به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر حسینعلی بهرامی- دبیر ستاد آب، خشكسالي، فرسايش و محيط زيست ضمن تاكيد براهمیت و ضرورت توسعه و بکارگیری فناوري‌هاي مقابله با بیابانی شدن اظهار کرد: دستیابی به فناوری های جلوگیری از فرسایش خاک و بیابان زایی، كاهش اثرات خشكسالي و توسعه منابع آبي و بهره‌وري بيشتر از اين منابع از مهمترین برنامه های معاونت در این راستا است .
وی همچنین درباره برنامه های ستاد برای مقابله با بیابان زایی گفت :توسعه فناوري‌هاي مصرف بهينه آب دركشاورزي، حمایت از توليد خاك‌پوش (مالچ) هاي بيولوژيك براي كنترل مناطق مولد ريزگرد و تست اثرگذاري اين مواد در عرصه‌هاي بياباني از اقدامات فناورانه ستاد توسعه فناوري آب، خشكسالي، فرسايش و محيط‌زيست است .
دبیر ستاد آب، خشكسالي، فرسايش و محيط زيست خاطر نشان کرد : ايران همانند بسياري از كشورها در معرض بيابان‌زايي قرار دارد و به عنوان يكي از اعضاي فعال كنوانسيون بين‌المللي مقابله با بيابان‌زايي (UNCCD) هر دوسال يك‌بار برنامه‌هاي محوري خود را بازنگري و تكميل نموده وفهرست اقدامات انجام شده طي اين دوسال را به كنوانسيون مقابله با بيابان‌زايي سازمان ملل اعلام می كند. وی در ادامه گفت : معاونت علمي و فناوري به عنوان عضو "كارگروه ملي مقابله با بيابان‌زايي" و با تاكيد براهمیت و ضرورت توسعه و بکارگیری فناوري‌هاي مقابله با بیابانی شدن، فهرست اقدامات به عمل آورده طي سال‌هاي 1391 و 1392 خود را به عنوان ششمين گزارش به كارگروه مربوطه تقدیم کرده است .
بهرامی با بیان اینکه تخریب سرزمین یکی از چالش های پیش روی ایران بوده است تصریح کرد: تلاش در امر كاهش روند تخريب سرزمين و مقابله با بيابانزایي، وظيفه ای ديني، قانوني و انساني است. با توجه به اینکه ماهيت پديده بيابانزایي محدود به مرزهاي جغرافيایي نبوده، در سال های اخیر شاهد بوده ایم که تبعات بیابانی شدن و تخریب سرزمین بصورت گرد و غبار ناشي از فرسايش خاك سلامت و آسايش مردم بخش هاي وسيعي از كشور ما را مورد تهديد قرار داده است.
وی همچنین افزود: این پدیده از يك سو ريشه در تغييرات آب و هوايي و گرمايش زمين دارد و از سوي ديگر با چالش هايي چون، بروز خشكسالي هاي پي در پي ، كمبود آب ، مديريت ناپايدار سرزمين و اجراي برخي از پروژه هاي مرتبط با سدسازی، آب و آبياري در حوزه هاي بالا دست آبخيز دشت ها در سرزمين هاي داخل وخارج از مرزهاي كشور ارتباط دارد.
بهرامی با اشاره به آسیب پذیری و بهم خوردن تعادل در طبیعت به ويژه در مناطق خشك و نيمه خشك تا خشك نيمه مرطوب جهان گفت : قسمت اعظم سرزمين ما نيز در قلمرو اين شرايط اقليمي قرار دارد و بطور بالقوه از شدت و اهميت بيشتري برخوردار است. در شرايط فعلي كه كشور با خشكسالي و كمبود منابع آبي مواجه بوده بطور طبيعي منابع سرزمینی در معرض آسيب جدی تر قرار گرفته‌است، چنانچه این شرایط با بي‌توجهي بیشتر هم توام شود، روند تخريبي باسرعت و شدت بيشتري ادامه خواهد یافت.
وی با اشاره به روز جهاني مقابله با بيابان‌زايي اظهار کرد : این روز بهانه‌اي است براي پرداختن بيشتر به مسئله حفاظت از منابع طبيعي و فرهنگ‌سازي جلوگيري از تخريب آن. تخريب منابع طبيعي به مفهوم تخريب زندگي‌است، زیرا ما معتقديم خداوند براساس حكمت خود هر چيز را به اندازه و متعادل خلق كرده پس همانگونه كه از تخريب طبيعت بايد جلوگيري كرد از توسعه بيابان‌ها يا به عبارتي از بيابان‌زايي هم بايد جلوگيري كرد. آنچه امروزه به‌عنوان مبارزه با بيابان مطرح شده در واقع جلوگيري از بيابان‌زايي است نه بيابان‌زدايي وگرنه باروند طبيعي اتفاقات نمي‌توان مقابله كرد.
نظر شما