شوق شاعری را مشفق کاشانی در سهراب زنده کرد

پرویز بیگی حبیب‌آبادی شاعر و یکی از شاگردان زنده‌یاد مشفق کاشانی در گفتگو با خبرنگار مهر، در واکنش به درگذشت این شاعر پیشکسوت گفت: این‌که استاد در عین 90 سالگی می‌توانست شعر و غزل بسراید، امری عجیب بود و در واقع، واژه‌ها مانند موم در دستش بودند و به راحتی غزل می‌سرود. و این عجیب بود که فردی بتواند در این سن و سال این‌چنین غزل بسراید و حافظه خوبی هم در مورد اشعار مختلف فارسی داشت.

وی افزود: من از سال 1358 افتخار شاگردی او را داشتم و در طول سال‌ها علاقه بسیارش به بالندگی جوانان را دیدم و شاهد بودم که کمک زیادی به شاعران جوان می‌کرد. علی‌رغم پادرد شدیدی که داشت، هیچ‌وقت نشد که در جلسات شعرخوانی یا برنامه‌های مربوط به شعر حاضر نشود. استاد مشفق، مسئولیت‌های زیادی داشت و اگر حضور ایشان و زنده‌یاد مهرداد اوستا نبود، شاید بخش شعر و ادب حوزه هنری اولیه‌ای که امروز آن را می‌شناسیم، شکل نمی‌گرفت. در نتیجه آن طیف از بچه‌هایی که 30 سال گذشته، در شعرمان حضور جاری و ساری داشتند، این حضور را نمی‌داشتند؛ از جمله شاعرانی چون سید حسن حسینی، قیصر امین‌پور، سلمان هراتی و بسیاری دیگر. به هر حال چنین شاعرانی حول محور استادانی چون مشفق کاشانی و مهرداد اوستا قرار داشتند و این محوریت، به بالندگی بسیاری از شاعران انجامید.

این شاعر درباره اخلاق فردی مشفق کاشانی گفت: استاد خوش‌برخورد و خوش‌اخلاق بود و از هیچ کمکی به افراد گرفتار دریغ نمی‌کرد. مواردی پیش می‌آمد که آن‌ها را با دست گشاده می‌پذیرفت. اما این‌ نکته بسیار مهمی است که ایشان در سن 90 سالگی، به راحتی شعر می‌سرود و هفته، یا دو هفته‌ای نبود که غزل جدید نسراید. استاد حافظه عجیبی نسبت به شعر گذشته و امروز داشت. به هر حال، او 3 نسل رضاخانی، محمدرضا پهلوی و نسل انقلاب را تجربه کرده است.

بیگی حبیب‌آبادی ادامه داد: برای سرگذشت‌نامه‌ای که برای استاد نوشتم، 3 سال با هم نشستیم و گپ و گفت داشتیم. اگر به این سرگذشت‌نامه رجوع کنید، با اسامی بیش از هزار نفر روبرو می‌شوید که نشانه حضور استاد مشفق کاشانی در اکثر انجمن‌های ادبی ایران از زمان انتقالش به تهران، است.

مدیر انتشارات فصل پنجم گفت: استاد مشفق کاشانی با سهراب سپهری دوستی صمیمی داشت و سهراب را به سرایش و شعر گفتن تشویق می‌کرد. استاد مشفق بود که این شوق را در سهراب زنده کرد. استاد 2 جلد اخوانیه دارد که گپ و گفت و اشعاری درباره شاعرانی چون اخوان ثالث، فروغ فرخزاد، احمد شاملو و بسیاری از شاعران دیگر است.