به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری آلمان، ۱۰۰ سال پیش وقتی رمانی درباره سفر معنوی یک مرد هندی برای اولین بار منتشر شد، به سختی توجهی را به خود جلب کرد، اما بتدریج موج‌ساز شد و در دهه‌های بعد الهام‌بخش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شد تا بار سفر معنوی خود را ببندند.
رمان هرمان هسته در قرن ششم در کاپیلواستو (اکنون واقع در نپال) زادگاه سیذارتا گوتاما- معروف به بودا می‌گذرد. سیذارتا قهرمان داستان در خانواده‌ای ثروتمند از کشیشان هندو متولد می‌شود و مشتاق یافتن افرادی است که زندگی را با حقیقت دنبال می‌کنند. او زندگی تجملی را رها می‌کند و با بهترین دوستش –گوویندا- راهی سفری برای یافتن معنای زندگی می‌شود.
هسه این رمان را برمبنای برداشتی از هند که در میان دانشمندان غربی آن زمان متداول بود، به رشته تحریر درآورده است و مانند آنها تصویری ایده‌آل از هند باستانی و معنوی ارایه کرده است.
جیوتی سابهاروال که در دپارتمان مطالعات آلمانی دانشگاه دهلی تدریس می‌کند و تحقیقات گسترده‌ای در مورد هرمان هسه و کتاب‌هایش انجام داده، می‌گوید: این ریشه در رمانتیسم آلمانی و هند کلاسیک «وداها» و هندوئیسم رمانتیک داشت.
گفته می‌شود خود هرمان هسه که سال ۱۹۴۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد، مانند قهرمان این کتابش با وجود تربیت شدید پروتستانی، در جستجوی معنویات بود. خانواده هسه هم با هند پیوندهایی داشت و مادرش در سفر کاری پدرش که مبلغ مسیحی پروتستان بود، در جنوب هند به دنیا آمده بود.
هسه سال ۱۹۱۱ سفر معنوی خود را آغاز کرد ولی بیماری شدید معده پس از سفر به جزایر اندونزی باعث شد از برنامه خود برای رفتن به جنوب هند دست بکشد.
وقتی رمان «سیذارتا» در پاییز ۱۹۲۲ منتشر شد، دقیقاً با شکست مواجه نشد، اما بلافاصله محبوبیت زیادی هم به دست نیاورد و از سوی محافل ادبی آلمان تا حدی احساساتی قلمداد شد.
این کتاب دهه‌ها بعد، پس از انتشار ترجمه انگلیسی آن به محبوبیت جهانی دست یافت و به ویژه پس از جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰ در اروپا، که به آمریکای شمالی و بخش‌هایی از آسیا گسترش یافت، محبوب شد و در نهایت پس از درگرفتن جنگ ویتنام در پاسخ جوانان به هنجارهای محافظه‌کارانه والدین آنها، به رمان ضد فرهنگ دهه ۶۰ و ۷۰ بدل شد.
«سیذارتا» حتی به جمع آثار کلاسیک هیپی‌ها پیوست و در کنار کتاب‌هایی چون «راه ذن» (۱۹۵۷) اثر آلن واتس یا «در جاده» (۱۹۵۷) ساخته جک کرواک جای گرفت.
این کتاب در هند هم پرطرفدار شد و اقتباس سینمایی آن در سال ۱۹۷۲ هم با اقبال روبه‌رو شد.
امروز از «سیذارتا» به عنوان تلاش معنوی ابدی انسان برای یافتن پاسخ به پرسش‌های اساسی هستی تقدیر می‌شود و محققان معتقدند مسائل معنوی هرگز کهنه نمی‌شوند، زیرا در هیچ نقطه‌ای از زمان قرار ندارند. به این معنا، آنها بی زمان هستند و بی زمانی «سیذارتا» عاملی است که موجب محبوبیت آن حتی در قرن بیست ویکم می‌شود.
بنیاد هرمان هسه در مونتانیولا سوئیس، نمایشگاهی را به مناسبت صدمین سالگرد انتشار «سیذارتا» برپا کرده است.
هسه خالق آثار مهم دیگری چون «نرگس و زرین دهان»، «گرگ بیابان» و «دمیان» سال ۱۹۶۲ در ۸۵ سالگی درگذشت.
نظر شما