مردم استان بوشهر در شب‌های آخر ماه صفر و به مناسبت رحلت حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن(ع) در مساجد و حسینیه‌های به عزاداری سنتی پرداختند.
مراسم عزاداری سالار شهیدان در بوشهر با سنج و دمام آغاز می‌شود. سنج و دمام نشانه خبر کردن مردم برای واقعه و رخدادی مهم است. پس از سنج و دمام بوق به صدا در می‌آید. بوق از جنس شاخ نوعی گوزن است و زیبایی ظاهری خاصی نیز دارد. پس از چند لحظه دمام‌ها با ریتم خاص به صدا در می‌آیند و سنج‌ها نیز خود را با دمام هماهنگ می‌کنند. سپس همه چیز برای آغاز سینه زنی آماده می‌شود. در سینه زنی سنتی بوشهر، سینه زن‌ها به صورت دایره‌ای حلقه‌ای را تشکیل می‌دهند و به صورت مواج و دایره‌ای به سینه زدن مشغول می‌شوند.
پیشخوان یا سرخوان مراسم نوحه خوانی را شروع می‌کند. در ابتدای مجلس خردسالان و جوانان و دست‌اندرکاران گرد پیشخوان در وسط محل برگزاری مراسم حلقه‌ای دایره شکل را تشکیل می‌دهند که به آن بر یا بر حیدری می‌گویند.
در مراسم سینه زنی عده‌ای مسئول تنظیم برها می‌باشند. سینه زن‌ها برای رعایت نظم و فاصله لازم با دست چپ قسمت راست کمر همدیگر را می‌گیرند و با دست راست سینه می‌زنند.
حلقه‌های سینه زنی رفته رفته بزرگ‌تر می‌شود تا جایی که برای دیگر سینه زن‌ها به ترتیب برهای جدید ایجاد می‌شود.
سینه زن‌ها که همزمان و با جلو و عقب بردن پاها برای دورخوردن بر سینه‌های خود می‌کوبیدند و با همسرایی در جواب نوحه‌ی پیشخوان او را همراهی می‌کنند. معمولاً هنگام همخوانی سینه زده نمی‌شود.
پس از تشکیل چند دور و افزایش نسبی سینه زن‌ها، نوحه خوان اصلی کار خود را آغاز می‌کند.
نظر شما