خبرگزاری مهر-گروه اجتماعی: داستان زندگی یکی از مددجویان در بند واقعی اما شنیدنی است. این مرد شغلش بنایی ساختمان است و ۶ فرزند دارد که ۴ فرزندش به دلیل مشکلات شدید جسمانی تحت پوشش بهزیستی قرار دارند. ماجرا از آنجایی آغاز می شود که این کارگر ساختمان در ۲۸ اسفندماه ۱۳۸۹به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی در آرماتوربندی یک پروژه مسکونی موجب مصدومیت دردناک و غیرقابل درمان یکی از کارگران شده و در نهایت راهی زندان می شود.
طبق نظر کارشناسان رسمی و بعد از صدور حکم قضایی با وجود آنکه شخص حادثه دیده تا حدودی مقصر شناخته شده، اما کارفرمای آنها که مددجوی داستان ماست به سبب تقصیر ۲۰ درصدی خود به پرداخت دیه به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان محکوم می شود.
همسایه های مرد میانسال او را به نیکی یاد می کنند و می گویند تنها مالی که از دنیا دارد همان حقوق ماهانه است و با آبرو داری زندگی خود را می چرخواند.
عباس کشانی، مدیر امور استانهای ستاددیه کشور در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد این پرونده می گوید: هرچند ستاددیه با همت خیرین تا مقدار زیادی از دیه ۸۰۰ میلیون تومانی را برای درمان سرپرست خانواده‌ای که هم اکنون فقط حیات نباتی دارد را پرداخته اما شخص یاد شده در نتیجه شکستگی مهره‌های ۷ و ۸ و ۹ و ضایعات نخاعی و مشکلات به وجود آمده در دست و پا و سیستم ایمنی بدن مشکلات زیادی را تحمل می کند.
مدیر امور استانهای ستاددیه کشور با هشدار به تمامی کارفرمایان و کارگران روز مزد ساختمانی گفت: روزگاری بود که در ستاددیه به رانندگان تأکید بر رعایت اصول و مقررات را داشتیم که خوشبختانه با تلاش صورت گرفته در زمینه اصلاح قانون بیمه اجباری شخص ثالث و همکاری خوب نهادهای ذیربط در بحث کنترل و همچنین فرهنگسازی از بسیاری حبس‌های ناشی از تصادف رانندگان بی احتیاط کاسته شده ولی هنوز پرونده‌های ارسالی به این نهاد وجود دارد چرا که متأسفانه بخشی از مشکل امروز ما با کارفرمایانی است که برای صرفه‌جویی بی‌مورد در هزینه‌ای ناچیز و عدم تخصص و تجربه بدهکار دیه‌های چند صد میلیون تومانی شده‌اند.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون ۸۴۰۵ نفر از هموطنان ما به دلیل ارتکاب جرایم غیرعمد و غیرکلاهبرداری در زندان‌های کشورمان به سر می برند، گفت: این زندانیان افراد نیازمند و اغلب آبرومندی هستند که ناخواسته به دلیل وقوع حادثه‌ای ناگهانی در موضوعات مختلفی چون تصادفات رانندگی، وقوع حوادث متعدد کارگاهی، صدور چک بلامحل (غیرکلاهبرداری) و تعهد مهریه‌های معقول (اما غیرقابل پرداخت) راهی زندان شده‌اند که در همه این موارد اگر فقط کمی توجه، اگاهی، تجربه و دقت وجود داشت، قطعا با این تعداد از حجم پرونده‌ها در محاکم قضایی و حضور افراد در زندانها و بالطبع آوارگی خانواده‌هایشان در نهادهای حمایتی همراه نبودیم.
نظر شما