فرصت طلایی برای توسعه فضاهای سبز و تفرجگاه های گرگان/ صیانت از عرصه های طبیعی در اولویت باشد

به گزارش خبرنگارمهر، شهر گرگان نیز اگرچه شهری سرسبز و برخوردار از مواهب طبیعی به شمار می رود، اما براساس شواهد موجود، سرانه و میزان فضای سبز عمومی در گرگان از سرانه متداول کشوری و استانداردهای جهانی پایین تر است و خلا وجود پارک های بزرگ شهری در محدوده و حریم شهر گرگان به شدت احساس می شود.

چندی پیش، بخش قابل توجهی از عرصه های جنگلی پیرامون و حریم شهر گرگان به شهرداری واگذار شد و حالا شهرداری گرگان علاوه بر وظیفه سنگین صیانت از این عرصه های طبیعی و تنفس گاه های حریم شهر گرگان، باید برای جبران کمبودهای مربوط به فضاهای سبز و تفریحی، طرح ها و برنامه هایی اساسی را پایه گذاری کند.

واگذاری یک هزار و 56 هکتار از عرصه های جنگلی به شهرداری گرگان

بر اساس بند «ج» ماده 147 برنامه پنجم توسعه، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری به نمایندگی از وزارت جهادکشاورزی موظف شده است در سال اول اجرای برنامه 5 ساله کشور، مناقصه، مدیریت، ساخت، نگهداری، توسعه و بهره برداری پارک های جنگلی، مراتع قابل درختکاری و نهالستان های متروکه را که در محدوده و حریم شهرها قرار دارند با حفظ مالکیت دولت، بدون دریافت حقوق مالکانه و بدون تشریفات به شهرداری ها واگذار کند. برهمین اساس حدود یک هزار و 56 هکتار از عرصه های جنگلی گرگان برای تبدیل به پارک و فضای تفرجگاهی در اختیار شهرداری گرگان قرار گرفته است و اکنون فرصتی طلایی برای ارتقا و توسعه فضاهای سبز شهری و تفرجگاهی فراهم شده است.

معاون اداری مالی شهرداری گرگان درباره واگذاری فضاهای سبز پیرامون شهر می گوید: با پیگیری‎های به عمل آمده از اوایل سال 1390 و از طریق اداره کل منابع طبیعی استان و ارزیابی استعداد اراضی منابع ملی واقع در محدوده حریم شهر از سوی مشاوران و متخصصان نهایتا چهار نقطه در محدوده مورد نظر برای استفاده تفرجگاهی معرفی شد.

«هادی نادری» می گوید: 602 هکتار در منطقه ناهارخوران، 185 هکتار در النگدره، 200 هکتار از اراضی هزارپیچ و 69 هکتار منطقه جنگلی واقع در ضلع غرب محور صیاد شیرازی به شهرداری گرگان واگذار شده است.

وی ادامه می دهد: برای ناهارخوران و هزار پیچ نیز طرح تهیه شده و پس از تایید در کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان به شورای عالی جنگل و مرتع ارسال شده و برای منطقه ضلع غرب بولوار شهید صیاد شیرازی نیز طرح از سوی مشاور تهیه شده است که باید به تصویب نهایی برسد.

نادری تاکید می کند: طرح‎های مذکور براساس منطقه بندی هفتگانه شامل منطقه تفرجگاهی با تراکم بالا، منطقه تفرجگاهی معمولی، منطقه تفرجگاهی با محیط زیست طبیعی، منطقه منحصربه‎فرد، منطقه حفاظتی، منطقه فرهنگی و تاریخی و منطقه بازسازی با تشریح عمومی آنها تهیه شده است.

پارک جنگلی النگدره متحول می شود

به گفته مدیران شهرداری گرگان پارک جنگلی النگدره نیز به زودی با تهیه و اجرای طرح جدید متحول می شود. مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری گرگان می گوید: پارک جنگلی النگدره دارای طرح مدیریتی و گردشگری است و در گذشته به طور امانی از سوی اداره کل منابع طبیعی استان مدیریت می شد و اکنون سال نهم اجرای این طرح است و 1 سال دیگر تا پایان طرح 10 ساله ای که اداره کل منابع طبیعی تهیه کرده بود، باقی مانده است که پس از پایان دوره زمانی طرح موجود، طرح مدیریتی، حفاظتی و گردشگری جدید برای النگدره اجرا خواهد شد.

«موسی الرضا صفری» می گوید: طرحی را که شهرداری گرگان برای توسعه گردشگری در النگدره تهیه می کند باید پس از انجام بررسی های لازم در کمیته فنی از سوی اداره کل منابع طبیعی استان نیز تایید شود.

وی می افزاید: در این طرح، امکانات مناسبی چون پارکینگ طبقاتی، باغ پرندگان و قطار برقی را برای النگدره پیش بینی کرده ایم.

صفری تصریح می کند: اگر طرح گردشگری النگدره تصویب و اجرایی شود یک تحول جدی در این پارک جنگلی رخ خواهد داد و شهروندان و گردشگران پس از آن، این جنگل را به عنوان منطقه نمونه گردشگری خواهند شناخت.

النگدره؛ میراث طبیعی چند هزار ساله

کارشناسان، پارک جنگلی النگ دره را گنجینه تاریخ طبیعی می دانند. یک استاد محیط زیست دانشگاه می گوید: پوشش جنگلی هیرکانی جزو قدیمی ترین پوشش های جنگلی دنیا است که در ایران فقط در شمال کشور باقی مانده است و متاسفانه روز به روز کمتر می شود و چیزی در حدود 9 هزارم از گستره جنگل های شمال کشور در النگ دره جای گرفته است و دارای قدمت و عمر چند هزار ساله است؛ وقتی به پارک جنگلی النگدره می رویم، در حقیقت به بخش کوچکی از اکوسیستم یکی از کهنسال ترین جنگل های دنیا گام گذاشته ایم و کمتر جایی در ایران را می توان یافت که درست در نزدیکی شهر، باغی طبیعی با هزاران سال پیشینه وجود داشته باشد. 

دکتر «مزدک دربیکی» می افزاید: بخشی از میراث طبیعی دنیا در این منطقه نهفته است و به یقین خیلی از شهروندان گرگانی این موضوع را نمی دانند. هرچند النگدره از مشکلات زیادی رنج می برد که بخشی از این مشکلات مربوط به آلودگی ها و فشارهای تفرجی است و بخشی دیگر، مدیریت نامناسب و نابودی اکوسیستم اما هنوز هم می توان کارهایی برای نجات این میراث طبیعی انجام داد و بی شک حفاظت و صیانت از این نعمت خدادادی باید با حساسیت ویژه ای انجام شود.

تجربه ناهارخوران، در النگدره و هزارپیچ تکرار نشود

در اواسط دهه 70، مدیریت 168 هکتار از پارک طبیعت ناهارخوران به شهرداری گرگان واگذار شد و شهرداری و بخش خصوصی نیز با ایجاد امکانات تفریحی، رفاهی و اقامتی، زمینه لازم را برای رونق گردشگری در ناهارخوران فراهم کردند؛ اما در سال های اخیر، محیط طبیعی ناهارخوران به دلیل ساخت و سازهای غیراصولی متعدد آسیب دیده است؛ به همین دلیل شهرداری گرگان پس از تحویل گرفتن پارک جنگلی النگدره، هزارپیچ و محدوده جنگلی ضلع غرب بولوار شهید صیاد شیرازی، علاوه بر اجرای طرح های مختلف مربوط به توسعه گردشگری، باید با نظارت دقیق، حفاظت از محیط طبیعی این عرصه ها را نیز در اولویت قرار دهد و با قاطعیت در برابر زمین خواران، سودجویان و تخریب کنندگان عرصه های طبیعی ایستادگی کند تا علاوه بر بهره مندی پایدار و مداوم نسل حاضر، این گنجینه های طبیعی ارزشمند برای نسل های آینده نیز باقی بماند و اصل مهم توسعه همگام با حفاظت به طور دقیق رعایت شود.

اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری به وظیفه قانونی اش عمل کند

در این میان، باید پرسید که اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گلستان برای توسعه گردشگری طبیعی در گرگان چه اقداماتی را انجام خواهد داد و چگونه به وظیفه قانونی خود عمل خواهد کرد؟ در سال های گذشته بخش قابل توجهی از طرح ها و برنامه های مربوط به گردشگری در محور ناهارخوران از سوی شهرداری گرگان اجرا شده است. به جرات می توان گفت در سال های اخیر، اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان در پارک ها و نواحی گردشگری طبیعی گرگان اقدام قابل توجه و موثری را انجام نداده است و اکنون نیز با واگذاری مدیریت النگدره و هزارپیچ به شهرداری، شاید باز هم شهرداری گرگان مجبور شود به تنهایی و البته با اتکای به منابع درآمدی محدود خود، امکانات لازم را فراهم کند. انتظار می رود اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز هر چه زودتر به کمک شهرداری گرگان بیاید و با فراهم کردن زیرساخت ها، انجام اقدامات عملیاتی محسوس، تعریف بسته های سرمایه گذاری و تلاش بیشتر برای جذب سرمایه گذار و ایجاد امکانات لازم به وظیفه قانونی خود در زمینه توسعه گردشگری طبیعی عمل کند.