میترا بهرامی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آثار موسیقایی این استاد موسیقی که قرار بود به موزه موسیقی اهدا شود، بیان کرد: کارهای فاخری مثل سمفونی حضرت محمد (ص) که به خاطر آن آهنگساز برتر شد، ویولن، نت‌ها و دست‌نوشته هایی از همسرم به جا مانده که صحبت هایی شده تا به موزه موسیقی و ارکستر موسیقی صدا و سیما داده شود.
وی در ادامه بیان کرد: ما حتما یادگارهای استاد را تحویل خواهیم داد اما سلسله مراتبی دارد که باید طی شود به طور مثال چوب رهبری ارکستر وی را همان زمان به ارکستر صدا و سیما تحویل دادیم. گرمای دست وی همیشه بر روی این چوب خواهد بود. همچنین آلبوم های عکس هایی که در جشنواره ها و اجراهای مختلف داشته است و نت های مهمی مثل قطعه موسیقایی حضرت علی (ع) و کارهایی که برای هشت سال دفاع مقدس داشته است و مجموعه ای از لوح های سپاس و تقدیرنامه ها را به موزه موسیقی و صدا و سیما تحویل خواهیم داد.
همسر بیگلری‌پور همچنین از جای خالی این آهنگساز سخن گفت و اظهار کرد: جای وی خالیست اما عکس‌ها و خاطراتش همیشه در خانه هست. روزی نیست که سی دی هایش را گوش نکنم یا نامه هایش را که برای من روی صفحه های نت می گذاشت، بازخوانی نکنم. میز تحریر وی هنوز به همان شکل باقی مانده است و هیچ چیز جابجا نشده، نت ها، مداد، قرآن و وسایل وی بر روی میز است.
بهرامی با اشاره به جای خالی هسمرش برای دخترشان بیان کرد: دختر کوچکم همیشه خواب پدرش را می بیند و حضورش را احساس می کند. حتی زمانی که امتحان دارد شب قبل از امتحان خواب پدرش را می بیند که در کنارش است و این را برایم تعریف می کند.
وی از میزان ارادت این آهنگساز نسبت به حضرت علی (ع) سخن گفت و خاطرنشان کرد: من هر وقت دلم می گیرد به سمفونی حضرت علی (ع) گوش می دهم تا دردم را التیام بدهم. یادم می‌آید زمانی در بیمارستان ایران‌مهر سه روز به خاطر دستگاه هایی که به او وصل بود در خواب کامل بود من لپ‌تاپم را برده بودم تا قطعه موسیقایی حضرت علی (ع) که از ساخته‌های خودش بود در کنارش نواخته شود و بعد در کمال ناباوری دیدم که استاد دو دستش را به حالت رهبری ارکستر بالا آورده است. ارادت خاصی به مولا داشت. ما تابلوی بزرگی در منزل از حضرت علی (ع) داریم که همسرم هر روز صبح برای راز و نیاز و ابراز ارادت روبری این تابلو می ایستاد و حتی وقتی قرآنش را می خواند و یا بعد از نماز شب برای ابراز ارادت جلوی تابلو می آمد.
بهرامی همچنین با اشاره به سایر عادت ها و رفتار های این پیشکسوت موسیقی یادآور شد: محمد بیگلری‌پور قرآنی با جلد سبز داشت که همیشه با کاغذهای کوچکی سوره هایی را که تا آخر نخوانده بود، نشانه‌گذاری می کرد و از من می خواست که این نشانه ها را برندارم. همیشه با لبخند وارد منزل می شد. شعرهای حافظ را برای من می خواند و معنا می کرد و درباره خصوصیات اخلاقی وی باید بگویم که هیچ کس را ندیدم که از دست استاد عصبانی باشد.
بهرامی در پایان با یادی از زنده یاد جلیل شهناز عنوان کرد: من برای استاد شهناز آرزوی رحمت می کنم. خاطره ای تعریف نمی کنم برای اینکه خود استاد وقتی گنجینه ای از خاطرات بودند من ترجیح می دهم حرفی نزنم تا زیاده گویی نشود یا حتی خدایی نکرده کلامی را کم گفته باشم. من همیشه به عکس استاد نگاه می کنم و می گویم من که از شما راضی هستم انشاءلله خدا هم از شما راضی باشد.
به گزارش مهر، محمد بیگلری‌پور آهنگساز و رهبر ارکستر سمفونیک صدا و سیما بود. بیگلری‌پور در سال ۱۳۵۷ موسیقی سرود پاینده بادا ایران ، اولین سرود ملی ایران پس از انقلاب را ساخت و تا سال ۱۳۷۱ سرود ملی رسمی ایران بود. همچنین وی پس از انقلاب، بیش از ۱۲۴۰ قطعه موسیقی ساخته است.
بیگلری‌پور مجوز پس از آنکه موجوز تأسیس هنرستان موسیقی صداو سیما را اخذ کرد، شاگردان زیادی را پرورش داد و یک گروه موسیقی از میان دانشجویان دانشکده صداو سیما تشکیل داد.
ساخت سمفونی‌های انقلاب، ایران، حضرت محمد (ص)، کوه و اجرای سموفونی درازل از دیگر فعالیت‌های وی است. محمد بیگلری‌پور، پیشکسوت موسیقی و رهبر ارکستر سمفونیک سازمان صداوسیما، دی ماه سال 1391 در پی ابتلا به سرطان در بیمارستان درگذشت.
نظر شما