چاره انديشي پايدار براي كاستن از آسيب هاي ماهواره

به گزارش خبرگزاری مهر، ماهواره يك فنآوري مدرن و اثر گذار بر ارتباطات ميان فرهنگي در سطح جهان و تبادل اطلاعات علمي است. با اين حال، اين فنآوري به عاملي براي گسست فرهنگي در جوامع و رشد بي بندو باري اخلاقي تبديل شده است.

اما به هرحال، چه مخالف بر نامه هاي ماهواره باشيم، چه موافق، اين مهاجم یا مهمان ناخوانده، امروزه به جمع بسياري از خانواده هاي ايران و جهان وارد شده است. امروزه استفاده از اين تحفه غرب، چنان در حال گسترش است كه بسياري از جوانان و نوجوانان خانواده هاي مذهبي و سنتي از نبود ماهواره در خانه هايشان خجالت مي كشند. براي پي بردن به اين حقيقت، كافي است از بلنداي آسمان به خانه هاي لانه زنبوري شهرهاي بزرگ و كوچك بنگريم.شايدن ديدن بشقاب ماهواره بر پشت بام هاي كاهگلي حلبي آبادها و تلاش كوچ نشينان براي تنظيم كانال ماهواره آن هم درون سياه چادرهاي برپا شده بر دشت، خنده دار باشد، ولي حقيقتي انكار نشدني است كه بايد درآن انديشيد.

به يقين حساسيت به برنامه هاي ماهواره زماني بيشتر خواهد شد كه كشورهاي غربي به وعده خود درباره امكان دريافت برنامه هاي ماهواره از طريق كانال هاي تلويزيوني و بدون استفاده از گيرنده ها و آنتن هاي رايج در منطقه خاورميانه عمل كنند. در صورت تحقق اين وعده، بر نامه هاي ماهواره راحت تر از هميشه در اختيار افراد قرار خواهد گرفت و بي شك، پيامدها و آسيب هاي اجتماعي آن نيز بيشتر خواهد بود. اين در حالي است كه برنامه هاي مقطعي در برخورد با برنامه هاي ماهواره در كشور از جمله جمع آوري بشقاب هاي ماهواره يا تصويب قانون جرم بودن استفاده از ماهواره در سال 1373 توسط مجلس شوراي اسلامي،چندان موفق نبوده است.

البته اين بدان معنا نيست كه بايد در برابر تكنو لوژي و برنامه هاي فرهنگي غرب منفعل بود و هيچ گونه برخورد و مقابله اي با آن نداشت. استفاده نامحدود و بدون فيلتر بودن كانال هاي ماهواره حتي در كشورهاي غير مسلمان نيز اعمال نمي شود. بساري از كشورهاي آسيايي و امريكايي بسياري از كانال هاي ماهواره را مسدود مي كنند تا آثار مخرب كمتري بر نسل جوان و نوجوان داشته باشد.

بنابراين، انتخاب روش"آزادي مطلق" يا "محدوديت مطلق" در استفاده از ماهواره روش پسنديده اي نيست، بلكه بايد در پي روش هاي مناسب تر، كارسازتر و پايدارتر بود. به نظر مي رسد شيوه برخي كشورهاي مسلمان مانند مالزي و اندونزي الگوي مناسبي براي ايران باشد، الگويي كه به خانواده ها مي آموزد به جاي قفل زدن به ماهواره براي ذهن و فكر افراد خانواده به ويژه فرزندان فيلتري در نظر بگيرند.

در اين دو كشور، افراد ار دوران كودكي آموزش مي بينند كه كدام يك از برنامه هاي ماهواره، هم سو با سنت هاي كشورشان است. در اين كشورها حق انتخاب از آن فردي است كه به خوبي با سنت هاي كشورش آشناست در واقع در اين دو كشور مسلمان،دولت به جاي آنكه نيرو و هزينه اش را صرف مقابله رودر رو با استفاده كنندگان ماهواره كند،به آنها مي آموزد خوب را از بد تشخيص دهند.

براي كاهش پيامدهاي ماهواره بر روي نسل جوان، بايد براي تفريح و اوقات فراغت آنان چاره انديشي كرد. به تعبير ديگر تنها آموزش كافي نيست، بلكه در كنار آموزش بايد به غني سازي اوقات فراغت نيز پرداخت. بي شك، اگر رسانه ملي با حمايت از هنرمندان، نويسندگان و بر نامه سازان، برنامه هاي متنوع و جذابي تدارك ببيند، مي تواند از شمار بيينندگان ماهواره بكاهد و بر بيينندگان تلويزيون بيفزايد. در حقيقت اگر كاستي ها برنامه هاي رسانه ملي رفع شود مي تواند الگوپذيري و ميل استفاده از ماهواره را كاهش دهد.