به گزارش خبرنگار مهر، رمان «سفر به شرق» برای اولین بار در سال 1932 به چاپ رسید و یکی از آثار معروف و شناخته شده هرمان هسه نویسنده آلمانی است. این اثر را در قالب آثار رومانتیسم جا می‌دهند که فضایی مشابه «مائده‌های زمینی» آندره ژید دارد. بنیان اصلی این داستان بر کشف ظرایف روح انسان قرار دارد، ولی نمی‌توان آن را یک اثر فلسفی دانست. در جستجوی عارفانه‌ای که در کالبد این اثر وجود دارد، پای استدلال و عقل به دلیل نااستواری به حقیقت راه ندارد.
اکثر نام‌هایی که در این کتاب از زرتشت تا هوفمن آمده‌اند، همان نقشی را ایفا می‌کنند که در تاریخ داشته‌اند. اندیشه‌های هسه در این کتاب با افکار عرفا و متفکران بزرگ ایرانی و اسلامی بسیار نزدیک است و جا به جا دیدگاه‌ها و گفته‌های آ‌ن‌ها را یاد مخاطب می‌آورد. از نظر هسه، هر کس جهان را آن‌گونه که می‌بیند، توصیف می‌کند. این داستان سرانجام با یادآوری این نکته به پایان می‌رسد که در طریق حقیقت، بی‌دلیل راه، نمی‌توان به مقصود رسید و هر اهتمامی بی‌حاصل می‌شود. این نکته که شواهد آن را در عرفان ایرانی، می‌توان بسیار یافت، یادآور قواعد پذیرفته شده مرید و مراد در دنیای عرفان است.
هرمان هسه در سال 1911 در سن 34 سالگی به هند سفر می‌کند تا شرق و فرهنگ‌هایش را بیشتر بشناسد. این سفر تفکری عمیق و دقیق را در زمینه تضادهای جهان معاصر در هسه به وجود آورد و دلبستگی او را به فلسفه و عرفان شرق به اوج رساند.
چاپ اول کتاب «سفر به شرق» در سال 89 توسط انتشارات تهران منتشر و عرضه شد و قرار است به زودی و طی روزهای آتی، نسخه‌های دومین نوبت چاپ آن نیز توسط این ناشر به بازار نشر عرضه شود.
نظر شما