زیانهای حسد برای خود حسود؛ از منفور شدن تا کوتاهی عمر

زیانهایی که در اثر حسد پیدا می شود بر دو گونه است: زیان هایی که به خود حسود می رسد و زیان هایی که به اجتماع می رسد.

- منفورشدن
از آثار حسد منفورشدن است. حسود در جایی که زندگی می کند پلیدی خود را بروز می دهد و مردم را از خود بیزار می کند. منفور شدن حسود از اثرات طبیعی حسد می باشد، زیرا حسود همه کس را با نیش زهرآلود خود می گزد. زخم زبان های حضوری وبدگویی های غیابی مردم را از وی می رنجاند. هرکس مردم را دشمن بدارد مردم او را دشمن می دارند.

حسود آرزومند است که مثلا به وسیله بدگویی کسی را بد کند و مورد نفرت قرار دهد، ولی خودش منفور می شود. یک ضرب المثل های یونانی می گوید "حسود تیری را که به سوی دیگران پرتاب می کند به خودش بر می گردد".

ناراحتی همیشگی
حسود پیوسته در سوز وگداز است و همیشه در اضطراب است و غمگین و ساعتی خوش برایش نیست. عقرب حسد دمی از نیش زدن به قلب حسود خودداری نمی کند. فرانسوی ها می گویند "زنگ آهن را می خورد و رشک قلب را". حسود از دیدن نعمت افراد در عذاب می افتد وهمان طور که نعمت های خدا پایان ندارد عذاب درونی و آشوب داخلی وی نیز پایان پذیر نیست.

آسایش، شیرین کامی وخوش بودن مفاهیمی است که در حسود مصداق ندارد. رسول خدا (ص) فرمودند: "حسود کم لذت ترین مردم است". حسود ثروتمند و زورمند کمتر از فقیر ناتوان پاکدل آسایش دارد. چه بسیارند ثروتمندانی که بر آسایش فقیران رشک می برند. حسود بدبخت در خواب هم ناراحت است زیرا این بیماری روحی در خواب نیزاثر می گذارد.

ناتوانی و بیماری مداوم
ناراحتی وپریشانی و اضطراب درونی کم کم حسود را به ناتوانی وضعف می کشاند ومزاجش را برای پذیرش امراض آماده می کند. حسد خواب و خوراک را از حسود می گیرد و به جای آن غم وغصه به وی می دهد. حضرت علی (ع) می فرماید: تندرستی از کمی رشک است. رشک نمی گذارد تن سالم بماند رشک مانند خوره از تندرستی می کاهد وحسود را لاغر اندام و ضعیف می نماید.

حسود مانند گاوی است که روزانه 9 من شیر می دهد ولی پس از آن شیرها را با لگد می ریزد. این خود یکی از ویژگی های حسود است که اگر خدمتی به کسی بکند که قابل تقدیرباشد و نیکی هایی از او به مردم سر بزند که ارزش قدرانی وپاداش داشته باشد حسد تمام آنها را بی اثر می کند وارزش آن ها را می برد. رفتار حسود خدمات او را از خاطرها محو می کند.اگر هزاران نیکی به کسی کرده باشد هنگامی که به وی حسد می ورزد همه فراموش می شود بلکه سزای نیکی های خو را بدی می بیند.

عبادت های بی اثر حسود
یکی دیگر از زیان های حسود خرابی عبادت های اوست. حسد عبادت هایی را که حسود به جای آورده و شایسته پاداش الهی گردیده است خراب می کند. حسود اگر شب ها را به زنده داری بگذارند وروزها را روزه بگیرد اگر حسدش سرکوب نشده باشد معلوم نیست که سودی نصیبش شود وبه درجات عالیه ای در بهشت برسد. زشت کاری های حسود که همه برخلاف فرمان الهی است او را بنده ای گناه کار کرده است.

کوتاهی عمر
حسود از دو نظر عمرش کوتاه می شود: یکی این که ابتلای به بیماری ها ناتوانش می کند و او را برای هیولای مرگ آماده می سازد.هر کس که نیروی مقاومت بدنش در اثربیماری ها کاهش یابد در برابر میکرب های خطرناک توانایی دفاعیش بسیار ناچیز خواهد بود. افسردگی درونی موجب تقویت مرض وتضعیف مزاج می شود.موقعی که چنگال های امراض خطرناک بر پیکرش بند شود رهایی از آن ها بسیار دشوار می شود و روزبه روز برفشارمرض می افزاید تا سرانجام او را به مرگ می کشاند.دست انتقام خدایی حسود را آسوده نمی گذارد وبه گور سیاهش خواهد انداخت.