قرن بیستم را نمی‌توان قرن فلسفه نامید

پروفسور راجر کریسپ از اساتید برجسته فلسفه دانشگاه آکسفورد و حوزه‌های تخصصی او اخلاق، فلسفه سیاسی و فلسفه باستان است.

دلایل عقلانی و خیر، دیدگاه هیوم درباره فضیلت، مطلوبیت و اخلاق، ارزشها، دلایل عقلانی ساختار توجیه و دیدگاه ارسطو درباره نفس از جمله آثار او هستند.

کریسپ در گفتگو با خبرنگار مهر و در پاسخ به این سؤال که آیا می‌توان قرن بیستم را قرن فلسفه نامید، اظهار داشت: به نظر نمی‌رسد که بتوان این قرن را بهترین قرن در فلسفه نامید. وقتی صحبت از بهترین قرن در فلسفه می‌کنیم باید این گفته در مقایسه با قرون دیگر و گذشته صورت گیرد.

وی افزود: به عنوان مثال قرون فلسفه در یونان باستان را در نظر بگیرید. قرون چهارم و پنجم پیش از میلاد از قرون بسیار برجسته در تاریخ فلسفه به شمار می‌روند. در این قرون فلاسفه‌ای چون سقراط، افلاطون و ارسطو ظهور کردند که آثار و آرای آنها هنوز هم در فلسفه غرب طنین‌انداز است.

راسل و ویتگنشتاین در فلسفه قرن بیستم اقدامات مهمی انجام دادند

وی تصریح کرد: آلفرد نورث وایتهد ریاضیدان برجسته انگلیسی معتقد است که فلسفه غرب ریشه در فلسفه یونان باستان و افلاطون دارد. من هم با این نظر وایتهد موافق هستم و اثرات فلسفه یونان باستان در فلسفه غرب را می‌توان به وضوح دریافت.

استاد فلسفه دانشگاه آکسفورد در ادامه اظهار داشت: البته این به آن معنا نیست که فلسفه در قرن بیستم نتوانسته پیشرفت قابل توجهی داشته باشد. ولی در قیاس با قرون برشمرده شده نمی‌توان آنرا قرن فلسفه نامید. ما در قرن بیستم فلاسفه‌ای چون راسل و ویتگنشتاین را داریم که تأثیر بسزایی در فلسفه و منطق داشتند.

وی افزود: راسل و ویتگنشتاین در فلسفه و منطق طرحی نو در انداختند و اقدامات تأثیرگذاری در فلسفه انجام دادند. ولی سؤال این است که آیا می‌توان آنها را با افلاطون مقایسه کرد.