به گزارش خبرگزاری مهر، سایت مخصوص اعلام نتایج لحظه به لحظه انتخابات میان دوره ای آمریکا حکایت از آن دارد که دموکرات ها در خوشبیانه ترین حالت ممکن 45 کرسی سنا را در اختیار می گیرند.
بر اساس نتایج اعلام شده در ایالت آیوا، خانم "جونی ارنست" از حزب جمهوریخواه کرسی سنا را تصاحب کرده است. در کارولینای شمالی نیز "تام تیلیس" از حزب جمهوریخواه بار دیگر به سنا راه یافت. در نیومکزیکو "تام آدال" از حزب دموکرات مجددا به سنا راه یافته است. در ایالت مین نیز "سوزن کالینز" از حزب جمهوریخواه به سنا راه یافت.
با توجه به آنکه از اول ژانویه سنای جدید کار خود را آغاز می کند و جمهوریخواهان در آن اکثریت را بدست دارند، به احتمال زیاد سناتور "میچ مک کونل" به عنوان رئیس جدید اکثریت ها در سنا انتخاب می شود.
بر همین اساس دو کرسی نیز در اختیار سناتورهای مستقل قرار می گیرد و 52 کرسی باقی مانده نیز در اختیار جمهوریخواهان قرار می گیرد. هر چند پیش از برگزاری انتخابات روز گذشته با توجه به ایالت هایی که قرار بود دموکرات ها و جمهوریخواهان به رقابت بپردازند پیروزی "فیل ها"مسجل بود، اما با این وجود در اختیار گرفتن اکثریت کرسی های سنا می تواند مشکلات "باراک اوباما" رئیس جمهور امریکا، در دو سال باقی مانده تا پایان دوره ریاست جمهوری را پیچیده تر کند.
سناتور مک کونل
انتخابات سنا به سه دوره قابل تقسیم است که هر 6سال یکبار تکرار می شود. در ادبیات سیاسی آمریکا به هر یک از این دوره ها کلاس سنا (Senate Class) می گویند که در انتخابات روز گذشته، کرسی های کلاس ۲ سنا مورد رای گیری قرار می گیرند. از جمله ویژگی های کلاس ۲ سنا وزن پایین جمعیتی رای دهندگان و موقعیت برتر نامزدهای جمهوریخواه است. با نگاهی به ۳۳ ایالتی که در آنها انتخابات یکی از کرسی های سنا مورد رای گیری قرار گرفت، می توان به راحتی متوجه شد که تقریبا از ایالت های پرجمعیت در این دوره خبری نیست و در مجموع وزن جمعیتی نسبت به دو کلاس ۱ و ۳ سنا، بسیار پایین تر است.
اعضای سنا که مجلس بالادستی در کنگره محسوب می شود به مدت 6 سال انتخاب می شوند، اما برای اینکه در هر دوره 6 ساله، تمامی اعضا به یکباره تغییر نکنند، طبق قانون اساسی در اولین دوره شکل گیری سنا (۱۷۸۹) قرار شد هر دو سال، یک سوم کرسی های سنا در رای گیری شرکت داده شوند تا از تغییرات ناگهانی ناشی از دگرگونی جو عمومی و سرایت آن به عالی ترین مرجع قانونگذاری جلوگیری شود.
سنای جمهوریخواه و طرح های نیمه تمام اوباما
انتخابات روز گذشته در حالی برگزار شد که سرنوشت بسیاری از بحث ها به نتایج آن گره خورده است. برای نمونه لایحه مهاجرت که اولویت نخست دولت دوم اوباما به حساب می آید همچنان در گرو تصمیم اعضای خانه نمایندگان است. به عقیده کارشناسان اگر در دوره بعد از انتخابات تا شروع کنگره ۱۱۴ ام، یعنی از نوامبر تا اوایل ژانویه ۲۰۱۵ معروف به دوره اردک لنگ (Lame-duck session) توافق جامعی درباره مهاجرت صورت نگیرد، بعید است تا سال ۲۰۱۷ اتفاق مورد نظر دولت اوباما از سوی کنگره جدید در حمایت از این لایحه رخ دهد. همچنین مسائل خط لوله نفتی کی استون، لایحه جدید برای مقابله با خشونت های مسلحانه و محدودیت حمل سلاح، بودجه و مالیات و... منتظر کنگره جدید خواهند بود.
در میان انبوه موارد داخلی اما یک موضوع خارجی وجود دارد که به دلیل اهمیت آن وارد بحث های مربوط به انتخابات میان دوره ای شده است. این موضوع مهم موضوع مذاکرات هسته ای با ایران و مهلت تعیین شده تا تاریخ ۲۴ نوامبر برای رسیدن به توافق جامع هسته ای است.
از آنجا که سنا به عنوان مجلس بالا دستی فعلا در اختیار دموکرات هاست و سناتورهای دموکرات کم و بیش از نظرات اوباما پیروی می کنند، کاخ سفید درصدد است تا پیش از به سر آمدن مهلت تعیین شده و همچنین تا زمانی که ترکیب سنا همین ترکیب فعلی است توافق هسته ای با ایران را به سرانجام برساند.
بدترین نتیجه از سال 1958
اما باراک اوباما که از کاخ سفید به طور لحظه به لحظه از نتایج انتخابات میان دوره ای آمریکا و شکست دموکرات ها در ایالت های مختلف قرار می گرفت پس از قطعی شدن حضور اکثریت جمهوریخواهان در سنا گفت: این بدترین نقشه انتخاباتی (درصد پیروزی جمهوریخواهان به دموکرات ها در ایالت های مختلف) از سال 1958 میلادی تا کنون است.
در انتخابات میان دوره ای سال 1958 که "دوایت آیزنهاور" رئیس جمهور آمریکا بود اکثریت سنا در اختیار حزب مخالف رئیس جمهوری یعنی دموکرات ها قرار گرفته بود.
