تغییر یک اپیزود «گنجشکک اشی‌مشی» برای ممیزی نشدن در تلویزیون

به گزارش خبرنگار مهر، نشست مطبوعاتی فیلم «گنجشکک اشی مشی» با حضور مسعود کرامتی، وحید نیکخواه آزاد، غلامرضا رمضانی کارگردانان فیلم، افشاریان صدابردار، نگار نیکخواه آزاد بازیگر و پوریا ایمانی بازیگر در برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای این نشست نیکخواه آزاد کارگردان یکی از اپیزودها  و تهیه کننده فیلم گفت: از میان قصه هایی که دستم می رسید احساس کردم چند تا از آنها یک اشتراکاتی دارند و می شود آنها را کنار هم تبدیل به یک فیلم بلند کرد. قرار بود به جای قصه اپیزود «مرا بشنو» از قصه دیگری استفاده کنیم که در آن ساز و نوازندگی وجود داشت اما چون قرار بود این فیلم از تلویزیون پخش شود مدیران فارابی گفتند ممکن است این اپیزود با ممیزی روبرو شود به همین دلیل قصه «مرا بشنو» را جایگزین آن کردیم.

در ادامه مسعود کرامتی کارگردان اپیزود «بن بست» عنوان کرد: من این فرصت را داشتم که در همان ابتدا سه قصه را بخوانم و بن بست را از بین آنها انتخاب کردم. به لحاظ حسی این قصه را خیلی دوست داشتم حتی بیشتر از دو قصه دیگر چون آدمها در این فیلم در موقعیت انتخاب قرار می گیرند که بخشی از این انتخاب همراه با اجبار است.

در ادامه غلامرضا رمضانی کارگردان اپیزود دیگر این فیلم افزود: من به قصه ای که انتخاب کردم وفادار بودم می خواستم مسئله یک مادر را مطرح کنم و از منظر خودم به قصه نگاه کردم البته خیلی قدرت انتخاب نداشتم چرا که نتوانستم سه قصه را بخوانم.

نگار نیکخواه آزاد بازیگر یکی از اپیزودها گفت: من با پدرم کار در سینما را آغاز کردم و حدود 5 سال است با وی همکاری می کنم. الان دیگر همدیگر را بلد شدیم البته اولش کار کردن برایم سخت بود.

کرامتی در ادامه این نشست  در پاسخ به این پرسش که آیا می شد این اپیزودها را تبدیل به یک فیلم کرد، افزود: من همین حالا که به این فیلم‌ها نگاه می کنم پیش خودم فکر می کنم که باز جا دارد یک چیزهایی را از آن کم کرد ولی قصه ها کامل است.

رمضانی درباره فضای این فیلم توضیح داد: من فکر می کنم تمام حواشی قصه پیرامون کودکان و نوجوانان می گذرد و ارتباطی هم به دنیای کودکان و  نوجوانان دارد. برخی فیلم ها مستقیم درباره بچه ها و کودکان کاراکتر اصلی هستند و برای بزرگترها تعیین تکلیف می کنند که بچه ها نیز از دیدن آنها لذت می برند اما برخی دیگر درباره حواشی و مسائل پیرامون کودکان است که شاید در یک نگاه ربطی به کودکان نداشته باشد.

وی ادامه داد: این فیلم مستقیم به خانواده و اجتماع ارتباط پیدا می کند و کودکان هم به آن ربط دارند.

نیکخواه آزاد در این باره بیان کرد: یک فیلمی در سینمای کودک ساخته می شود  که بچه ها آن را می بینند و با آن همذات پنداری می کنند و یک نوع دیگر فیلم هایی است که درباره بزرگترهایی ساخته می شود که مسئولیت بچه ها با آنهاست. ما می خواستیم فیلمی بسازیم که به بزرگترها اخطار دهیم که با رفتار خود ممکن است زندگی بچه‌ها را تخریب کنند. این فیلم برای کودک و نوجوان و بزرگترها ساخته شده است که مسئولیتشان با بزرگترهاست.

افشاریان صدابردار «گنجشکک اشی مشی» ادامه داد: این فیلم برای من شرایطی فراهم کرد که تا بتوانم با سه کارگردان با سه نگاه متفاوت همکاری کنم و از اینکه در این تجربه حضور داشتم خوشحالم.

نیکخواه آزاد درباره عنوان این فیلم توضیح داد: «گنجشکک اشی مشی» یادآور همان ترانه معرف فرهاد است که منفردزاده برای آن آهنگسازی کرد تا برای فیلم «گوزن‌ها» استفاده شود و قهرمان قصه های ما نیز دقیقا بر اساس همان شعر هستند.

پوریا امینی بازیگر دیگر این فیلم افزود: من در اپیزود «بن بست» مسعود کرامتی حضور داشتم که نقشم با فیلم هایی که قبلا بازی کرده بودم فرق داشت. آقای کرامتی در این فیلم هم کارگردان بودند و هم بازیگر و این موضوع به من خیلی کمک کرد چراکه به عنوان بازیگردان هم من را همراهی کرد.

نیکخواه آزاد در پاسخ به این سئوال که چرا مردهای قصه خشن هستند و زنان مظلوم، توضیح داد: در قصه اول که مردی حضور ندارد و بیشتر ما یک صدا می شنویم مرد قصه دوم هم خلافکار و یا عیاش نیست بلکه یک مرد خانواده است و فقط یک رفتار سنتی دارد. در قصه سوم هم از مردی صحبت می شود که اعدام شده است اما در همین قصه مرد دیگری را می بینیم که مربی اصلاح و تربیت است و خیلی برای وضعیت نوجوانی که در قصه حضور دارد تصمیم گیرنده و پیگیر است.

وی افزود: سنگ زیرین آسیاب همیشه زنان هستند و بیشتر بار را به تنهایی به دوش می کشند. قصه ما فمینیستی نیست. در قصه ای که فاطمه گودرزی در آن بازی می کند و من آن را کارگردانی کردم بیشتر تلاش کردم از روی مادر خودم این شخصیت را نشان دهم.

تهیه کننده این فیلم درباره تداخل قصه بین اپیزودها گفت: من فکر می کنم تداخل بین اپیزودها به لحاظ قصه می توانست بهتر باشد و قرار بود از اول هم این گونه برخورد کنیم. به طور مثال می خواستیم در اپیزود سوم  پدر قصه دوم را در پایان نشان دهیم که آقای کرامتی پایان دیگری را در نظر گرفتند.

وی افزود: این فیلم در فرصت بسیار کمی ساخته شد. ما در شهریور آن را کلید زده و پس از 34 روز کار در جشنواره کودک که در مهرماه برگزار می شد آن را نشان دادیم. فیلمبرداری اپیزودها به صورت موازی انجام می شد و واقعا امکان قرض گرفتن بازیگرها را از یکدیگر نداشتیم. من خودم طرحی داشتم که قرار بود در پایان در یک ماشین تمام بازیگران حضور داشتند و به سمت مقصدی حرکت می کردند اما شرایط آن فراهم نشد.

نگار نیکخواه آزاد درباره نقش خود که یک دختر کر و لال بود تصریح کرد: من با یک مربی ناشنوا کار می کردم و تمرین های بسیاری انجام دادیم البته وی تمام مدت سر صحنه حضور داشت چندین بار هم به کانون ناشنوایان رفتم تا بتوانم به این شخصیت نزدیک شوم.

کرامتی درباره پایان سه قصه تاکید کرد: پایان خوش این فیلم ها به معنی «هپی اند» نیست و باید به این موضوع توجه کنیم و بدانیم که مشخص نیست که شخصیت ها چه سرنوشتی دارند و در جامعه به چه وضعیتی می رسند.

افشاریان با گله از صدای سالن نمایش گفت: صدای این سالن اصلا خوب نبود چراکه باندهای صدا از پرده فاصله داشتند.

مسعود کرامتی در پایان تاکید کرد: لطفا این فیلم را به این سمت نبرید که چرا برای کودکان ساخته نشده و چنین صحبت هایی چراکه به آن لطمه می زند. تعریفی از سینمای کودک وجود دارد که همان شوی تلویزیونی که کودکان در سالن می نشینند و با آن دست می زنند، است اما آن سینما نیست و بیشتر یک شو است البته این نوع سینما هم لازم است. با احترام به کسانی که در این نوع سینما فعالیت می کنند معتقدم ساخت سینمای کودک این گونه فیلم ها نیست و تعریف سینمای کودک با این تعریف فرق می کند.