به گزارش خبرنگار مهر، ساعت 2:24 بامداد امروز به وقت تهران وقتی «مارکو رودریگز» داور مکزیکی با دمیدن در سوت خود، وقوع یک فاجعه تاریخی را برای برزیلی‌ها به اطلاع جهانیان رساند، این سوی کره زمین در ایران، آنهایی که باید شکست باورنکردنی 7 بر 1 تیم ملی فوتبال برزیل را برابر آلمان آن هم در یک قدمی فینال جام جهانی، نه تنها برای دوستداران فوتبال بلکه برای مردمی هم که این فستیوال جهانی برایشان نان و آب نشده و نمی‌شود، باورپذیر می‌کردند، در خواب بودند!
آری! بسیاری از ایرانی‌ها و به ویژه عاشقان فوتبال برزیل که تا پاسی از شب و بهتر بگوئیم صبح امروز بهت زده به صفحه‌های تلویزیون، شکست فاجعه‌بار میزبان جام جهانی 2014 و تیمی که بیشترین تعداد قهرمانی را در این رقابت‌ها دارد، نظاره می‌کردند، بی‌صبرانه منتظر دیدن گزارش‌ها و بازتاب‌های این فاجعه نه تنها ورزشی بلکه سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و ... در روزنامه‌ها و روی دکه‌ها بودند اما ...
با یک نگاه گذری و بسیار معمولی به روزنامه‌های صبح امروز (چهارشنبه 18 تیر) تهران، به جرئت می‌توان گفت که یک فاجعه تقریباً کم‌سابقه در امر اطلاع‌رسانی در نشریات مکتوب روزانه کشور رخ داده است؛ بجز سه روزنامه که البته هر سه هم ورزشی هستند، شکست سنگین میزبان جام جهانی برابر آلمان حتی در حد یک خبر معمولی هم در روزنامه‌های ایران بازتاب نیافته است و این در حالی است که بسیاری از مخاطبان انتظار بازتاب این رویداد را در صفحه نخست به همراه تصاویر آن داشتند.
امروز حتی آنهایی که از «واقعیت افزوده» سخن می‌گفتند و می‌گویند و مدعی روزنامه‌نگاری در لحظه در نشریه‌شان هستند، برابر مخاطبان خود خلع سلاح شدند.
قطعاً در این لحظه دست‌اندرکاران تولید محتوای روزنامه‌ها موضوع زمان وقوع این رویداد خبری را پیش خواهند کشید و احتمالاً خواهند گفت اگر ما فایل نهایی روزنامه را تا آن زمان (حوالی 2:30 بامداد) نگه می‌داشتیم و نسخه نهایی را برای چاپ نمی‌فرستادیم، امکان قرار گرفتن روزنامه‌ها روی دکه در صبح امروز وجود نمی‌داشت.
در اینجا چند نکته ساده مطرح است: اولاً چگونه سه روزنامه خبر ورزشی، ایران ورزشی و گل که با توجه به زمینه انتشارشان (ورزشی) و مخاطبان زیاد این حوزه، جزو نشریات تقریباً پرتیراژ کشور محسوب می‌شوند و طبیعتاً چاپ و عرضه آنها انرژی و توان بیشتری می‌طلبد، توانستند و بقیه نتوانستند؟!
نکته دوم این است که پیشتر هم رویدادهای مهمی در زمان موسوم به «زمان مرگ» برای چاپ روزنامه به وقوع پیوسته‌اند که نمونه اخیر آن، توافق ژنو در سحرگاه 30 دیماه 1392 بود که البته در این رویداد، بسیاری از روزنامه‌ها از آزمون اطلاع‌رسانی سربلند بیرون آمدند و می‌توان گفت شاهد پدیده‌ای بودیم که عنوان «روزنامه‌نگاری آنلاین روی کاغذ» نام برازنده‌ای برای آن باشد!
در این خصوص البته باید به نکات مختلفی توجه داشت که از مهمترین آنها مشکلات زیرساختی نشریات مکتوب در ایران و به ویژه بخش چاپ و توزیع است که به جرئت می‌توان گفت در برخی مقاطع از جمله همین رویداد ورزشی، دوره انتشار آنها را تغییر داده و «روزنامه‌ها» را به «دوروزنامه» تبدیل می‌کند!
به هر روی همانطور که شرح آن رفت، بجز در سه روزنامه ورزشی، خبر فاجعه بامداد امروز بلوهوریزنته در روزنامه‌های سراسری ایران کمترین بازتاب را نیافت؛ در این میان اما روزنامه ورزشی «گل» در صفحه نخست خود و در زمینه‌ای طلایی رنگ (رنگ لباس تبم ملی برزیل) و با درج عبارت «فاجعه» مابین دو عدد 1 و 7، شکست طلایی‌هایی فوتبال را برابر ژرمن‌ها به شیوه‌ای قابل قبول انعکاس داده است.
همچنین روزنامه «خبر ورزشی» با تیتر «برزیل له شد» این رویداد را اطلاع‌رسانی کرده و روزنامه «ایران ورزشی» هم با تیتر «دیشب خواب ندیدید» کوشیده این رویداد باورنکردنی را برای مخاطبانش باورپذیر کند.
---------------------------
گزارش از کمال صادقی
نظر شما