باستانی به عهدی که با خودش و مردمش داشت وفادار ماند

علامرضا امامی نویسنده و مترجم در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به درگذشت محمد ابراهیم باستانی پاریزی اظهار کرد: باستانی نادره مردی بود از تبار نیکان و پاکان و فرزانگان و دانشمردان که قدم به صدق و صفا زد و همه عمر و قلم را جز به راستی و آزادگی صرف نکرد.

امامی ادامه داد: باستانی عجیب ریشه در پاریز و کرمان داشت. به گستردگی آسمان آبی پرستاره دیار کریمان می‌مانست. عهد کرده بود در هر نو‌شته‌اش یادی هم از آن خاک پاک بکند و گریزی هم به آن جا بزند. عمر بابرکتی داشت و پلی بود از گذشته به حال، مورخی ماهر که شعر نیکو می‌سرود. موسیقی را خوب می‌شناخت و می‌نو‌اخت. مترجم توانایی نیز بود. وقتی که می‌نوشت گویی یک نقال بود، نقال کَتبی شیرین کلامی که بر بال کلمه می‌شد با او پرواز کرد. کاوشگر و غواص پرتلاشی که در دریای تاریک تاریخ ما غوطه می‌زد و مرواریدها و گوهرها به ساحل‌نشینان هدیه می‌داد.

این نویسنده و مترجم تصریح کرد: باستانی به آنچه ایمان داشت عمل می‌کرد، قلم به قدرت نفروخت اما قدرت قلم را دریافت. مویز کس نخورد و مجیز کس نگفت،خودش بود، به عهدی که با خودش و مردمش داشت وفادار ماند. می‌گفت با خودم عهد کردم که هر گز کراوات نزنم و چنین کرد حتی در مجامع رسمی فرنگی.

وی در پایان افزود: باستانی از نظر من دلداده بود به دانش و آزادگی ودین و مروت و می‌دانست که این همه را بنده دم نتوان کر د. باید از او بیاموزیم، باید بسیار بیاموزیم.