به گزارش خبرنگار مهر، عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی ایران، بنیامین بهادری خواننده موسیقی پاپ ومحسن رجب پور مدیر ترانه شرقی و برگزار کننده کنسرت های موسیقی پاپ دعوت خبرگزاری مهر مبنی بر حضور درغرفه این خبرگزاری در نوزدهمین نمایشگاه بین المللی مطبوعات را پذیرفتند و با حضور در این غرفه پاسخگوی سئوالات مخاطبان حاضر شدند.
در ابتدای این نشست صمیمانه بنیامین بهادری که تمرین خود را به حضور در بین مخاطب های خود در نمایشگاه مطبوعات و در غرفه مهر ترجیح داده بود درباره تازه ترین کنسرت خود به مخاطبان گفت: قبل از هر مسئلهای باید از مردم به عنوان حامیان اصلی موسیقی پاپ تشکر کنم. چراکه حمایت های مردمی از موسیقی پاپ و حضور بخش خصوصی در تقویت این نوع موسیقی برگ برنده پاپ است و درست به دلیل همین نگاه پر مهر مخاطب است که بخش دولتی کمترین توجه به حمایت از این نوع موسیقی را دارد.
وی در ادامه افزود: این کنسرت از فردا 11 آبان ماه به مدت دو شب در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار می شود. در این کنسرت علاوه بر آثار گذشته قطعات جدید آماده اجرا دارم.
مسئولان نیازی به حمایت از موسیقی پاپ نمی بینند
این خواننده موسیقی در پاسخ به این سئوال که بخش دولتی تا چه اندازه ای پاسخگوی علاقه مخاطب به موسیقی پاپ است گفت: متاسفانه مسئولان در برنامه ریزی و تصمیم گیری های خود نیازی به حمایت از این نوع موسیقی نمی بینند و هرآنچه موسیقی پاپ از آن برخوردار است نتیجه حمایت مردمی و البته سرمایه گذاری بخش خصوصی است و ای کاش مسئولان و متولیان هنر موسیقی این نوع از موسیقی را از خود می دانستند و به نوعی ظرفیت و آستانه تحمل خود را بالا می بردند.
در ادامه این نشست محسن رجب پور مدیر ترانه شرقی و برگزار کنندگان کنسرت موسیقی پاپ در ادامه با اشاره به کم و کیف مقبولیت موسیقی پاپ در بین مخاطبان گفت: آنچه یک خواننده موسیقی پاپ را از دیگر همکاران اش در این حرفه جدا می کند ؛ نوع برخورد، کاراکتر، نوع نگاه هنرمند به اثری که اجرا می کند، نوع سازبندی و مسائلی از این دست است و درست به همین دلیل است که آهنگ هایی چون" دنیا دیگه مثل تو نداره"،"من امشب می میرم" مورد توجه مخاطب قرار می گیرد و زمزمه مخاطب می شود.
وی در ادامه افزود: در اوایل سال 1375 فضا برای کار در حوزه موسیقی پاپ باز شد و خواننده های بسیاری در این حوزه ورود پیدا کردند اما نتوانستند به حضور خود قوت و تداوم ببخشند. حال سئوال این است که چه اتفاقی افتاد که آنها از عرصه موسیقی محو شدند و نتوانستند رشد کنند و در مقابل خواننده هایی مثل بنیامین حضور خود را تثبیت کردند. پاسخ این است که این خواننده به دور از هر حاشیه ای کار کردند و پیش رفتند.
به هر قیمتی نمی توان در صحنه ماند
رجب پور در ادامه افزود: در آن زمان سرعت پیشرفت بنیامین خیلی زیاد شد و اگر با سرعت غیر قابل کنترل پیش میرفت قطعا با حاشیههای بسیاری مواجه می شد و آسیبهای جدی می دید. به همین دلیل تصمیم گرفتم تا اندازه ای این حضور را کم رنگ کنیم و بار دیگر در فضای مناسب به این عرصه ورود پیدا کند. با این اوصاف می خواهم متذکر شوم شرط ماندن صرفا در صحنه بودن به هر قیمتی نیست و شاید این رمز ماندن و محبوبیت خواننده موسیقی پاپ است.
در ادامه این نشست عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی دستگاهی با اشاره به صحبت های رجب پور گفت: من به عنوان خواننده موسیقی ایرانی این حق را برای مخاطب قائل هستم که دست به انتخاب بزند اما معتقدم در عرصه موسیقی پاپ و البته موسیقی سنتی در چند سال اخیر هیچ خواننده خوبی رشد نکرده است. این درحالی است که نوزانده های چیره دست در حوزه سازهای موسیقی ایرانی و کلاسیک وجود دارد که از افتخارات موسیقی ایران هستند. اما شخصا به عنوان خواننده ای که آواز دغدغه اصلی ام است در این چندساله صدای خوب نشنیدم.
در ادامه این نشست، جلسه پرسش و پاسخ بین مخاطبین حاضر در غرفه مهر و هنرمندان برگزار شد. یکی از نکات جالب توجه نشست پرسش و پاسخ این بود که بنیامین بهادری نخستین سئوال را مطرح کرد. این خواننده موسیقی پاپ از عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی ایرانی خواست تا درباره قطعه خاطره انگیز "شبانگاهان" بگوید.
بهادری درباره این قطعه گفت که من از گذشته های دور قطعه "شبانگاهان" را دوست داشتم و در خلوت خود بسیار تکرار می کرد و همیشه دوست داشتم که از آقای مختاباد بپرسم که این قطعه چگونه شکل گرفت چون یادم هست که سالهای سال ورد زبانم بود و تکرار می کرد. اما نکته این است که در دیدارهای متعددید که با ایشان داشتم فراموش می کردم درباره این قطعه بپرسم اما این جلسه فرصت مناسبی به دست داد تا درباره کم و کیف اجرای این قطعه بپرسم.
قطعه "شبانگاهان" برگرفته از ملودی تعزیه است
عبدالحسین مختاباد درباره این قطعه گفت: "شبانگاهان" قطعه ای بر اشعار ساعد باقری است که ملودی آن نیز برگرفته از یک ملودی قدیمی از تعزیه است که با یک تنظیم مجدد این قطعه ارائه شد.
این خواننده موسیقی دستگاهی در ادامه این نشست به شتابزدگی در ارائه آثار موسیقی اشاره کرد و گفت: اتفاقی که در طی چندسال اخیر در هنر موسیقی رخ داده و به یک اپیدمی تبدیل شده است، این است که موزیسین ها تعداد زیادی آلبوم روانه بازار می کنند و یا کنسرت های متعددی را بدون تامل به کیفیت کار ارائه می کنند که نتیجه این نوع حضور ارائه آثاری شتابزده در عرصه موسیقی است که البته موسیقی پاپ هم از این قاعده مستثنی نیست.
وی در ادامه افزود: این درحالی است که موزیسین ها باید با صبوری بیشتر قدم های خود را بردارند چراکه جامعه خود انتخاب می کندچه نوع موسیقی را گوش دهد. البته ناگفته نماند در کنار آمار بالای تولید آلبوم های موسیقی میزان کپی های غیر مجاز از این هنر نیز بالا رفته و به عنوان یک معظل بزرگ مطرح است.درست به همین دلیل است که اقتصاد موسیقی در خطر است و هیچ تهیه کننده موسیقی حاضر نیست در این حوزه سرمایه گذاری کند.
رجب پور در تایید صحبت های مختاباد گفت: امیدوارم روزی از راه برسد که اقتصاد موسیقی ایران با قدرت روی پای خود بایستد و از سوی دیگر این فرهنگ ایجاد شود که مخاطبان دست از کپی آثار موسیقی بردارند تا صاحب اثر بتواند با خیال راحت آثار خود را تولید کنند؛ که اگر به این روز برسیم رشد و شکوفایی هنر موسیقی را شاهد خواهیم بود که می تواند رشد و شکوفایی برای مخاطب را ایجاد کند.
مختاباد: من نماینده گروه خاصی نیستم
در ادامه این نشست یکی از حاضرین در غرفه مهر در نمایشگاه مطبوعات خطاب به مختاباد پرسید چرا موسیقی سنتی همیشه در تقابل با موسیقی پاپ قرار دارد. شما به عنوان نماینده جامعه موسیقی سنتی ایران دلیل این تقابل را چگونه ارزیابی می کنید.
عبدالحسین مختاباد در پاسخ به این سئوال گفت: من نماینده گروه خاصی نیستم. به اعتقادمن این تقابل یک رویارویی صوری است و کسانی که چنین تقابلی را تفکر می کنند، انسان های ضعیفی هستند.اما نکته این است که مخاطب موسیقی هیچگاه با این هنر از نزدیک مواجه نشده است.
وی در ادامه افزود: مثلا هیچگاه مخاطب عام تار استاد جلیل شهناز را از رسانه ملی ندیده است هیچگاه آواز استاد شجریان را با چشم خود از تلویزیون ندیده است بنابراین نمی توان انتظار داشت مخاطب شناخت درستی از این مخاطب به معنای عام کلمه داشته باشد. از سوی دیگر موسیقی پاپ به دلیل پول ساز بودن می تواند بخش وسیعی از موسیقی را به خود جلب کند این درحالی است که این نوع پولسازی در موسیقی سنتی اصولا وجود ندارد و شاید به همین دلیل است که تقابل بین این دوگونه موسیقی احساس می شود.
آنچه برای امام حسین(ع) را خواندم با تمام وجود دوست دارم
بنیامین بهادری در ادامه صحبت های مختاباد گفت: نیما یوشیج هم زمانی که می خواست سبک نیمایی را شکوفا کند کلی از اشعار کهن ادبیات ایران را مطالعه کرد. در واقع انواع و اقسام آثار ادبی را مطالع کرد و به شیوه خود دست یافت. از همین رو احساس می کنم که انواع موسیقی سنتی، محلی به یکدیگر متصل هستند و من شخصا اساتیدی چون مختاباد را از خودم و موسیقی می دانم در واقع همه کسانی که در فضای موسیقی نفس می کشند متعلق به یک خانواده هستند با این تفاوت که هریک فعالیت خود را انجام می دهد.
در پایان این نشست یکی از حاضرین درباره قطعاتی که بنیامین بهادری سالهای بسیار دور برای واقعه عاشورا و امام حسین(ع) خواند توضیح داد: آنچه در آن سالها با صدای من درباره امام حسین(ع) منتشر شده آثاری بود که نه برای انتشار بلکه تنها اتودهایی با مضمون مذهبی بودند و من شخصا این آهنگ ها را دوست دارم و برایم محترم و عزیز هستند منتها در آن سالها هیچ کس از مسئولان صدا و عشق مرا به امام حسین(ع) نشنید و دوست نداشت. اما خودم من تمام آنچه برای این بزرگوار را خواندم با تمام وجود دوست دارم.
نظر شما