به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه پنجمین دوره جایزه پروین اعتصامی عصر امروز دوشنبه 21 اسفند با حضور سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی اسماعیلی سرپرست معاونت فرهنگی وزارت ارشاد، محمد اللهیاری رئیس اداره کتاب، علی شجاعی صائین مدیرعامل خانه کتاب، مجید حمیدزاده دبیر علمی جایزه پروین اعتصامی و چهره‌های مختلف ادبی و هنری کشور در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری جهاد دانشگاهی برگزار شد.
حسینی وزیر ارشاد و عضو هیئت امنای جایزه پروین اعتصامی گفت: اگر بگوییم پروین اعتصامی مشهورترین و بزرگ‌ترین شاعر زن فارسی‌زبان است، سخن به گزافه نگفته‌ایم. پروین اعتصامی در زمانه‌ای رشد کرد و اشعار ناب و زیبای عرفانی، اخلاقی و معنوی خود را سرود که استبداد حکمرانی می‌کرد و علم و دانش بهای چندانی نداشت. شخص قلدری چون رضاخان میرپنج بر کشور حکومت می‌کرد و افرادی هم که در راس کار بودند، پروین اعتصامی و شعرهایش را درک نمی‌کردند.
وی افزود: در سال‌های پس از انقلاب، برای زنان ادیب و هنرمند جایگاهی و ارزشی خاص ایجاد شد که هر روز هم در حال افزایش است و امروز جشنواره‌ای نداریم که زنان کشورمان در آن حضور فعال نداشته باشند. در تاریخ زنان شاعری که نامشان در تاریخ مانده باشد، کم دارید به جز معدود چهر‌ه‌هایی چون رابعه که اشعار زیبایی سروده اما این شعرها به دست ما نرسیده‌اند. در واقع ما شاعر زنی را به عنوان مادر شعر فارسی نمی‌شناسیم و شاعران زن ما یا تعدادشان کم بوده و یا مورد بی‌توجهی افراد اطرافشان قرار گرفته‌اند. اگر جایزه پروین اعتصامی به جای دوسالانه بودن، به صورت سالانه برگزار شود، اتفاق خوبی خواهد بود چون همان‌طور که اشاره شده است در اولین سال برپایی این جایزه تعداد آثار هزار و امسال در پنجمین دوره آن تعداد آثار، 6 هزار و 701 اثر است.
وزیر ارشاد در بخشی از سخنانش گفت: پروین اعتصامی رشد یافته خانواده علم و دانش و داب بوده است. پدر او نقش به سزایی در آموزش ادبیات فارسی و عربی به فرزندش داشته است. پروین تجلی عطوفت، مهربانی، صبر، بردباری، شکیبایی، ایستادگی و وقار است. آثار او بر تعلیم و تربیت تاکید دارند و دغدغه‌اش در تولید این آثار این بوده که جامعه باید بهتر از این‌ها باشد. پروین در اشعارش نقد می‌کرد البته شاید نمی‌توانست به صراحت و رو در رو این کار را انجام دهد ولی اشعارش گویای اعتقادات و باورهای قلبی‌اش درباره وضعیت جامعه هستند.
حسینی در ادامه گفت: هنر پروین این بود که سخنانش را در قالب مناظره شخصیت‌های شعرش بیان می‌کرد. شیوایی شعر و زیبایی کلمات او در خدمت مفاهیم متعالی شعرش بودند و شعر را برای شعر نمی‌سرود بلکه از سرودن شعر نیت و هدفی داشت که انتقال یک پیام مشخص بود. در کل پروین اعتصامی هم به زیبایی سخن توجه داشت و هم به مضمون و محتوا. یکی از موضوعاتی هم که روی آن تاکید زیادی دارد، مغتنم شمردن فرصت زندگی است. اعتصامی واقع‌بین است و گاهی می‌شود تلخی را در کلامش حس کرد اما معنای آن ناکامی و ناامیدی نیست بلکه دعوت به امید است.
وی گفت: اگر پروین در شعرش از حاکمان انتقاد می‌کند، مردم را هم رها نمی‌کند و وظایفی را هم برای بهتر شدن جامعه به دوش آن‌ها می‌گذارد. دفاع از محرومان جامعه در کلام او زیاد به چشم می‌خورد. پروین به عنوان یک دردمند دردآشنا سخن گفته است و مانند طبیبی عمل کرده که می‌خواهد جامعه را درمان کند.
نظر شما