رضا دبیرینژاد، مدیر موزه ملک، همزمان با روز جهانی موزه و میراث فرهنگی (28 اردیبهشت ماه) و در گفتگو با خبرنگار مهر، در این باره گفت: امروز درصد بالایی از بازدیدکنندگان موزه در دنیا، کودکان و نوجوانان هستند؛ در ایران هم به خاطر وجود بازدیدهای دانشآموزی، حجم قابل توجهی از مراجعهکنندگان به موزه را بچهها تشکیل میدهند. اما این بازدیدها بیشتر جنبه سرگرمی و فرار از مدرسه دارد.
او به نقش آموزشی موزهها اشاره و بیان کرد: مفاهیمی که بچهها از طریق آموزش رسمی نمیآموزند را با آموزش غیررسمی میتوان به آنها آموزش داد. موزهها نقش آموزشی بسیار مهمی دارند. ما میتوانیم طوری اشیای موزهای را به بچهها معرفی کنیم که در ذهنشان حک شود.
دبیرینژاد در پاسخ به اینکه چگونه میتوان آثار موزهای را در ذهن بچهها حک کرد؟ گفت: آثار بهخودی خود، گویای اطلاعات نیستند. ما باید این اشیا را به زبان بچهها تبدیل کنیم. یکی از این روشها، قصهگویی است. قصه را میتوان به تجربه تبدیل کرد به این معنی که بچهها میتوانند در قالب بازی، اشیا را بشناسند.
مدیر موزه ملک ادامه داد: بازدید از موزهها باید هدفمند و با شناخت مخاطب همراه باشد. نخستین مسالهای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که باید خود موزه را برای بچهها تعریف کنیم. اینکه آیا موزه یک فضای خستهکننده و رخوت آور است که یکسری اشیا بهطور ثابت در آن وجود دارد و مخاطبانش هم طیف خاصی از مردم هستند که به دنبال اطلاعات خشک میگردند؟ اصلا لازم است همه موزهها مخاطب عام داشته باشند؟ آیا در تعریف اولیه موزه به مخاطب کودک و نوجوان توجه شده است؟
این کارشناس موزهداری معتقد است: ما چارهای نداریم جز اینکه به سمت رویدادمحور شدن موزهها حرکت کنیم و به مناسبتهای مختلف نمایشگاه و جشن و بازی و مسابقه راه بیندازیم و مخاطبان را به حضور دوباره در موزه تشویق کنیم.
دبیرینژاد به روشهای مختلف جذب کودکان اشاره کرد و افزود: موزههای دنیا برای ارتباط با کودکان از روشهای مختلف چون قصهگویی، بازی، برنامههای آموزشی و.. استفاده میکنند اصلا موزههای اختصاصی برای کودکان میسازند و کلاسهای درسی را در موزهها برگزار میکنند اما بچهها برای ما عنصر فراموششدهاند یا در حد شعار باقی ماندهاند. ما هیچوقت بهطور جدی به بچهها نپرداختهایم.
نظر شما