به گزارش خبرگزاری مهر، کاظم غنی زاده با اشاره به اینکه با افتتاح موزه تپه تاریخی حسنلو، اشیای تاریخی متعلق به این تپه، به این موزه انتقال می یابد، ادامه داد: ظروف سفالی و فلزی که در کاوشهای باستان شناسی در این تپه به دست آمده و هم اکنون در موزه ملی نگهداری می شوند، به موزه حسنلو منتقل خواهند شد.
وی با اعلام اینکه این موزه طی هفته دولت سالجاری آماده افتتاح و بهره برداری شده و هم اکنون مراحل اداری در حال انجام است، ادامه داد: ساختمان موزه با قدمت 50 ساله در روستای حسنلو و خارج از سایت محوطه تپه تاریخی و تپه های اقماری پیرامون قرار گرفته است.
تپه باستانی حسنلو به همراه مهمترین اثر مکشوفه آن یعنی جام "زرین حسنلو" با قدمتی بیش از هشت هزار سال قبل از میلاد مسیح در نقده استان آذربایجان غربی نمادی از تاریخ کهن ایران اسلامی است که مهیای استقبال از مسافران و گردشگران در ایام تعطیلات و تابستان است.
این تپه باستانی در میان جلگه ای سرسبز و خرم که به نام «سلدوز» معروف است در کنار دهکده ای به همین نام قراردارد، دهکده حسنلو را چند روستای دیگر مانند نگینی در بر گرفتهاند و تپههای باستانی زیادی پیرامون تپه حسنلو را فرا گرفتهاست و گویا هنگام آبادی حسنلو و تمدن عظیمش تمدنهای دیگری نیز با این تپه در تماس بوده و همدوره تمدن حسنلو به وجود آمدهاند.
وجود تپههای باستانی دیگر حکایت از این دارد که اقوام ساکن در حسنلو با اقوام ساکن در تپههای اطرافش از یک تیره بوده و با هم داد و ستد و ارتباط داشتهاند که از جمله این تپهها میتوان به تپه باستانی پسدلی، حاج فیروز، تابیه، عقرب تپه، تپه کوییک، میرآباد، ساخسی تپه، نظام آباد و محمدشاه که به فاصلههای مختلف از یکدیگر و به فاصله دو کیلومتر تا شعاع 15 کیلومتر از تپه حسنلو قرار گرفتهاند.
تپه حسنلو تپه بزرگ و مدوری به قطر تقریبی 285 تا 250 متر و ارتفاع 20 متر از سطح رودخانه «گدار» است، این تپه بین دو دهکده امینلو و حسنلو از طرف مغرب و مشرق قرار گرفته است.
ساکنان اولیه تپه حسنلو احتمالا قوم مناعی بودهاند که تمدن بس وسیع و درخشانی از خود به یادگار گذاشتهاند و از اشیای مکشوفه در این تپه چنین به نظر میرسد که آثار مفرغی آنها کاملا قابل مقایسه با آثار مفرغی لرستان یعنی قوم کاسی است و شاید قرابتی بین این دو قوم موجود باشد از قوم مناعی و محل سکونت آنها که سرزمینهای جنوبی دریاچه ارومیه بوده، یادی در تورات شده و قوم مناعی را قوم «مان» هم گفتهاند.
بر اساس دادههای باستانشناسی این تپه در 10 دوره مورد سکونت قرار گرفته و ضخامت لایههای هر دوره معلوم است که دوره دهم که قدیمیترین دوره سکونت حسنلو به حساب میآید، مربوط به هزاره ششم تا هزاره سوم قبل از میلاد است و این دوران از دوره ابتدایی سنگی آغاز و تا دوره باستانی، مادها و دوره اسلامی ادامه مییابد.
از تپه باستانی حسنلو در سالهای ۱۳۱۳ تا ۱۳۵۸ طی حفاریهای باستانشناسان ایرانی و آمریکایی انواع و اقسام ابزار و ادوات جنگی مانند شمشیر، خنجر، نیزه، سرنیزههایی از جنس مفرغ و آهن به همراه هزاران ظروف سفالی و اشیای استخوانی سنگی سفالی، شیشهای و فلزی گوناگون که هر یک دارای ارزش تاریخی، باستانی و هنری هستند، کشف شده است که در موزههای ایران باستان، آمریکا، فرانسه و دیگر کشورهای جهان نگهداری میشود.
در سال 1336 کاوش علمی و تخصصی تپه باستانی حسنلو را هیئت حفاری و کاوش مشترک ایرانی -آمریکایی آغاز کرد و در این حفاری و کاوش، از خرابه ها شهر، دژی از زیر خاک بیرون آمد که به عقیده باستان شناسان متعلق به قوم "ماننا" است.
تپه باستانی حسنلو یکی از مهمترین اماکن باستانی و تاریخی ایران و جهان به شمار می رود و باستان شناسان ایرانی و خارجی قدمت آن را حدود 800 تا 1400 سال قبل از میلاد تخمین زده اند. حدس دیگر آن است که آثار مربوط به ویرانه های تپه حسنلو در 700 یا 650 سال قبل از میلاد به آتش کشیده شده است.
مهمترین اثر مکشوفه تپه باستانی حسنلو که اهمیت ویژه ای در جهان و باستان شناسی دارد، جام طلایی حسنلو است. وزن این جام 950 گرم، بلندای آن 21 سانتیمتر، قطر آن 25 سانتیمتر و محیط لبه آن 61 سانتیمتر است و در موزه ایران باستان تهران نگهداری می شود.
این جام اثر کاملا خیره کننده ای است، زیرا بیش از حد ظریف کاری داشته و فاقد ترکیب مجلل است، قدمت جام طلایی کشف شده از تپه حسنلو در حدود 800 سال قبل از میلاد مسیح است، بر روی بدنه این جام معروف، نقش های بسیاری حک شده است که احتمالا داستان حماسی را روایت می کند.
نظر شما