یک نویسنده و شاعر نوجوان معتقد است، دخالت دولت در امور فرهنگی حد و مرز نمی‌شناسد؛ از سوی دیگر دولت منبع مالی مهمی است و می‌تواند در بازار فرهنگ مداخله مالی کند. به نظر او، استقلال نهادهای مدنی در ایران بدون جهت‌گیری دولت ممکن نخواهد بود.

علی‌اصغر سیدآبادی، نویسنده و شاعر حوزه نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به اینکه انجمن‌های صنفی و نهادهای فرهنگی در ایران، مستقل از دولت نیستند، گفت: متاسفم که بگویم نهادهای دولتی بدون تاثیر دولت نمی‌توانند فعالیت کنند و نوع فعالیت آنها به جهت‌گیری دولت‌های مستقر برمی‌گردد. به بیان دیگر نهادهای غیردولتی ـ چه نهادهای صنفی و چه فرهنگی و تخصصی ـ در کشور ما هنوز آن قدر قوی نیستند که بتوانند بدون توجه به دولت فعالیت بکنند. این نهادها شاید بتوانند بدون حمایت دولت کار کنند، اما در برابر موانع دولتی، معمولا چاره‌ای جز توقف یا تغییر روش ندارند.

نویسنده «روزها، دیوها از آدم‌ها می‌ترسند»، دولت اصلاحات را با هشت سال گذشته مقایسه و بیان کرد: اگر دو دوره هشت ساله گذشته را بررسی کنیم، درمی‌یابیم، با این‌که نهادهای غیردولتی، طی 8 سال از سوی دولت اصلاحات حمایت می‌شدند، اما در تصمیم‌گیری‌های دولتی و نقد آن موثر بودند، اما در 8 سال گذشته اوضاع به طور کلی فرق کرد. نهادهای غیردولتی یا حضوری نداشتند و یا حضورشان تزیینی بود. در این چند سال، نه تنها تشکل‌های مستقل با موانع بسیار رو‌به‌رو بودند که تشکل‌های دولت ساخته‌ای هم به قصد تضعیف نهادهای مستقل راه‌اندازی شدند.

سیدآبادی با اشاره به این‌که نقد دولت به خط قرمز انجمن‌های صنفی تبدیل شده، گفت: در این سال‌ها نهادهای غیردولتی و صنفی بسیار محافظه‌کار شده‌اند و معمولاً نقد دولت به خط قرمز آنها تبدیل شده است، در حالی که نفس تشکیل نهادهای غیردولتی، دفاع از حقوق اعضایشان است که گاه این حقوق از طرف نهادهای دولتی نادیده گرفته می‌شود.  با این حال برخی از نهادهای مدنی توانسته‌اند، از این دوره دشوار بگذرند و سرپا بمانند؛ انجمن نویسندگان کودک و نوجوان از جمله این نهادهاست که اگرچه محافظه‌کار، اما به حیات خود ادامه داده و امیدوارم در دوره تازه، فعالیت‌های صنفی خود را در دفاع از نویسندگان و مترجمان و اعضا گسترش بدهد.

نویسنده «بابابزرگ سبیل موکتی»، دخالت دولت در امور فرهنگی را بی‌حد و حصر دانست و افزود: با توجه به این که از یک‌سو دخالت دولت در امور فرهنگی حد و مرز نمی‌شناسد و گاه هرنوع فعالیت مستقلی را ناممکن می‌کند و از سوی دیگر دولت منبع مالی مهمی است و می‌تواند در بازار فرهنگ مداخله مالی کند، به نظرم استقلال نهادهای مدنی در ایران بدون جهت‌گیری دولت ممکن نخواهد بود. با توجه به ویژگی دولت در ایران امیدوارم که دولت آینده هم چنان که رئیس جمهور منتخب در تبلیغات انتخاباتی خود گفته، رویکرد مثبتی به فعالیت و استقلال نهادهای مدنی داشته باشد. در این صورت مهم‌ترین حمایت دولت آینده از تشکل‌ها، در درجه نخست رفع موانعی است که موجب فعالیت آنها می‌شود و بعد واگذاری بخشی از امور به آنان و سبک کردن بار دولت.

انجمن نویسندگان کودک، همه نویسندگان و مترجمانی که سه کتاب تالیفی و 5 ترجمه دارند را به عضویت می‌پذیرد و این مسئله، به گفته سیدآبادی، نظر درستی است؛ چرا که اگر شرایط بررسی کیفی گذاشته شود، آن وقت انجمن‌ها به محفل‌های ادبی تبدیل می‌شوند و سلیقه‌های ادبی جای نویسندگی می‌نشینند.

برچسب‌ها