به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا پریشان جوان اهل شهرستان جم موفق شد در کنکور سراسری دکتری مهندسی هسته‌ای گرایش پرتوپزشکی رتبه یک را کسب کند که مصاحبه‌ای با این جوان موفق جمی ترتیب دادیم.
خودتان را معرفی کنید؟
محمدرضا پریشان متولد روستای بیدبلند هستم و در حال حاضر دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هسته ای گرایش پرتوپزشکی دانشگاه شیراز هستم؛ در کنکور سراسری دکتری مهندسی هسته‌ای گرایش پرتوپزشکی رتبه یک کسب کردم و در رشته پرتوپزشکی شیراز پدیرفته شدم.
در مورد آزمون دکترا توضیح دهید؟
آزمون دکترا هم مثل همه کنکورهای قبلی رقابت بالاست ولی با این تفاوت که دو مرحله ای است؛ علاوه بر آزمون کتبی، هر دانشگاه از قبولی‌های مرحله اول مصاحبه می گیرند و جنبه های علمی و پژوهشی داوطلب بررسی می شود.
از دوران تحصیل خود از دبیرستان - کارشناسی – ارشد بگویید
دست روزگار این مسیر را به من نشان داد.... یک روز جمعه با اکثر دوست های هم اتاقی خودم دعوت یکی از بچه‌های شیرازی بودیم....آن زمان داداشم شیراز سرباز بود و آن روز قرار بود بیاید پیش من.
من ماندم اتاق و دوستان در باغ؛ تا آمدن داداشم بیکار بودم، برای تفریح رفتم سراغ انتخاب رشته و بر اساس اینکه دوست دارم کدام شهر باشم، رشته‌ها را انتخاب کردم.
دیدم مهندسی هسته‌ای هم هست.راستش اصلاً نمیدونستم چیه....ولی خوب بعد که رفتم خیلی علاقمند شدم. بله قضیه این بود و الا برق که پادشاه رشته‌هاست.
در مورد رشته‌ای که در آن تحصیل می کنید و در مورد آینده این رشته توضیح مختصری دهید؟
مجموعه گرایش‌های مهندسی هسته‌ای بیشتر در کارشناسی ارشد و دکتری فعالیت می کنند، البته دانشگاه‌های غیردولتی کارشناسی این رشته هم دارند، بیشتر بین رشته ای محسوب می‌شود.
گرایش پرتوپزشکی به لحاظ ارتباط داشتن با علوم پزشکی و از طرفی مهندسی، دارای حوزه فعالیت گسترده( پزشکی هسته ای، رادیوتراپی، فیزیک بهداشت، مهندسی پزشکی و رادیولوژی و...) و البته کارامد و جذاب هست...همین باعث شده که گرایش به این رشته و سایر علوم بین رشته‌ای افزایش پیدا کند.
فارغ التحصیلان این رشته می‌توانند در بیمارستان‌ها، شرکت‌های سازمان انرژی اتمی و سایر موسسات تحقیقاتی مرتبط مشغول به کار شوند.
عوامل موفقیت شما در رشته کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا چه می باشد؟
مطمئناً داشتن پایه درسی مناسب، و مهمتر از آن، کسانی که انگیزه را بیشتر کنند و راه را برایت روشن کنند از هر چیزی مهمتر است. من از همه اعضای خانواده خود به ویژه پدر و مادرم صمیمانه تشکر می کنم که دغدغه اصلیشون موفقیت من در همه مراحل بوده و امیدوارم بتونم با موفقیت‌های بیشتر موجبات شادی آنها را فراهم کنم.
همچنین از همه آموزگاران، معلمان، دبیران و اساتیدم در طول تحصیلم تشکر و قدردانی می کنم. فکر می‌کنم داشتن انگیزه و برنامه‌ریزی صحیح مهمترین عوامل بوده اند.
معیارهای شما برای انتخاب تحصیل دراین رشته چه چیزی بوده است ؟
سر و کار داشتن با علوم پزشکی، این رشته را برای من جذاب کرده و واقعا علاقمند به این رشته هستم؛ ضمن اینکه به دلیل نوپا بودن، هنوز به اشباع نرسیده و شرایط شغلی تقریباً مناسبی دارد. همچنین زمینه تحقیقاتی گسترده در خارج از کشور دارد و باید نیم نگاهی هم به ادامه تحصیل در دانشگاه‌های معتبر دنیا داشت.
از اینکه رتبه یک دکترا کسب کرده اید چه احساسی دارید؟
از اینکه تونستم تا حدودی به زحمات پدر و مادرم و کسانی که برام زحمت کشیدند تا در زمینه تحصیلات موفق باشم، پاسخ مناسبی داده باشم، خدا را شاکرم و طبیعتاً خوشحالم و احساس مسئولیت می کنم در برابر خیلی از مسائل جدید که تا حالا خیلی برام مطرح نبودند.
تلخ ترین و شیرین ترین خاطره شما در دوران تحصیل شما چیست؟
اجازه بدین اول خاطرات تلخم را بگم ؛ تلخ ترین رو میتونم به عمل قلب بابام که تو روزای اول قبولی کارشناسی اتفاق افتاد و شرایط سختی که بود اشاره کرد و همچنین فوت بعضی ار اقواممون در دوران تحصیل.
تلخ تر از اینها وقتی هست که تو بیمارستان، کودکان با سن خیلی پایین می‌بینی که سری کچل دارن و میفهمی که کچلیشون مادرزادی یا به خاطر مدرسه رفتن نیست، بلکه به خاطر سرطان، شیمی درمانی شدن هست و با سن پایین باید تحت درمان زیادی قرار بگیرن که نتایج نامعلومی روی آینده آنها دارد.
اما خاطرات شیرین تا دلتون بخواد زیاد دارم؛ از پریدن رفتن رو سن سالن آمفی تئاتر و آواز خونی گرفته تا مجری مراسم فارغ التحصیلی شدن.
برای دفع بیماری طوری توی سه طبقه خوابگاه دود کردیم که حوزه دید به زیر پنج متر رسید، برای قبولیمون توکنکور کل خوابگاه شله زرد دادیم با دست پخت خودمون، چقد قابلمه غذای بچه‌ها رو از رو گاز بردیم اتاق خودمون و خالیشو گذاشتیم رو اجاق.
سر جلسات امتحان چه تقلب‌هایی که نکردیم، جشن تولد دوستان، غذاهایی که با تخم مرغ پختیم شمارشون از دستمون خارج شده، بیرون رفتنای آخر هفته، آتش روشن کردنای وسط میدون خوابگاه؛ شب‌هایی که برق نبود و بزن و بکوب بچه‌ها و ...از اینا شیرین تر هم بچه‌ها داشتند و دارند ولی باور کنید من نداشتم.
در مورد جو علمی دانشگاه‌های محل تحصیل بگویید؟
جو دانشگاه‌ها متاسفانه یا شایدم از دید برخی، خوشبختانه؛ با گذشته خیلی متفاوت شده، به ویژه در حوزه مسائل فرهنگی خیلی شرایط متفاوته و شاید بهتره بگویم که مناسب نیست مناسب وجود نداره.
دانشجو احترام که داشت و تاثیری که در گذشته در جامعه می‌گذاشت را از دست داده، ولی خوشبختانه در حال بهبودی است؛ البته در تحصیلات تکمیلی بیشتر جو علمی برقراره تا هر چیزی دیگه.
چه توصیه هایی به دانش آموزان و دانشجویان و مردم شهرستان جم دارید
به دانش آموزان توصیه می‌کنم برای ساختن آینده ای بهتر تلاش کنند، هم برای خودشان و هم برای جامعه خود؛ اگر دنبال توسعه شهرستان هستیم راهی جز توسعه فضاهای آموزش عالی و بومی کردن مدیریت شهرستان و استان با نیروی متخصص نداریم.
فکر کنید به روزی که عسلویه و پالایشگاه جم وجود نداشته باشند، با شرایط موجود شهرستان جم به عقب افتاده ترین نقاط کشور تبدیل می‌شود، امروز به منابع طبیعی شهر تو نیاز دارند که جاده می‌سازند نه به خود تو.
واقعیت این است که از نظر نیروی انسانی متخصص و به ویژه مدیریتی بسیار پایین هستیم، فقط کافیست به پست‌های مدیریتی استان و شهرستان نگاه کنیم، به وضعیت کارخانه‌های تولیدی شهر نگاه کن، به وضعیت درمانی و بهداشتی و...
نگاه کن و نتیجه ورود شهرک‌های غیربومی به شهرت را ببین...با پرسه‌ای کوتاه در شهر متوجه می شویم افتخار نابه‌هنجار این روزهای جوانان شهر چیست. تا زمانی که به عسلویه و پالایشگاه شهرت و شهرک‌های زیبای شهر دلخوش کنی، همان کارگر ساده ای میمانی که از صبح خروسخوان تا نصف شب برای پولی که هزینه درمانت هم نمی‌شود، باید هزاران حرف از آقایی که هزار کیلومتر اونورتر آمده بشنوی.
آب و هوای نگین سبز جنوب رو از ما گرفتند و تو افتخار می‌کنی به دوتا گلدون توی بلوار 10 متری شهرت و می‌گویی آره!! ما ششمین شهرداری کشور داریم و غافل از اینکه ...... پدر و مادر عزیز....اگه دنبال آینده‌ای بهتر برای فرزندت و شهرت هستید، فکر کن چه چیزهایی باید یادش بدهید و چه مسیری را به او نشان دهی.
چه توصیه هایی به نخبگان جمی دارید؟
برنامه‌های آینده به دو قسمت تقسیم می‌شود؛ اونای که دست من هست تلاش می‌کنم که بتونم در یک دانشگاه خارج از کشور ادامه تحصیل بدم حتی اگر شده برای مدتی کوتاه، اون قسمت دیگه هم که به خانواده‌ام مرتبط هست و قول‌هایی که دادند ان شاء الله زمینه عملی شدنش مهیا شود.
تلاش و کوشش و استعداد چقدر در موفقیت موثر است؟
مهم تر از داشتن استعداد، تلاش و پشتکار برای بهره بردن از آن هست.
سخن آخرشما ؟
افراد نخبه زیادی در زمینه‌های مختلف در شهرستان وجود دارد که متاسفانه به خوبی مدیریت نمی‌شوند و ناشناخته می‌مانند، تلاش کنیم فرصت پیشرفت برای همه فراهم کنیم.
امیدوارم روزی اینقدر موفقیت‌های همشهریانم در زمینه‌های مختلف، زیاد شود که امثال من بین آنها پیدا نباشیم، رتبه یک که من کسب کردم، فقط کار من نبود، بدون شک نتیجه زحمات خانواده‌م و همه اساتید و معلمان هست.
اجازه میخواهم از همشه آنها تشکر کنم به‌ویژه غلامرضا افتخاری معلم و مدیر دبستانم، حسین ابراهیمی مدیر مدرسه راهنمایی، محمد کمالی و عبدالرسول مشتاق مدیر و معاون دبیرستان باقرالعلوم، برادرم بهادر پریشان که همیشه و در همه زمینه ها با من همراهی و همدلی کردند؛ از درس گرفته تا مسائل شخصی زندگی، اسدالله پیمانی که واقعاً زحمات بسیار بسیار زیادی برای من کشیدند.
دوست داشتم از تک تک آنها نام ببرم ولی فرصت نمی‌شود اما همیشه به یادشان هستم. از اساتید دانشگاهی، بدون شک من مدیون خانم مهندس مهدیزاده و دکتر فقیهی هستم که همواره از من حمایت کردن و مسیر پیشرفت را برایم هموار کردند. امیدوارم همیشه سلامت و کامیاب باشند.
.................................................
گفتگو از موسی قیصری
نظر شما