به گزارش خبرگزاری مهر، این کتاب درباره غلامحسین ساعدی داستان نویس و نمایشنامه نویس معاصر است و بخش آغازین آن نیز به بیوگرافی و آثار متعدد دولت‌آبادی در زمینه نمایشنامه، داستان، رمان، فیلمنامه و... اختصاص دارد.
معرفی نمایشنامه‌هایی چون «شبان فریبک»، «پیگمالیون»، «کاربافک‌ها در سنگر»، «بهترین بابای دنیا»، «چوب‌به‌دست‌های ورزیل»، «پرندگان در طویله»، «آی باکلاه، آی بی‌کلاه»، «زاویه»، «دیکته»، «پروار بندان»، «محال ممکن»، «ما نمی‌شنویم»، «چشم در برابر چشم»، «مار در معبد»، «عاقبت قلم‌فرسایی»، «ضحاک»، «رگ و ریشه‌ی دربدری»، «ماه‌عسل»، «جانشین»، «خانه‌روشنی»، «مولوس کورپوس»، «فصل گستاخی»، «دعوت»، «دست بالای دست»، «خوشا به حال بردباران»، «پیام زن دانا» و «خیاط افسون‌شده» بخش آغازین این کتاب را تشکیل می‌دهند.
همچنین «خانه‌های شهرری»، «پیگمالیون»، «کرانه‌های ناپیدا»، «صندوق عهد خداوند»، «خلد آشیان»، «سه‌گانه»، «دندیل»، «واهمه‌های بی‌نام و نشان»، «ترس و لرز»، «شب‌نشینی باشکوه»، «عزاداران بیل»، «گور و گهواره»، «آشفته‌حالان بیداربخت» از داستان‌هایی هستند که در این کتاب معرفی شده است.
در فصل رمان‌های کتاب، آثاری با عنوان «توپ»، «تاتار خندان»، «غریبه در شهر»، در فصل کتاب‌های کودکان نیز، داستان‌هایی با نام «گم‌شده لب دریا»، «کلاته‌نان»، «کلاته‌کار»، «یکی یک دانه» و در فصل فیلمنامه‌ها، فیلمنامه «ما نمی‌شنویم» بررسی شده است.
در بخش لال بازی نیزکه یک گونه نمایشی سنتی است، آثاری با عنوان «پوپک سیاه»، «دشت‌پیما»، «فقیر»، «دعوت»، «ظلمات»، «شفاعت»، «ضیافت»، «شهادت»، «روح چاه»، «در انتظار»، «جنگل» و «طالع» معرفی شده است.
همچنین در بخش دیگری از این کتاب جهان‌بینی ساعدی و تاثیر صداها در کار ساعدی تشریح شده است. جوادی در بخش آخر این اثر نیز، به پایان قصه لکاته و اثیری می‌پردازد.
در این کتاب درباره‌ی ویژگی‌های آثار ساعدی آمده است:
«ساعدی بیشتر از آن‌که در اندیشه نوشتن داستان‌های روان‌شناختی و در پی تحلیل روان‌شناختی شخصیت‌ها باشد و قصه‌های روان‌شناختی‌ای همچون داستایفسکی و فرزند خلفش میلان کوندرا بنویسد، در پی این است که قریحه خود را به دور موضوعات روان‌کاوانه و حاد روزمره بتند و از این ترکیب‌بندی خوب اما نه کامل، شخصیت‌های ویژه خود را بیافریند.
او با مُد زمانه از زن نمی‌نویسد، طبیعی‌ترین شکل پرداخت به زنان در آثار او مشاهده می‌شود، گاه دیده نمی‌شوند، گاه سایه‌وار می‌گذرند، گاه سکوت می‌کنند و گاه از زنان خاص خود با جذابیت‌هایش سخن می‌گوید. او نمی‌نویسد تا از زن بنویسد. او حوادث را که محور است می‌نگارد حال در این حادثه ممکن است زنی لازم باشد یا نه و شیرینی و سادگی زبان او همه شخصیت‌ها را برای ما قابل قبول می‌کند.
با این‌که ساعدی ترک‌زبان است و گاه سکته‌هایی در زبان دیده می‌شود ولی او روح زبان را دریافته و با کلماتی ساده و صمیمی و بدون اغراق و تصنع می‌نویسد. داستان‌ها روال عادی و زمان به‌کار رفته در آن‌ها سیری خطی دارند، زبان زنان او همانند مردان است با روحیه مردانه به‌جز در مواردی که از زنان قلعه حرف می‌زند که زبان ویژه خود را دارند.
تفاوتی بین زبانی که مرد یا زن به‌کار می‌برد، دیده نمی‌شود. بیشتر اعمال آدم‌ها است که زن یا مرد بودن آن‌ها را آشکار می‌کند، تا نوع حرف زدن آن‌ها. به‌هرحال او زبان‌ورزی نمی‌کند. او به زبان تمثیل علاقه داشت.»
کتاب «تکه قبل از تکه شدن» با تیراژ هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۲۴ هزار و ۵۰۰ تومان در پیشخوان کتابفروشی‌ها قرار گرفته است.
نظر شما