به گزارش خبرنگار مهر، دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از 6 هزار دانشجو و 731 هیئت علمی و 7 دانشکده پزشکی، علوم پایه، علوم توانبخشی، پرستاری و مامایی، بهداشت، مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی و پیراپزشکی داشت و 10 بیمارستان آموزشی، 16 بیمارستان درمانی، 7 مرکز بهداشت و درمان و 7 مرکز تحقیقاتی از بخش های وابسته به آن بودند.
8 آبان ماه 89 دکتر مرضیه وحیددستجردی وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مصوبه ای که گفته شد در راستای اجرای تصمیمات دولت مبنی بر خروج دستگاههای اجرایی از استان تهران و کوچک کردن دولت بوده است و در جهت تامین یکپارچگی در ارائه خدمات آموزشی و بهداشتی، درمانی استان تهران و کاهش تصدی گری امور موازی، کلیه واحدهای دانشگاه علوم پزشکی ایران را به دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهیدبهشتی منتقل کرد.
در اثر ابلاغ مصوبه شماره 677/110 معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور، دکتر وحیددستجردی به دکتر باقر لاریجانی ریاست وقت دانشگاه علوم پزشکی تهران دستور داد تمامی واحدهای آموزشی، پژوهشی و دانشجویی منتزع از دانشگاه علوم پزشکی ایران اعم از دانشکده ها و مراکز تحقیقاتی، بیمارستانهای آموزشی، واحدهای پردیس مرکزی و بین الملل و سایر واحدهای دانشگاه که به نحوی با مراکز آموزشی، پژوهشی و دانشجویی مرتبط هستند و نیز واحدهای رفاهی و پشتیبانی مرتبط اعم از خوابگاههای دانشجویی و فضاهای فوق برنامه و فرهنگی به دانشگاه علوم پزشکی تهران منتقل شوند.
همچنین وزیر بهداشت در نامه دیگری تصدی تمامی واحدهای بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران اعم از شبکه های بهداشتی، درمانی و واحدهای مرتبط با آنها را به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار کرد.
بهت دانشجویان و اساتید دانشگاه
این در حالی بود که دانشجویان، اساتید و کارمندان بهت زده در صبح شنبه ای که در دانشگاه حضور یافته بودند به سردر تغییر یافته و رئیس جایگزین نگاه می کردند. مدیران وقت وزارت بهداشت یادآور شدند که دانشجویان و اساتید دانشگاه نگرانی نداشته باشند چرا که در موقعیت بهتری ادامه تحصیل می دهند.
اما دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران به این موضوع اعتراض کردند و آن را نپذیرفتند. اعتراضات به مجلس شورای اسلامی کشیده شد. وزیر بهداشت به کمیسیون بهداشت و درمان مجلس فراخوانده شد و نمایندگان از وی توضیح خواستند. دکتر دستجردی وزیر وقت بهداشت با پذیرش ضمنی لزوم مشورت با اساتید تاکید کرد که این موضوع در راستای دستور ریاست جمهوری و اجرای مصوبات کارگروه انتقال دستگاههای اجرایی از تهران انجام گرفته است. با توضیحات وزیر بهداشت و معاون مدیریت و توسعه منابع انسانی رئیس جمهور مشخص شد که انتقال دستگاههای اجرایی از تهران مهمترین منشاء این تصمیم بوده است.
ابلاغ تصمیم ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران از سوی رئیس جمهور
اساتید دانشگاه علوم پزشکی ایران اما همچنان انحلال دانشگاه را غیرقانونی می دانستند و معتقد بودند که در هیچ جای دنیا این موضوع سابقه ندارد که به این شکل یک دانشگاه منحل شود. با این حال دکتر سیدعلی ابطحی که در زمان ادغام ریاست دانشگاه علوم پزشکی ایران را برعهده داشت، خاطرنشان کرده بود که تصمیم ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران 18 مرداد ماه از سوی ریاست جمهوری ابلاغ شده بود اما وزیر بهداشت تا آبان ماه آن را به تعویق انداخته بود.
وزیران اسبق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز در اظهارنظرهای جداگانه بر این موضوع تاکید کردند که دولت نمی تواند در امر دانشگاه دخالت کند و انحلال یک دانشگاه اتفاقی غیرقابل انتظار و تعجب برانگیز بوده است. باوجود تذکر نمایندگان استان تهران در مجلس شورای اسلامی به وزیر بهداشت و مغایرت این انحلال با اصول 49، 137 و 139 برنامه چهارم توسعه اما دکتر دستجردی تاکید کرد انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران به صورت قانونی و بر اساس مصوبه شورای گسترش دانشگاههای علوم پزشکی انجام گرفته است.
تعیین تکلیف برای دانشجویان
در نهایت دانشجویان این دانشگاه در دانشکده های خود اما با عنوان دانشگاه علوم پزشکی تهران به تحصیل ادامه دادند و از میان معاونان دانشگاه تنها معاون توسعه و مدیریت منابع در سمت خود ابقا شد. البته دلیل وزیر بهداشت برای عدم انتقال بخش آموزشی دانشگاه به دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی متفاوت بودن شیوه آموزشی این دانشگاه در آموزش پزشکی اعلام شده بود.
با این حال پس لرزه های انحلال ادامه داشت و اعضای هیئت علمی دانشگاه نامه های اعتراضی زیادی به رئیس جمهور و وزیر بهداشت نگاشتند. در این میان بخشهایی از دانشگاه علوم پزشکی ایران مسئول بخش بهداشت و درمان و آموزش پزشکی استان البرز بود و پس از ادغام این دانشگاه در دو دانشگاه دیگر تهران، دانشکده علوم پزشکی کرج به دانشگاه ارتقا یافت.
تصمیمات شبانه مسئولان
تصمیمات شبانه مسئولین این بار نیز شگفتی آفرید. در شبی، دانشگاهی ناگهان ادغام می شود و دانشجویان و استادانش به دانشگاه دیگری می روند و بیمارستان های آن به بخش دیگری واگذار می شود و در شبی دیگر به آنها گفته می شود از فردا اختیار دارند که در کجا بمانند.
اما حال که دیگر نه دستجردی وزیر بهداشت است و نه باقر لاریجانی رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر محمدحسن طریقت منفرد دومین وزیر بهداشت دولت دهم که پس از عزل دستجردی در این سمت قرار گرفته است در نیمه شب بهاری 18 فروردین ماه اعلام کرد که ما به اعتراض اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران سابق رسیدگی کردیم و بر اساس مصوبه شورای گسترش وزارت بهداشت این دانشگاه به شکل سابق خود بر می گردد.
نکته ای که در اینجا مغفول مانده است این است که اساسا این دانشگاه بر اثر مصوبه کارگروه خروج دستگاه های اجرایی از تهران منحل اعلام شده اما اکنون با مصوبه شورای گسترش دانشگاهها به شکل خود بر می گردد. موضوعی که در زمان انحلال بسیاری از صاحبنظران تاکید می کردند که دانشگاه با مصوبه دولت امکان انحلال یا تغییر ندارد اما اکنون آن مصوبه به هیچ انگاشته شده است.
تعیین سرپرست برای دانشگاه علوم پزشکی ایران
در حال حاضر وزیر بهداشت وضعیت دانشگاه علوم پزشکی ایران را همانند سابق اعلام کرده است و با تعیین سرپرست و مسئول هیات انتقال فعالیت آن را از سر گرفته است. در این میان اعلام شده است که دانشجویانی که از طریق کنکور با یک کد مشترک وارد شده اند حق انتخاب محل تحصیل را دارند و وضعیت مراکز درمانی وابسته به این دانشگاه نیز به شکل سابق بر می گردد.
نظر شما