به گزارش خبرگزاری مهر ، در آستانه مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 "دنیس رایس" از مقامات سابق وزارت خارجه آمریکا با انتشار مطلبی در روزنامه" لس آنجلس تایمز" تحت عنوان "چگونه با ایران مذاکره کنیم" خواستار اتخاذ تدابیری از سوی کشورهای غربی در پیگیری مذاکرات هسته ای با ایران شد.
این مقام سابق آمریکایی با اشاره به عزم جدی ایران برای حل و فصل مسئله هسته ای و همچنین برآوردکشورهای غربی از توانمندی هسته ای ایران و پیشرفتهای سریع ایران در این عرصه از کشورهای مذاکره کننده با ایران خواست تا قبل از اینکه برنامه هسته ای ایران به نقطه غیرقابل برگشت برسد در مذاکرات با ایران راهکارهایی را دنبال کنند.
وی با اشاره به این جمله "جان کری" وزیر خارجه آمریکا که گفت به توافق نرسیدن با ایران بهتر از یک توافق بد است ، به مذاکره کنندگان غربی توصیه کرده است تا در مذاکرات با ایران 6 راهکار را مد نظر خود قرار دهند:
اول اینکه، در این مذاکرات ایران باید نگرانی های جامعه جهانی را برطرف کند و نگرانی های آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته ای خود را هرچه سریعتر برطرف کند.
ثانیا، ایران باید به تمامی تعهدات بین المللی خود متعهد باشد.
به اعتقاد دنیس راس برداشت ایران از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای که تصور می کند به ایران حق غنی سازی می دهد اشتباه است و ایران چنین حقی ندارد و باید کشورهای مذاکره کننده با ایران این مسئله را برای ایران تبیین کنند.
ثالثا، باید توانمندی ایران برای غنی سازی با درجه بالا نه تنها متوقف شود بلکه باید به عقب هم برگردد و این کار باید از طریق محدود کردن نوع و شمار سانتریفیوژها و محدود کردن غنی سازی صورت گیرد.
رابعا، بازرسی ها از تاسیسات هسته ای ایران باید تشدید شود.
خامسا، مذاکره کنندگان با ایران باید از موضع قدرت با ایران مذاکره کنند و ایران را وادار به مصالحه کنند زیرا ایران تا به حال کمتر به خواسته های غرب تن داده است.
در آخرین مرحله دنیس راس از مذاکره کنندگان با ایران خواسته است تا عجله کنند زیرا احتمالا تا اواسط سال 2014 توانمندی هسته ای ایران به نقطه ای غیرقابل برگشت خواهد رسید به همین دلیل باید در زمانبندی ارائه شده از سوی ایران برای مذاکرات باید این مسئله لحاظ شود.
ه میزان و سطح غنیسازی ذخایر اورانیوم، شمار و نوع عملیات و سانتریفیوژهای نصب شده، طرح تأسیسات غنیسازی و تولید پلوتونیوم محتمل در رأکتور آب سنگین اراک را محدود شود.
چهارم اینکه، نظ
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920808000881#sthash.hIswDfQG.dpufوم اینکه، ایران باید به الزامات قانونی جامعه بینالملل پایبند باشد. ایران به طور دائم به مشروعیت قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل معترض شده است و تأکید دارد که معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (ان پی تی)، به ایران حق غنیسازی را میدهد اما چنین حقی وجود ندارد. مذاکرهکنندگان با ایران باید اختیارات شورای امنیت سازمان ملل و اهداف واقعی ان پی تی را مجدداً بیان کنند.
سوماً، قابلیت تسلیحات هستهای ایران را نپذیرند. نگرانی اصلی درباره برنامه هسته ای ایران این است که ایران در آستانه تولید اورانیوم در سطح ساخت سلاح قرار دارد. هرگونه توافق قابل قبول باید نه تنها چنین توانایی را متوقف کند بلکه توانایی ایران برای چنین کاری را به عقب بازگرداند که این امر نیازمند آن است که میزان و سطح غنیسازی ذخایر اورانیوم، شمار و نوع عملیات و سانتریفیوژهای نصب شده، طرح تأسیسات غنیسازی و تولید پلوتونیوم محتمل در رأکتور آب سنگین اراک را محدود شود.
چهارم اینکه، نظام بازرسی سرسختانه و محکم از تأسیسات هستهای ایران و نظارت بر برنامه هستهای ایران را تحمیل کنند.
پنجم، مذاکرهکنندگان باید از موضع محکم مذاکره کنند. ایران در موارد کمی مصالحه کرده است و آن به واسطه تهدید به زور بوده است. موفقیت این مذاکرات این بوده است که ایران به این امر پی برده است که اگر مذاکرات شکست بخورد، پیامدهای مخرب و واقعی برای این کشور خواهد داشت.
لسآنجلس تایمز در اینباره افزود: این مسئله نیازمند حداقل یکی از این اقدامات آمریکا میشود که تشدید تحریمها و ترغیب کشورهای دیگر برای انجام چنین کاری، صدور بیانیه های معتبر و محکم مبنی بر آنکه تمام گزینهها روی میز قرار دارد، آغاز استقرار ارتش و تأکید بر اقدام نظامی اسرائیل در صورتی که چنین اقدامی را آغاز کند، میشود.
راهکار پیشنهادی ششم و نهایی این است که وقت را تلف نکنید. ایران احتمالاً تا اواسط سال 2014 و شاید زودتر، به توانمندی هستهای غیرقابل کشف دست پیدا میکند و در این صورت زمان اندکی برای مذاکره و اجرای یک توافقنامه باقی میماند. احتمال میرود «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران در نشست ژنو یک جدول زمانی برای جمعبندی مذاکرات ارائه دهد اما با توجه به پیشرفت هستهای ایران در 18 ماه گذشته و فعالیتهای اعلام نشده قبل از آن، مذاکره کنندگان نباید برنامهای را بپذیرند که فراتر از زمانی برود که دیگر نتوان به هیچ طریق از ایران هستهای جلوگیری کرد.
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920808000881#sthash.hIswDfQG.dpuf
ول آنکه، ایران باید نگرانیهای برجسته جامعه بینالملل را رفع کند. ایران باید خیلی سریع تمامی نگرانیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی را بعنوان بخشی از هرگونه توافق برطرف کند.
دوم اینکه، ایران باید به الزامات قانونی جامعه بینالملل پایبند باشد. ایران به طور دائم به مشروعیت قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل معترض شده است و تأکید دارد که معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (ان پی تی)، به ایران حق غنیسازی را میدهد اما چنین حقی وجود ندارد. مذاکرهکنندگان با ایران باید اختیارات شورای امنیت سازمان ملل و اهداف واقعی ان پی تی را مجدداً بیان کنند.
سوماً، قابلیت تسلیحات هستهای ایران را نپذیرند. نگرانی اصلی درباره برنامه هسته ای ایران این است که ایران در آستانه تولید اورانیوم در سطح ساخت سلاح قرار دارد. هرگونه توافق قابل قبول باید نه تنها چنین توانایی را متوقف کند بلکه توانایی ایران برای چنین کاری را به عقب بازگرداند که این امر نیازمند آن است که میزان و سطح غنیسازی ذخایر اورانیوم، شمار و نوع عملیات و سانتریفیوژهای نصب شده، طرح تأسیسات غنیسازی و تولید پلوتونیوم محتمل در رأکتور آب سنگین اراک را محدود شود.
چهارم اینکه، نظام بازرسی سرسختانه و محکم از تأسیسات هستهای ایران و نظارت بر برنامه هستهای ایران را تحمیل کنند.
پنجم، مذاکرهکنندگان باید از موضع محکم مذاکره کنند. ایران در موارد کمی مصالحه کرده است و آن به واسطه تهدید به زور بوده است. موفقیت این مذاکرات این بوده است که ایران به این امر پی برده است که اگر مذاکرات شکست بخورد، پیامدهای مخرب و واقعی برای این کشور خواهد داشت.
لسآنجلس تایمز در اینباره افزود: این مسئله نیازمند حداقل یکی از این اقدامات آمریکا میشود که تشدید تحریمها و ترغیب کشورهای دیگر برای انجام چنین کاری، صدور بیانیه های معتبر و محکم مبنی بر آنکه تمام گزینهها روی میز قرار دارد، آغاز استقرار ارتش و تأکید بر اقدام نظامی اسرائیل در صورتی که چنین اقدامی را آغاز کند، میشود.
راهکار پیشنهادی ششم و نهایی این است که وقت را تلف نکنید. ایران احتمالاً تا اواسط سال 2014 و شاید زودتر، به توانمندی هستهای غیرقابل کشف دست پیدا میکند و در این صورت زمان اندکی برای مذاکره و اجرای یک توافقنامه باقی میماند. احتمال میرود «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران در نشست ژنو یک جدول زمانی برای جمعبندی مذاکرات ارائه دهد اما با توجه به پیشرفت هستهای ایران در 18 ماه گذشته و فعالیتهای اعلام نشده قبل از آن، مذاکره کنندگان نباید برنامهای را بپذیرند که فراتر از زمانی برود که دیگر نتوان به هیچ طریق از ایران هستهای جلوگیری کرد.
این روزنامه آمریکایی در پایان با اشاره به این 6 راهکار نتیجهگیری کرد که مذاکرهکنندگان 1+5 باید به این قواعد توجه کنند تا از هرگونه اشتباه جلوگیری کنند و هرگونه توافقنامهای که این قواعد را نقض میکند، دوری کنند.
- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920808000881#sthash.hIswDfQG.dpuf
نظر شما