به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تلگراف، جی دی سلینجر که به احتمال زیاد گوشه نشینترین نویسنده تاریخ است، در زندگی و مرگ با حسادت از آثار منتشر نشدهاش حمایت میکرد. با این حال در حرکتی که میتوانست خود نویسنده فقید را خشمگین کند، سه داستان منتشر نشده او روی اینترنت قرار گرفتند که در میان آنها نسخه اولیه رمان کلاسیک معروفش «ناتور دشت» نیز قرار دارد.
یک اکانت ناشناخته که به آدرسی در غرب لندن متصل است به عنوان منبع انتشار این داستانها شناخته شده است. این داستانها از قبل شناخته شده بودند، اما تا به حال تنها محققان میتوانستند آنها را در دو دانشگاه آمریکایی که مالک مجموعه دست نوشتههای سلینجر بودند، مطالعه کنند.
داستان «اقیانوس پر از توپهای بولینگ» که پیش درآمد رمان معروف «ناتور دشت» است در دانشگاه پرینستون نگهداری میشود و تنها محققان و اعضای آکادمیکی که حاضر باشند تحت نظارت از این آثار استفاده کنند، میتوانند آنها را بخوانند. داستانهای دیگری که به اینترنت درز کردهاند، «پائولا» و «تولد پسر» نام دارند که در مرکز هری رنسوم دانشگاه تگزاس نگهداری میشوند.
هنوز دقیقا مشخص نیست که این داستانها چطور به محدوده عمومی راه یافتند، با این حال به نظر میرسد که یکی از محققان باید آنها را رونویسی کرده باشد. اما شخصی که برای اولین بار داستانها را در یک وبسایت خصوصی آپلود کرد ادعا میکند که منبع این داستانها اکانتی در سایت ای.بی است. رکوردهای سایت ای.بی نشان میدهند که این شخص از ماه نوامبر سال گذشته تا به حال سه نسخه چاپ شده داستانهای سلینجر را به فروش رسانده است. آثار دیگری که او در حساب خود به فروش رسانده شامل نسخههای چاپ شده اول آثار سلینجر، جی آر آر تاکین، تی.اس.الیوت و جوزف هلر نیز میشوند.
سلینجر که متولد نیویورک بود بعد از موفقیت چشم گیر کتاب «ناتور دشت» از زندگی عمومی دوری گرفت و خانهای دور افتاده در کورنیش نیوهمپشایر تهیه کرد و در آنجا به نویسندگی ادامه داد. او سال 2010 و در سن 91 سالگی از دنیا رفت و باور میرود که مجموعه آثار چاپ نشده عظیمی را از خود به جای گذاشته باشد. یک مستند ساخته شده درباره زندگی او برای اولین بار در فستیوالی در ایالات متحده به نمایش درآمد که در آن ادعا میشود که پنج داستان سلینجر در سالهای آینده منتشر خواهند شد که در میان آنها کتابی با نام «آخرین و بهترینهای پیتر پن» قرار دارد که ادامه داستان «ناتور دشت» است.
نظر شما