به گزارش خبرنگار مهر، این رمان که به عنوان صدمین کتاب مجموعه ادبیات امروز - رمان نشر افق چاپ شده، با خرید حق کپی رایت نسخه اصلی از انتشارات «S.Fischer Verlag» همراه بوده است. نام آلمانی این اثر Der Tod in Vendig است.
توماس مان، متولد سال ۱۸۷۵ است. نویسنده این اثر، پس از انتشار چند داستان کوتاه، رمان بلند «خانواده بودنبروک» را در سال ۱۹۰۱ به چاپ رساند که موجب کسب جایگاهی در ادبیات آلمان برایش شد. از توماس مان در سال ۱۹۰۳ مجموعه‌ای از ۶ داستان به چاپ رسید که در میان آن ها «تریستان» و به ویژه «تونیو کروگر» بیشتر ماندگار شدند. انتشار داستان «مرگ در ونیز» که واپسین اثر دوران جوانی این نویسنده محسوب می شود، باعث شد بار دیگر جهان ادبیات در سطح اروپا، متوجه او شود.
شخصیت اصلی این داستان، که ذهن و خیالش به تسخیر خواب هایی متاثر از مرگ و ماورا درآمده است، گویی در پیروی ناخوآگاه از این خواب‌ها، در گردشی بعد از ظهری، با سفیر مرگ روبرو می شود و پیک دیار ارواح، در روند داستان هربار در نقاب و هیئتی، او را به جایی می کشاند که در آنجا مرگش مقدر شده است.
از منظر تمثیلی، «مرگ در ونیز» اثر نویسنده ای با گرایش فلسفی و نگاهی روان کاو، است؛ نویسنده ای پرورده مکتب هنر یونان عتیق و این بازتابی از تاریخ سال های ابتدایی قرن بیستم است.
در پایان کتاب توضیحاتی درباره مسائل بینامتنی هر فصل داستان که شامل موضوعاتی تاریخی، اسطوره ای و مذهبی می شود، درج شده است.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
عجیب‌تر و مشکل تر از هر چیز رابطه ی انسان هایی است که بیش از نگاه شناختی از هم ندارند، انسان هایی که همه روز بسا هر ساعت بر سر راه می‌آیند، چشم هاشان به نظاره به هم می رسد، ولی در تنگنای اجبار عرف یا ویری احمقانه، بی رد و بدل کلام و سلامی ظاهر بیگانه و بی اعتنا را حفظ می‌کنند. میان آن دو بی قراری و نوعی کنجکاوی ناآرام حاکم است، تب و تاب نیاز به ناخواه سرکوب شده هر دو به تبادل و شناخت، و همه این‌ها همراه با احترام و احتیاطی هیجان آلود. زیرا انسان انسان را تا وقتی دوست دارد و محترم می شمرد که به قضاوتش قادر نیست. و شوق هم حاصل شناختی است که ناقص باشد...
این کتاب با ۱۴۴ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۸ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما