لزوم توجه مسئولان به صعود بی حرف و حدیث گسترش فولاد

به گزارش خبرنگار مهر، در شرایطی که این روزها فوتبال کشور بویژه در لیگ دسته اول در هیاهوی تبانی و تنبیه و جریمه و محرومیت به سر می برد، کمتر کسی سراغ تیم های موفق را می گیرد و شاید در این هیاهو، فوتبال پاک و موفقیت برخی تیم ها در سایه بعضی از به اصطلاح ناپاکی ها پنهان مانده است.

گسترش فولاد تیمی است که در فصل 92-91 لیگ دسته اول باشگاه های کشور از هر لحاظ نمونه و موفق نشان داد اما صعود این تیم با رسول خطیبی مربی جوان و خوشنام فوتبال تبریز که با بازیکنانی اغلب بومی و جوان به این توفیق نائل شد، این روزها چندان مورد توجه قرار نمی گیرد.

جدا از مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ که هنوز برای قهرمان لیگ دسته اول برنامه ای تدارک ندیده اند،مسئول ان ارشد استانی نیز در این ارتباط فعلا کاری نکرده اند و گویی که رسول خطیبی و تیم گسترش فولاد افتخاری ارزشمند برای فوتبال تبریز به دست نیاورده است.

پیش از این و هنگامی که دیگر تیم ها از جمله تراکتورسازی و شهرداری موفق به صعود به لیگ برتر شدند، فارغ از تبریک های تلفنی و فاکسی و ... برنامه هایی اعم از دعوت به شام و تجلیل از کادر مدیریتی، کادر فنی، بازیکنان و دیگر عوامل باشگاه برگزار می شد اما امسال که گسترش فولاد با نیروهای بومی و اقتدار تمام توانست زودتر از پایان فصل به لیگ برتر صعود کند، خبری از چنین برنامه هایی نیست و انگار نه انگار که یک مربی بومی با بازیکنانی جوان در قالب باشگاهی خصوصی به سطح اول فوتبال کشور صعود کرده است.

شاید برگزاری چنین برنامه هایی برای نهادهایی همچون شهرداری حتی یک هزارم هزینه هایی که برای تیم فوتبال شهرداری تبریز در فصل جاری شد و سرنوشت نامقبولی نیز برایش رقم خورد، به دنبال نداشته باشد اما نفس قضیه مهم است و اینکه مسئولان یک باشگاه، کادرفنی و بازیکنان آن با این تجلیل و تقدیر ها روحیه و انگیزه بیشتری می گیرند.

گسترش فولاد یک باشگاه خصوصی است و با هزینه های شخصی اداره می شود. با این حال بی تفاوتی و بی توجهی به این باشگاه آن هم در مقطعی که موفقیتی چشمگیر و پاک در میان به اصطلاح ناپاکی های فوتبال داشته است، می تواند دلسردی و نومیدی را در بین مدیران گسترش فولاد ایجاد کند.

پرواضح است که با صعود تیم های تراکتورسازی و شهرداری به لیگ برتر در سال های قبلی، موجی از خوشحالی در بین دوستداران ورزش و مردم استان ایجاد شد و اکنون که گسترش فولاد نیز به این مهم نائل شده و صعودی بی حرف و حدیث و مقتدارنه به لیگ حرفه ای کشورمان داشته است، خیلی ها انتظار دارند که مسئولان استانی بویژه متولیان ورزش استان از موفقیت به یاد ماندنی رسول خطیبی و شاگردانش قدردانی کرده و انگیزه موفقیت بیشتر را در این سرمربی جوان، بازیکنان بومی این تیم و البته مدیران باشگاه خصوصی گسترش فولاد افزایش دهند.

شکی نیست که گسترشی ها اگر انتظاری هم از مسئولان استانی دارند، نه به لحاظ مالی بلکه از لحاظ ارزش گذاشتن به آنها و کار بزرگی که انجام داده اند، است و به نظر نمی رسد این انتظار زیادی از سوی آبی های فوتبال تبریز باشد.

از سویی برپایی یک ضیافت ساده و صمیمی، شبیه آنچه برای تیم هایی همچون تراکتورسازی یا شهرداری در نظر گرفته می شود با هر عنوانی مثلا تقدیر از فوتبال پاک و در راستای حمایت از بومی گرایی قطعا می تواند انگیزه کار بیشتر در حوزه ورزش را در بین مسئولان و مدیران باشگاه گسترش فولاد تبریز بالاتر ببرد.

شاید چنین برنامه هایی برای برگزار کنندگان و متولیان آن هزینه ای آنچنانی به دنبال نداشته باشد اما می تواند اثرات خوبی در بین اهالی ورزش و بویژه در سرمایه گذاران بخش خصوصی ایجاد کند.

لزوم برگزاری یک آئین تقدیر و تجلیل از موفقیت تیم فوتبال گسترش فولاد تبریز در شرایطی بیشتر می شود که با مطالعه چگونگی صعود مقتدرانه این تیم به لیگ برتر، می توان به به قابلیت های بالای رسول خطیبی که چند روز قبل به عنوان مربی برتر سال ایران نیز معرفی شد، و دیگر اعضای کادر فنی این تیم به همراه بازیکنان و عوامل باشگاه بیشتر پی برد و آنها را شایسته تقدیر دانست.

از سویی این روزها خبرهای ضد و نقیض زیادی در خصوص فروش سهمیه تیم فوتبال گسترش فولاد تبریز به گوش می رسد که با توجه به سقوط تیم شهرداری تبریز به دسته اول با حکم کمیته انضباطی، چنانچه این اخبار قطعی شده و سهیمه لیگ برتری گسترش فولاد حتمی شود، آنگاه فوتبال تبریز فقط تراکتورسازی را در لیگ برتر خواهد داشت و رویای داشتن سه تیم در لیگ حرفه ای فوتبال کشور خیلی زود از ذهن دوستداران ورزش آذربایجان شرقی خواهد پرید. در این شرایط می توان گفت که مسئولان استانی بخصوص متولیان ورزش استان در صورتیکه دوست داشته باشند و بخواهند تبریز در لیگ برتر فوتبال کشور بیش از یک تیم داشته باشد، باید کاری کنند تا مدیران گسترش فولاد که اکنون شاید در اوج بی انگیزگی هستند، سهمیه فوتبال تبریز را که با غیرت و تعصب نیروهای بومی به دست آمده، راحت از دست ندهند.

هر چند که غلامرضا سمندر و دیگر مسئولان باشگاه گسترش فولاد اگرچه تا کنون در قبال زحمات شبانه روزی خود واکنشی ناشی از قدردانی از سوی مسئولان ندیده اند اما آنها به این امر واقف هستند که صعود به لیگ برتر راحت به دست نیامده و خودشان از نزدیک شاهد تلاش های کادر فنی و بازیکنان بومی تیمشان بوده اند.

در مجموع باید گفت عمده موفقیت تیم گسترش فولاد تبریز را می توان در سه بخش خلاصه کرد، اول اینکه در سایه سرمایه گذاری بخش خصوصی و تفکرات مدیران و سرمربی بومی، بازیکنانی اغلب جوان و بومی در قالب این تیم فرصت هنرنمایی، چهره شدن و نشان دادن قابلیت های خود به دست آوردند، دوم اینکه در طول فصل فوتبالی پاک، جوانمردانه و تماشاگر پسند حتی در هفته های پایانی که صعود گسترش فولاد به لیگ برتر مسجل شده بود، از این تیم مشاهده شد و سوم این که پایانی خوش و بی حرف و حدیث توام با لیگ برتری شدن مقتدرانه و زودهنگام این تیم حاصل و شهر تبریز صاحب سهمیه دیگری در لیگ برتر فوتبال باشگاه های کشور شد.

با این اوصاف تیم گسترش فولاد تبریز در فصل تازه به اتمام رسیده لیگ دسته اول فوتبال باشگاه های کشور افتخاراتی رقم زد که می توان گفت یک توفیق واقعی برای فوتبال استان بود.

محمود نصیرپور