همچنین وجود تکنیک‌های ساده و آموزش آسان آن و نیز هماهنگی فرهنگ تولید آن با فرهنگ اصیل مردمی، آن را به صنعتی مناسب جهت اشتغال‌زایی بدل کرده است.
صنایع دستی می‌تواند در مناطق روستایی کشور و در نقاطی که فعالیت‌های کشاورزی، کار اصلی و عمده مردم را تشکیل می‌دهد و نیز در مناطق عشایری که دام‌داری، شغل اصلی و رایج است، به‌عنوان فعالیتی دائمی و فصلی مطرح شود. در شهرها نیز می‌تواند به‌عنوان کار دائم و غیردائم گسترش یابد. ایجاد کارگاه‌های تولیدی صنایع دستی به صورت کارگاهی برای بسیاری از شهرنشینان، می‌تواند ایجاد حرفه نماید.
بنیاد مستضعفان به منظور ایجاد اشتغال پایدار و توانمندسازی اقتصاد خانواده روستایی و استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی و بومی و در نتیجه محرومیت زدایی در شهرستان قصرقند (جنوب استان سیستان و بلوچستان) و حاجی آباد بخش احمدی (استان هرمزگان)، با وام‌های قرض الحسنه و آموزش راهکارهای توسعه در زمینه صنایع دستی و تولید ملی و اشتغال زایی مردم منطقه کمک‌های مؤثری کرده است.
نظر شما