در حالیکه زمان زیادی تا 20 جولای پایان مدت زمان تعیین شده در توافق موقت هسته ای بین ایران و گروه 1+5 برای دستیابی به توافق جامع هسته ای باقی نمانده است، گزاش هایی از مذاکرات در حال انجام بین ایران و این گروه در وین می رسند که حکایت از اختلاف زیاد بین ایران و قدرت های جهانی دارد.
ویلیام هیگ وزیر خارجه انگلستان اعلام داشت شکاف بین طرف ها در مذاکرات زیاد است و انتظار نمی رود تا در این دور به توافق دست یابیم.
اخبار رسیده حکایت از آن دارد که اختلاف عمده ایران و قدرت های های بر سر تعداد سانتریفیوژها است بطوریکه آمریکا خواستار این است که ایران تعداد محدودی سانتریفیوژ در اختیار داشته باشد در حالیکه علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان اعلام داشت ایران برای رفع نیاز خو به 190 هزار سو سانتریفیوژ نیاز دارد.
وجود این شکاف بین طرف ها موجب شده است تا بسیاری از دیپلمات ها از احتمال تمدید زمان مذاکرات خبر دهند.
در همین راستا خبرنگار خبرگزاری مهر گفتگویی را با پروفسور "شیرین طهماسب هانتر" استاد دانشگاه جرج تاون آمریکا انجام داده است که در ذیل آمده است.
خبرگزاری مهر-گروه بین الملل: عباس عراقچی اعلام داشته است که هرگونه محدودیتی بر فعالیت های هسته ای ایران موقت خواهد بود. به نظر شما معنای این حرف چیست؟ آیا بیانگر این نیست که ایران در موضوعاتی که بر سر آنها اختلاف وجود دارند حاضر به نرمش است؟
شیرین هانتر: به نظر من منظور آقای عراقچی از گفتن این مطلب که محدودیت ها بر برنامه هسته ای ایران موقتی خواهند بود این است که ایران فقط برای چند سالی که در مذاکرات مدت آن تعیین خواهد شد محدودیت ها بر برنامه هسته ای خود را خواهد پذیرفت و بعد از این مدت ایران انتظار دارد با او هم مثل سایر کشورهای عضو NPT رفتار شود. ایران حاضر به نشان دان انعطاف از خود است اما رفتار خاص خارج از NPT با خود را هرگز نخواهد پذیرفت.
مسئله اختلاف برانگیز سانتریفیوژها را چگونه می توان حل و فصل کرد؟
- موضع ایران این است که مقداری سوخت برای تامین نیاز رآکتورهای خود از جمله رآکتور نیروگاه اتمی بوشهر نیاز دارد. این سوخت را می توان با استفاده از سانتریفیوژهای قوی و با تعداد کم تولید کرد یا توسط سانتریفیوژهای قدیمی ضعیف تر و طبیعتا با تعداد بیشتر تهیه کرد. اگر دو طرف عزم جدی داشته باشند می توانند به نوعی توافق درباره تعداد و نوع سانتریفیوژها هم دست یابند.
آیا به نظر شما تمرکز دو طرف مذاکره به دستیابی به توافق جامع هسته ای تا 20 جولای است یا بر تمدید زمان مذاکرات متمرکز هستند؟
- به نظر من هر دو طرف ترجیح می دهند تا 20 جولای به توافق دست یابند زیرا بعد از آن تحولات داخلی در کشورهای مذاکره کننده و تغییر و تحولات بین المللی و منطقه ای می تواند روند مذاکرات را سخت تر کند.
------------------
گفتگو از پیمان یزدانی
نظر شما