سمفونی استادانه تاریخ و طبیعت/ روستایی که نواها و نماهایش افسونگری می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، روستای استاد، روستای نمونه گردشگري شهرستان فاروج در خراسان شمالی است، اين روستاي سرسبز در جنوب شهرستان و در 22 كيلومتري شهر فاروج واقع شده است.

استاد از جمله روستاهای باستانی خراسان شمالی و ایران محسوب می شود و آثار تاریخی متعددی نیز از دوره های پیشین در این منطقه باقی مانده است، اما در کنار این زیبایی تاریخی، روستای استاد طبیعتی غنی و آب و هوایی به غایت مطبوع و مطلوب دارد.

بهار که می‌شود اندک اندک کل روستا و نواحی اطراف آن قبای سبز بر تن می‌کنند؛ آواز پرندگان در لا به لای شاخه های درختان آغاز شده و روستای استاد یک سر سمفونی نماها و نواها می شود.

می‌گویند طبیعت روستای استاد افسون گر است؛ چرا که اگر کسی در بهار و یا تابستان یک سال گذرش به این روستا بیفتد و زیبایی‌های سحرانگیز آن را ببیند، محال است که سال دیگر بار و بنه سفر به این روستای زیبا را نبندد.

استاد؛ روستای نمونه گردشگری فاروج

روستای نمونه گردشگری استاد در 22 کیلومتری جنوب شهر فاروج از نظر تقسيمات كشوري در دهستان شاه جهان در بخش مركزي فاروج قرار دارد و وسعت آن هم حدود 45 كيلومترمربع است.

در مورد قدمت تاریخی این روستا باید گفت برخی از مورخین معتقدند که آساک که یکی از پایتخت‌های دوره اشکانیان بود همین استاد کنونی بوده و نام‌های قبلی این روستا نیز آساک و استو بوده است.

مسجد جامع روستا که مربوط به دوران تیموری بوده و همزمان با مسجد گوهرشاد مشهد ساخته شده، برج و بارویی که در بالای روستا قرار دارد و به گفته کارشناسان میراث فرهنگی مربوط به معابد قبل اسلام است و نیز آسیاب های سنگی و حمام قدیمی روستا همگی حکایت از تاریخ کهن این منطقه دارند.

علاوه بر تاریخ غنی، روستای استاد طبیعتی دیدنی نیز دارد؛ آب و هواي روستا در زمستانها سرد و در تابستان بسيار مطبوع و ملايم بوده و به دليل جاري شدن رودخانه از وسط روستا و وجود درختان پرشمار سرو و بيد و گردو در دو طرف آن، هوای پاک و مطبوعی در فضای روستا استشمام می شود.

همچنین خانه هاي روستا نیز آفتابگير بوده و طوري ساخته شده اند كه از نور بيشترين استفاده را ببرند؛ صبحگاهان نوری که از لا به لای شاخه های درختان به ایوان خانه تابیده می شود همراه با آوای پرندگان و صدای نی چوپانی که از دوردست شنیده می شود؛ بی گمان تجربه زیبایی است که در انتظار میهمانان و گردشگران روستای استاد است.

نژاد و تيره اهالي روستا به نژاد آريايي نسبت داده مي شود و زبان آنها فارسي است، در این روستا بنایی است که امامزاده خوانده می شود؛ بقعه ای که بنا به گفته كارشناسان با وجود نوع ساختمان و شباهت زياد به عبادتگاه هاي مهرپرستان، به نظر می رسد به تدريج به آرامگاه و بعد از اسلام به امام زاده معروف شده است.

به طور کلی استاد از جمله روستاهاي دره‌اي و كوهستاني به شمار می‌رود، چشم انداز طبيعي روستا بسيار زيبا و دلنشين بوده درختان بلند گردو و سرو زیبایی های آن را دوچندان کرده اند، جاده آسفالته روستا و در كنار آن درختان و رودخانه دائمي مناظر زيبايي را به وجود آورده اند، منظره هایی که تقریبا از هفت کیلومتر مانده به روستا آغاز می شود، در انتهاي روستا هم دره اي وجود دارد كه در آن چشمه هاي آب جريان دارند.

صنایع دستی و غذاهای محلی استاد

غذاهاي محلي روستای استاد یکی از جاذبه های گردشگری این روستا محسوب می شوند؛ غذاهایی که از زندگی دامداری و کشاورزی اهالی آن برگرفته و تقریبا می‌شود گفت که در تهیه مواد اولیه و پخت آن هیچ گونه افزودنی های غیرطبیعی و متعلقات روزگار مدرن دیده نمی شود.

از جمله غذاهای محلی روستای استاد آش و قيش است؛ قيش مشابه آش بوده و تنها تفاوت آنها در ضخامت عرضي برگها است، آش باريك اما قيش ضخيمتر برش مي خورد.                      

فتير مسكه یکی دیگر از غذاهای محلی روستای استاد به شمار می رود؛ در فصل بهار كره (مسكه) تهيه شده و بعد فتيرها را داخل ديس گذاشته و روي چراغ يا اجاق مي گذارند، سپس در لابلاي اين فتيرها كره می گذرانند تا ذوب شده و با فتير مخلوط شود و آنگاه با شكر خورده مي شود.      

دوغ گرم یکی دیگر از غذاهای محلی استاد است؛ در فصل پاييز و زمستان ماست سوزمه(ماستی که در پوست گوسفند فرآوری و نگهداری می شود) را در آب حل كرده تا مانند دوغ شود، سپس پياز داغ را به همراه نعناع، زرچوبه، نمك، مغز گردو و گل زرد به آن اضافه مي كنند.

لوزيك یا لوزك یکی دیگر از غذاهای محلی استاد است؛ مقداري از علف"سوخي ياسلمه" را جوشانده سپس آرد و آب را در آن ريخته و چند دقيقه اي بر روي اجاق مي جوشانند و در موقع مصرف مقداري دوغ روي آن مي ريزند.

كشته جوش دیگر غذای محلی استاد محسوب می شود؛ برگه هاي خشك زردآلو را در آب جوشانده و هسته و ضايعات آن را مي گيرند، سپس آن را در روغن سرخ کرده و با مخلوطي از آب در آن نان تریت مي كنند، از این غذا بیشتر در فصل زمستان به خاطر خاصیت گرم بودن آن استفاده می کنند.

جوراب بافی (جوراب کردی)، سفره محلی(گلیم)، قالی‌بافی، تابلو فرش، پارچه بافی(چادر شب) و ... برخی از صنایع دستی اهالی روستای استاد به شمار می روند و اگر چه امروزه دیگر همانند سالیان دور، غالب بانوان روستا هنر خلق این ملزومات زندگی گذشته را ندارند؛ اما شماری از مردم همچنان این هنر قدیمی را به عنوان صنعت دستی و هنر محلی ادامه می دهند اگر چه که اکنون کارکردهای این دست بافته ها تغییر کرده و بیشتر به عنوان دکور و وسایل تزئینی از آنها استفاده می شود.

به روستای استاد در خراسان شمالی سفر کنید؛ یقین بدانید که در کنار طبیعت زیبا و آثار باستانی ارزشمند این روستا، مردم سخی و ساده دل آن با رویی گشاده و سفره هایی رنگین چشم انتظار شما هستند.