مرگ بلوطها دست سفره های زیرزمینی را خالی کرد/ بحران آب از تبعات تخریب طبیعت

به گزارش خبرنگار مهر، سید محمد قاسمی صبح جمعه در حاشیه گردهمایی دهیاریهای خرم آباد در گفتگو با مهر اظهار داشت: همکاری دهیاران در خصوص نظارت بر جلوگیری از قطع درختان و حفظ جنگل های بلوط ضروری است.

وی با اشاره به تاثیر جنگلهای بلوط بر اقلیم منطقه، تامین آب و نگهداشت خاک بیان داشت: 60 درصد اکسیژن مورد نیاز جهان توسط درختان و جنگل ها تهیه می شود که باید قدردان این موهبت در منطقه زاگرس و لرستان باشیم.

قاسمی با اشاره به مشکل آلودگی هوا و ریزگردها در زاگرس و لرستان بیان داشت: این در حالیست که هر هکتار از جنگل های بلوط می توانند 68 تن از گرد و غبار هوا را جذب می کنند.

وی به نقش زاگرس و جنگلهای بلوط در تامین آب کشور اشاره کرد و بیان داشت: ریشه درختان بلوط باعث حفظ منابع آب زیرزمینی و همچنین جلوگیری از فرسایش خاک می شود به طوریکه منطقه زاگرش 40 درصد آب مورد نیاز کشور را تامین می کند.

دبیر انجمن دوستداران طبیعت استان لرستان عنوان کرد: مزایای متعددی جنگلهای بلوط موجب شده که کارشناسان بین المللی هر درخت بلوط را تا 200 هزار دلار قیمت گذاری کنند و این آمار نشان از اهمیت بسیار بالای جنگل ها و لزوم حفظ آنها دارد.

قاسمی به تخریب جنگلها و تاثیر آن بر تغییرات اقلیمی، کاهش بارندگیها و بحران آب اشاره کرد و افزود: منابع آب زیرزمینی در حال حاضر در استان به شدت کاهش یافته به نحوی که سطح آب های زیرزمینی در شهرستان کوهدشت 40 متر کاهش یافته است.

وی عنوان کرد: این بحران که علت آن کاهش بارندگی ها در نتیجه تخریب طبیعت و قطع درختان است باعث شده که در حال حاضر 400 روستا در استان لرستان به وسیله تانکر آب رسانی شوند.

دبیر انجمن دوستداران طبیعت استان لرستان خواستار توجه بیشتر دهیاران در راستای نظارت و جلوگیری از تخریب طبیعت منطقه توسط مردم محلی و روستائیان شد و بیان داشت: متاسفانه افزایش تغییر کاربری جنگلها به اراضی کشاورزی موجب کاهش وسعت جنگلهای بلوط و تبعات ناشی از آن شده است.

بنابراین گزارش زاگرس سرزمین زیباییهای پنهان طبیعت ایران است؛ سرزمینی که از سردشت آذربایجان غربی تا مناطقی همچون چهار محال، لرستان، کهگیلویه و فارس با 1400 کیلومتر طول و 500 کیلومتر عرض غرب ایران را در آغوش خویش گرفته است.

زاگرس از لحاظ منابع آب و خاک مهمترین و راهبردی ترین منطقه کشور به شمار می آید که لزوم حفاظت از داشته های طبیعی آن باید یکی از دغدغه های اصلی دولتمردان این سرزمین باشد.

این در حالی است که در سالهای اخیر محیط زیست استانهای زاگرس نشین صدمات بی شماری را تجربه کرده و در این بین خسارات غیر قابل جبرانی را نیز متحمل شده اند.

آتش سوزی های گاه و بی گاه و از بین رفتن تنوع زیستی زاگرس، قاچاق گونه های در معرض خطر به سایر استان ها و حتی خارج از کشور و آلودگی بی سابقه ی هوا به وسیله حضور ریز گردهای داخلی و خارجی تنها گوشه ای از آسیب های بسیار فراوانی که این سرزمین در چند سال اخیر به خود دیده است.

در این بین افزایش جمعیت و نیاز فزاینده به استفاده از منابع سرزمینی شرایط را برای تداوم عوامل زیستی سخت تر کرده است که یکی از این عوامل پیشروی اراضی کشاورزی تا قلب جنگلهای بلوط زاگرس است.

در این میان عوامل متعدد دست به دست هم داده تا تخریب جنگلهای بلوط منجر به تغییرات اقلیمی در زاگرس، افزایش دمای هوا و کاهش سطح آبهای زیرزمینی شود، موضوعی که اثرات خود را بر معیشت و زندگی مردم منطقه گذاشته است تا این مشکلات بلندمدت در مسیر دستیابی به سودهای کوتاه مدت و کم بازده گریبان زاگرس را بگیرد.