حماسه سلولهای یک وجب و چهار انگشتی/ آنانی که ایستادند و آزاد شدند

به گزارش خبرنگار مهر، آزادی و بوسه بر خاک وطن رویایی محال و دست نیافتنی برایشان بود و با این حال، همواره در آرزوی دیدن رخ پیرجماران لحظه شماری می کردند، اما وقتی که برگشتند، دیگر پیرمرادشان به آسمانها عروج کرده بود.

تکریت، رمادیه و العماره خوب به یاد می آوردند مهمانانشان را، یارانی که در سخت ترین لحظات، دست از مقاومت بر نداشتند و در چنین روزی، آزادمردانی، آزاد شدند و به میهن آمدند.

غلامحسین توکلی اسیر روزهای دفاع مقدس که تاریخ اسارتش را خوب بخاطر دارد و می گوید: در منطقه ام القصاص و در عملیات کربلای 5 در تاریخ چهارم دی ماه 65 به اسارت بعثی ها در آمدم.

اسارت 70 نفر در سلول سه در چهار

به جزییات اسارتش چندان اشاره نمی کند و ادامه می دهد، مجروح شده بودم و به بصره منتقل شدم و 60 تا 70 نفر از اسرا را در یک اتاقک سه در چهار به مدت سه ماه زندانی کردند و جیره غذایی ما یک کاسه چایی بود که سهمان از آن یک جرعه بود.

می گوید: در تمام بازجویی ها تاکید داشتند فرمانده گردانتان کیست و هدفتان چه بوده، آیا بسیجی هستید و ...، از روزی می گوید که عکس صدام را بچه ها پاره کردند و این امر بهانه ای شده بود تا ما را به باد شکنجه و کتک گیرند.

توکلی آزاده امروز وطن از روزی می گوید که از رادیوی اردوگاه خبر رحلت امام راحل را شنیدند و اردوگاه یکباره مشکی پوش و ماتم سرا شد و بچه ها در آن دوران خفقان، از غروب تا صبح گریه و زاری می کردند.

از شکنجه های دوران اسارت که می گوید، به شهادت هم بندش اشاره می کند که بچه مشهد بود و وی را داخل دیگ آبجوش انداخته بودند تا به شهادت برسد.

این آزاده نوری ادامه داد: همواره به آزادی ناامیدانه فکر می کردیم و آن شب که خبر آزادیمان را دادند از خوشحالی می خواستیم پرواز کنیم و احساس وصف ناپذیری داشتیم.

محمدعلی آزادی کناری دیگر آزاده فریدونکناری نیز که در عملیات تک دشمن در شلمچه به اسارت بعثی ها در آمده بود، می گوید: بعد از اسارت به دلیل اینکه مجروح بودیم ما را به یک اردوگاه صحرایی بردند و سپس به بصره منتقل کردند و بعد از آن ما را به بیمارستانی در عراق بردند، بدون آنکه درمانمان کنند.

حفظ ارزشها در دل اسارت

وی می گوید: در اردوگاه تکریت کمتر آزاده ای امید به آزادی داشت و همواره ناامیدانه به آن فکر می کرد اما با این حال هیچ اسیری حاضر به وطن فروشی و همکاری با بعثی ها نبود با آنکه هر روز سه بار و به هر بهانه ای با کابل شکنجه مان می کردند.

این آزاده مازندرانی ادامه می دهد: بچه های هیچگاه از آرمانهایشان دست نمی کشیدند و در این راه 400 نفر از مجموع چهار هزار اسیری که اردوگاه بودند به شهادت رسیده بودند.

وی شنیدن خبر رحلت امام راحل را از خاطرات تلخ دوران اسارت بیان می کند و ادامه می دهد این خبر را از زبان یک سرباز عراقی شنیدم که برای دوستش تعریف می کرد و بعثی ها با کابل و باتوم، اسرا را دلداری می دادند.

آزادی کناری می گوید: شیرین ترین خاطراتمان در ماه رمضان رقم می خورد و با آنکه جیره غذاییمان بسیار ناچیز بود اما بچه ها سهمیه غذاییشان را برای افطار و سحر نگه می داشتند و حس و حال معنوی خاصی ایجاد می شد که قابل وصف نبود.

وی افزود: در یکی از روزهای رمضان، یک ساعت مانده به افطار، بعثی ها اسرا را در میان سنگلاخها، سینه خیز بردند و با این حال، کسی لب به اعتراف و اینکه روزه هستیم نگشود و در چنین شرایطی نیز، دست از ارزشهایشان بر نمی داشتند.

آزادی کناری به مشکلات فراروی قشرهای ایثارگر اشاره می کند و می گوید: برخی از مشکلات ناشی از قوانین است و باید قوانین از جامعیت برخوردار باشند و نقش حمایتی از آزادگان پررنگ باشد و عزت نفس آنان حفظ شود.

وی تصریح کرد: همچنین نام و یاد ایثارگران باید هموازه زنده نگه داشته شود و در عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی باید نامشان پررنگ بیان شود و بگونه ای نشود تا که بچه های آزاده خودشان برای خودشان مراسم بگیرند و نباید فراموششان کرد.

نعمت الله بروز آزاده ای که سال 67 طعم اسارت را چشید نیز، می گوید: العماره اولین اردوگاهی بود که بعد از اسارت منتقل شدم و سخت ترین و تلخ ترین خاطراتم در این اردوگاه رقم خورده است.

اسرایی که زنده به گور و شهید شدند

وی بیان داشت: در این اردوگاه که شمار زیادی از اسرا نگهداری می شدند به دلیل فضای بسیار نامناسب و بد، بسیاری از اسرا شهید شده بود و خیلی از بچه ها را زنده به گور کردند و در پشت اردوگاه با لودر دفن کردند.

این آزاده مازندرانی، می گوید: با آنکه زیارت حرم امام حسین (ع) و نجف اشراف از شیرین ترین خاطرات دوران اسارتمان بود اما وقتی متوجه شدیم رژیم بعث از آن استفاده تبلیغاتی کرده است، برایمان بسیار تلخ شده بود اما بچه های اردوگاه رمادیه 7 این کار بعثی ها را پاسخ دادند و از رفتن به زیارت به رغم آنکه آرزوی قلبی شان بود، خودداری کردند.

برزو از روزی می گوید که خبر بیماری پیرخمین را شنیدند و بچه های اردوگاه برای شفای پیرمرادشان تا سحر به دعا و نیایش می پرداختند تا آنکه صبح یکی از روزها، خبر رحلت پیرجماران و فرمانده شان، اردوگاه را به عزا تبدیل می کند.

ادامه داد: بعثی ها که اجازه برگزاری مراسم را به ما نمی دادند وقتی با مقاومتمان مواجه شدند، پذیرفتند تا در یک اتاقکی 20 نفر 20 نفر به برپایی مراسم بپردازیم و بچه ها اقدام به عزاداری می کردند و حتی با خمیر نان، حلوا درست و پخش می کردیم.

وی افزود: 90 درصد از اردوگاه را سربازان تشکیل می دادند و بعثی ها تلاش زیادی داشتند تا از بین اسرا برای خود نیرو جذب کنند.

ماجرای سخنرانی مسعود رجوی و شعارهای مرگ بر وطن فروش اسرا

بروز به ماجرای سخنرانی مسعود رجوی در اردوگاه اشاره می کند و می گوید: قرار شد وی بیاید و تا برای جذب نیرو سخنرانی کند و همین که گفت بنام خدا و خلق قهرمان، اردوگاه یکسره شعار مرگ بر وطن فروش، مرگ بر منافق، مرگ بر اسرایئل و آمریکا سر دادند و سرانجام حاضر به پذیرش خواسته اسرا مبنی بر اینکه  می خواهیم آنهایی که خائن هستند از اردوگاه خارج شوند، شدند و منافقان با شعار مرگ بر وطن فروش اردوگاه را ترک کردند.

دفتر دفاع مقدس مملو از ایثارگریهایی است که ورق زدن آن برای نسل های نو می تواند درسهایی از ایثار و مقاومت باشد، درسهایی که امروز بیش از هر زمان دیگر باید مشق و نهادینه شوند.

مدیرکل بنیاد شهید مازندران، با گرامیداشت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، شمار آزادگان استان را دو هزار و 384 نفر بیان کرد و با تاکید بر اینکه فرهنگ آزادگی باید در جامعه نهادینه شود افزود: آزادگان در دوران اسارت با تحمل سختی ها، مردانگی و فرهنگ ایثارگری را به نمایش گذاشتند.

عباسعلی رضایی تصریح کرد: خاطرات دوران اسارت آزادگان عزیز باید رد صفحات تاریخ انقلاب اسلامی ایران ثبت و درج شود تا نسل های مختلف با این فرهنگ غنی آشنا شوند.

وی بیان داشت: اقتدار و امنیت جامعه امروز مدیون ایثارگری و از خودگذشتگی جانبازان و آزادگان سرافراز است و ترویج فرهنگ غنی آزادگی در جامعه امری ضروری است.

وی با اشاره به مشارکت چشمگیر آزادگان در تمامی عرصه ها گفت: آزادگان امروز در عرصه سازندگی و پیشرفت جامعه پیشقدم بوده و نقش آفرینی می کنند.

رضایی با تشریح برنامه های سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی گفت: تجلیل همزمان آزادگان در 21 شهرستان استان، تجلیل از خانواده آزادگانی که در دوران اسارت به شهادت رسیدند، از جمله برنامه هاست.

مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران مازندران شمار شهدای آزاده استان را 16 نفر بیان کرد و گفت: برگزاري اردوي فرهنگي خانوادگي آزادگان ،حضور آزادگان در نماز جمعه ،مصاحبه با چهار نفر آزاده نخبه و داراي اسارت بالا در برنامه زنده تلويزيوني و راديويي صبح مازندران در بيست و ششم مرداد ماه،بيان خاطرات آزادگان پيش از خطبه نماز جمعه ، هماهنگي با دفتر ائمه جمعه استان به منظور اختصاص بخشي از سخنان خود در خصوص سالروز ورود آزادگان به ميهن اسلامي، ارسال پيامك ، تبليغات محيطي و شهري،ارسال بيانيه به رسانه ها و خبرگزاري ها،معرفي آزادگان در رسانه ها و... از برنامه هاي بنياد مازندران است.

........................................

گزارش: علیرضا نوری کجوریان