افتتاحیه‌ای تبلیغاتی برای هنرمندان میزبان/ باورم نمی‌شود به این مراسم آمده‌ام!

به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به اینچئون، هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی در حالی جمعه شب به وقت محلی در ورزشگاه 63 هزار نفری اینچئون افتتاح شد که خیلی‌ها بر این باورند مراسم این دوره از بازی‌ها به مانند دوره‌های قبل باشکوه نبود. اگر بخواهیم این مراسم را با المپیک لندن یا پکن مقایسه کنیم که به بیراهه رفته‌ایم. به طور حتم بازی‌های آسیایی دوحه قطر نیز در کلاسی بالاتر افتتاح شد و بعید است کسی آن را با بازی‌های گوانگجو 2010 نیز مقایسه کند.

ایرادات زیادی به برگزاری مراسم افتتاحیه این دوره از بازی‌ها وارد شده است. خبرنگار اسکاتلندی که هزاران کیلومتر پرواز کرده بود تا این مراسم را تحت پوشش در آورد وقتی با مشکلات عدیده‌ ای نظیر نداشتن جای مناسب برای ارسال خبر، قطع کامل اینترنت و تلفن همراه به هنگام برگزاری مراسم و برخی دیگر بی نظمی‌ها مواجه شده بود سرش را با دو دست گرفت و گفت: "باورم نمی‌شود. من خودم را برای یک مراسم پر هیجان و بی‌نظیر آماده کرده بودم ولی کره آمادگی این کار را نداشت."

بی نظمی‌ها، صف های طولانی بیرون استادیوم و شلوغی راهروهای ورزشگاه شیک اینچئون تنها بخشی از کاستی‌هایی بود که در مراسم افتتاحیه به چشم آمد و در قیاس با ادوار قبل شرایط را به سود گذشته تغییر می‌داد. این تنها نقاط نیمه تاریک برگزاری افتتاحیه بزرگترین آوردگاه ورزش آسیا نبوده است.

وقتی صندلی‌های خالی در طرفین جایگاه ویژه چشم ها را نوازش می‌کرد را در کنار مراسم کوتاه و ساده آتش بازی قرار دهیم چندان به بیراهه نرفته‌ایم که آن را در سطحی پایین‌تر از ادوار قبل مقایسه کره‌ایم. کمتر به یاد داشته‌ایم که در مراسم افتتاحیه بازی‌های آسیایی صندلی‌های خالی در ورزشگاه وجود داشته باشد اما ظاهرا کره‌ای‌ها این مراسم را چندان جدی نگرفتند.

برنامه‌ای که میزبان برای معرفی فرهنگ خود به کار گرفته بود نیز برای بسیاری گنگ و نامفهوم بود. از قرار معلوم فرودگاه بین‌المللی اینچئون برای این کشور از اهمیت بالایی برخوردار است که در مراسم افتتاحیه گوینده ورزشگاه بارها روی آن تاکید داشت. در کنار آن نکته دیگری که مورد توجه بود دریا بوده که برای چشم بادامی‌ها اهمیت بالایی دارد.

حضور بسیار کم فروغ ورزشکاران سرشناس این کشور در مراسم افتتاحیه نیز از جمله موارد قابل بحث بوده است  این در حالی است که کره‌ای‌ها روی هنرمندان خود سرمایه گذاری زیادی کردند و به نظر این مراسم را بهترین فرصت برای نمود دوباره بازیگران و خوانندگان خود می‌دانستند. در حالی که بازی‌های آسیایی فستیوالی ورزشی بوده و دست کم باید در این بازی‌ها حضور ورزشکاران چشمگیرتر باشد.

اگرچه حضور خواننده معروف این کشور در بخش پایانی مراسم که حتی عنوان بیشترین بازدید کننده در اینترنت را به خاطر یکی از آهنگ‌هایش کسب کرده بود برای همه مهمانان خارجی هم جذاب و غافلگیر کننده بود اما در مجموع شاید بتوان برای این مراسم نمره‌ای متوسط در نظر گرفت و باید دید که در ادامه چه شرایطی را در اینچئون تجربه خواهیم کرد.

آنها علاوه بر اینکه بیشترین بخش برنامه خود را به اجرای موزیک داده بودند حتی در نورپردازی و آتش بازی هم نتوانستند ابهت بازی‌های آسیایی را در خاطر همه مهمانان زنده کنند. در بخش معرفی فرهنگ کره هم کارگردان کره‌ای نتوانست رضایت خیلی‌ها را جلب کند و به نظر تماشاچیان حاضر هم چندان از آن راضی نبودند.

البته در کنار این حواشی برخی اتفاقات هم جالب توجه بود. تشویق کاروان کره شمالی آن هم توسط هواداران کره جنوبی کاملا توجهات را به خود جلب کرده بود. این در حالی بود که کاروان چین به هنگام عبور از مقابل تماشاچیان در چندین نقطه از ورزشگاه هو شد. چین مدعی همیشگی قهرمانی در بازی‌های آسیایی است و این برای کره‌ای‌ها خوشایند نیست.