خبرگزاری مهر ـ گروه فرهنگ و ادب: جلال ذکایی مدیرکل اسبق دفتر امور چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارسال یادداشتی به مهر، به نقد و بررسی ساختار نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی تهران و بیان مشکلات دوره بیستم این نمایشگاه پرداخته است. این مطلب، عیناً از نظر خوانندگان می‌گذرد:
بیستمین نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی تهران و ماشین‌آلات وابسته دو روز قبل در حالی به کار خود پایان داد که به نظر می‌رسد نیازمند یک بازنگری اساسی در شیوه اجرایی، مبتنی بر فلسفه و چرایی برگزاری آن است.
همانگونه که از عنوان نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی و ماشین‌آلات وابسته پیداست، این رویداد صنعتی، تجاری باید دربرگیرنده تمام فعالیت‌های این دو حوزه تاثیرگذار در اقتصاد کشور باشد. به عبارتی دیگر، نمایشگاه باید آیینه تمام‌نمای فعالیت‌های یک ساله بخش چاپ و بسته‌بندی کشور بوده و علاوه بر وظیفه اطلاع‌رسانی تولیدات داخلی، امکان آشنایی آحاد دست‌اندرکاران این صنعت را با نوآوری‌های بین‌المللی نیز فراهم کند.
چه بسا بخش عظیمی از مخاطبان صنعت چاپ و بسته‌بندی امکان حضور در نمایشگاه‌های خارجی را نداشته باشند و این مهم به عهده نمایشگاه‌هایی نظیر نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی تهران است که بتواند با برنامه‌ریزی قبلی و دعوت از شرکت‌هایی که در این عرصه فعالیت می‌کنند، وارد مذاکره شده و از آنان برای حضور در این بازار جذاب 75میلیون نفری دعوت کند.
برای دست یافتن به این هدف، وجود بخش بین‌الملل قوی با در اختیار داشتن کادری مجرب و کارآزموده، سایت فعال و پویا و برقراری ارتباط با سایر برگزارکنندگان نمایشگاه‌ها در کشورهای مختلف الزامی است که متاسفانه آنچه از شواهد و قرائن برمی‌آید به غیر از مشتریان قدیمی نمایشگاه، هیچ شرکت‌کننده خارجی دیگری یا مایل به حضور در این نمایشگاه نیست و یا از وجود چنین نمایشگاهی مطلع نیست.
البته نمایشگاهی را که صرفاً 6 درصد از حجم آن به غرفه‌داران خارجی اختصاص پیدا می‌کند، به سختی می‌توان بین‌المللی نامید. نبود حتی یک دستگاه چاپ در این نمایشگاه از نکات بارز و جدی ناکارآمدی و ضعف مفرط برگزارکنندگان در متقاعد کردن شرکت‌های بزرگ برای حضور در این رویداد ملی است.
البته چنانچه عذر برگزارکنندگان را در محدودیت زمانی برای نصب و راه‌اندازی ماشین‌آلات سنگین بپذیریم، جای این سئوال باقی است که چرا شرکت‌های واردکننده دستگاه‌های چاپ دیجیتال هم رغبتی به حضور در نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی ندارند و البته با تعجب فراوان چند قدم آن‌سوتر در نمایشگاه تبلیغات و بازاریابی ـ سالن 7 ـ انبوهی از دستگاه‌های چاپ لارج‌فرمت و برش‌های لیزری را مشاهده می‌کردیم.
از نکات دیگری که به چشم می‌خورد، رعایت نشدن بدیهی‌ترین اصول برگزاری نمایشگاه، یعنی طبقه‌بندی و تفکیک فعالیت‌ها بود که در این رخداد ملی به شکل بسیار آزاردهنده‌ای خودنمایی می‌کرد.
کافی است برای نمونه به سالن 38 و A38 که از سال‌ها پیش به نام سالن چاپ معروف است مراجعه می‌کردید و با حجم متنوعی از شرکت‌کنندگان مختلف در زمینه پرکن‌ها، بسته‌بندی، شرینک و البته چاپ مواجه می‌شدید و متاسفانه این تمام ماجرا نبود؛ چرا که شرکت‌کنندگان چاپی نیز در سایر سالن‌ها پراکنده شده بودند و بازدیدکننده نمایشگاه برای دستیابی به سئوال خویش باید 15 هزار مترمربع را قدم به قدم جستجو می‌کرد تا به خواسته خود دست می‌یافت. البته نباید انتظار می‌داشتید با مراجعه به سایت رسمی نمایشگاه بتوانید به اطلاعات قابل اعتنایی دست پیدا کنید؛ چرا که با رجوع به سایت www.iranpackـprint.com با فاجعه‌ای به نام اطلاع‌رسانی مواجه خواهید شد.
از سوی دیگر یکی از مولفه‌های جدی در عدم استقبال شرکت‌های خارجی از نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی تهران زمانبندی نامناسب و متغیر آن است؛ به گونه‌ای که ظرف مدت پنج سال گذشته تاریخ نمایشگاه سه نوبت جابجا شده است و مهم‌تر آنکه ماه دسامبر و به ویژه دهه آخر آن یکی از پرترافیک‌ترین ماه‌های میلادی برای شرکت‌های خارجی است و برای تقریب به ذهن، می‌توان آن را به ماه اسفند و به خصوص دهه آخر آن برای شرکت‌های ایرانی تشبیه کرد.
بدیهی است شرکت‌های خارجی در این فرصت بیشترین وقت و انرژی خود را برای جمع‌بندی اقدامات سال گذشته، انبارگردانی، محاسبات مالی و ... اختصاص می‌دهند تا حضور در نمایشگاه؛ و در غیر این صورت تنها عایدی نمایشگاه از بخش بین‌الملل چند شرکت کوچک و بعضاً رقیب چاپخانه‌دار ایرانی است که هیچ کمکی به توسعه تکنولوژی چاپ و بسته‌بندی کشور نخواهد کرد.
اما این نمایشگاه را از زاویه دیگری نیز می‌توان مورد تحلیل قرار داد، چرا که به جرأت می‌توان آن را از نادر نمایشگاه‌هایی دانست که اصرار دارد چندین رشته متنوع را زیر یک سقف گرد آورد و باز بر همین اساس، تجربه بین‌المللی ثابت کرده است که هر یک از این رشته‌ها ظرفیت برگزاری نمایشگاهی مستقل را دارند. چنانکه در سایر کشورها و حتی کشورهای همسایه نیز این تجربه به خوبی پشت سر گذاشته شده و همه ساله شاهد برگزاری نمایشگاه‌های موفقی در رشته‌های مختلف چاپ هستیم.
نمایشگاه چاپ دیجیتال، چاپ لیبل، کارتن، مقوا و ورق، خدمات چاپ، چاپ انعطاف‌پذیر و ده‌ها مورد دیگر از جمله این نمایشگاه‌ها هستند که امروزه با مراجعه به سایت مراکز نمایشگاهی جهان به سادگی قابل دسترسی هستند.
گفتنی است شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران نیز با تفکیک نمایشگاه‌های بزرگ و عظیمی همچون صنعت ساختمان و مواد غذایی به نمایشگاه‌های تخصصی و حرفه‌ای، این تجربه موفق را پشت‌سر گذاشته است، به گونه‌ای که فقط در عرصه صنعتی ساختمان 9 نمایشگاه تخصصی در شهر تهران برگزار می‌شود و همچنین در حوزه مواد غذایی نیز با تفکیک هر یک از بخش‌ها، مخاطبان جدیدی به این عرصه ورود پیدا کرده‌اند.
به نظر می‌رسد هنگام آن فرا رسیده است که سازمان توسعه تجارت ایران به عنوان متولی و سیاستگذار عرصه تجارت خارجی و نمایشگاه‌های بین‌المللی کشور در چگونگی برگزاری نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی تهران تجدید نظر کرده و با در نظر گرفتن اولویت‌های کلان اقتصادی و صنعتی و همچنین آسیب‌شناسی دوره‌های پیشین، با حضور کارشناسان خبره نسبت به تدوین سیاست‌های نمایشگاهی موفق در عرصه چاپ و بسته‌بندی اقدام کنند.
نظر شما