داستان های دهه شصتی تقدیر شدند/ناز احمدرضا احمدی را بکشیم

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه اولین دوره جایزه داستانی فرشته با موضوع دهه شصت، عصر دیروز ۲۲ خرداد با حضور سید محمد بهشتی، لیلی گلستان، مصطفی مستور، رویا تیموریان، ابراهیم حقیقی، احمد مسجدجامعی، بهروز افخمی، مهدی فیروزان، مرضیه برومند، فرشته طائر پور، نوید محمد زاده، پوریا عالمی، کامبوزیا پرتوی، سحر دولت شاهی، آروند دشت‌آرای، سروش صحت، مرضیه برومند، مرجان شیرمحمدی، امید روحانی، مهراوه شریفی‌نیا و... در مجموعه شهرکتاب فرشته برگزار شد.

در ابتدای این برنامه، نفرات اول تا دهم، جایزه خود را از دست رویا تیموریان، لیلی گلستان، مصطفی مستور، بهروز افخمی و مهدی فیروزان دریافت کردند.

اسامی برگزیدگان این جایزه به این ترتیب است: محمد رضا امانی، مصطفی انصافی، ساسان شیبانی‌نژاد، مجتبی فدایی، فاطمه مهدوی‌پور، الهام نظری، امیررضا جلالیان، فرشاد موسی‌زاده، محسن کاکاوند، مرتضی برزگر.   

بعد از اهدای جوایز، لیلی گلستان از شکوفه هاشمیان که داستان او جز ۱۰ داستان برتر قرار نگرفته بود تقدیر به عمل آورد و گفت یک هفته با این داستان زندگی کرده است.

مهدی فیروزان مدیر عامل شهرکتاب یکی دیگر از سخنرانان این برنامه بود که با بیان سخنان کوتاهی گفت: جایزه‌ فرشته از طرف شهر کتاب فرشته یکی از رویدادهای خجسته‌ خانواده‌ی شهر کتاب است و به واقع این حضور کمی و کیفی کسانی است که حداقل ۴۰ پنجاه سال فرهنگ و هنر این کشور را ساخته‌اند؛ هم برای شهر کتاب محترم است و هم برای ژانر داستان کوتاه و هم برای کسانی که هدیه‌ این داستان را دریافت کردند.  

شهر کتاب فرشته یک بوتیک فرهنگی است

وی افزود: الگوی شهر کتاب فرشته الگوی ویژه ای است که با تمام شهر کتاب‌ها متفاوت است. اگر شهر کتاب مرکزی را منظومه‌ای مرکزی تصور کنیم و شهر کتاب‌های دیگر را مجموعه‌هایی که نیازهای عمومی فرهنگی یک خانواده را تامین می کنند، شهر کتاب فرشته نیز یک بوتیک فرهنگی است.

در ادامه برنامه مرضیه برومند و بهروز افخمی از هنرمندان مهمانی چون سحر دولت‌شاهی، آروند دشت‌آرای، صابر ابر، مهناز افشار، امید روحانی، هنگامه قاضیانی که به شکل افتخاری در جایزه داستانی فرشته شرکت کرده بودند تقدیر کردند.

بخش دیگری از این مراسم به بزرگداشت احمدرضا احمدی اختصاص که داشت که به دلیل بیماری و وضعیت جسمانی اش،  نتوانست در مراسم حضور پیدا کند.

فرشته طائرپور یکی از سخنرانان برمانه،  گفت: آنهایی که با احمدی آشنا هستند، می دانند که او در ایامی که در خانه است و فقط برای دکتر از خانه بیرون می رود چقدر به ارتباط و صحبت تلفنی و انتقال طنز شیرین و حتی گلایه هایی که دارد، به این ارتباط نیازمند است. او از هنرمندانی که در این برنامه حضور دارند، خواست این ارتباط را حداقل به صورت فردی دنبال کنند و به او بگویند که چقدر از نبودنش در این جمع متاسف بودند و چقدر جایش خالی بوده است.  

آخرین سخنران این برنامه، سید محمد بهشتی بود که گفت: بیشتر کسانی که در این مجلس حضور دارند کسانی هستند که خاطرات دهه‌ شصت را ایجاد کردند مثل مرضیه برومند، ابراهیم حقیقی و کسانی که سهم زیادی در خاطراتی که در دهه‌ شصت برای ما درست شده، دارند.

وی افزود: در دهه‌ شصت هنوز انفجار اطلاعات صورت نگرفته بود و در فضای ساکت‌تر و خلوت‌تری زندگی می‌کردیم. اما امروز هیاهوی زیادی وجود دارد و یک فاصله عجیبی با دهه شصت وجود دارد. برای همین است که دهه‌ شصت برای خودش هویت دارد؛ یک قد و بالا دارد و چیزی است که می‌شود دور و اطرافش چرخید؛  برای خودش شخصیت دارد، عطر و طعم دارد و شاید به همین خاطر می‌شود گفت دهه‌ شصت هوییتی دارد که دهه هفتاد ندارد. یک دهه باید یکپارچگی و ویژگی هایی داشته باشد تا ماندگار شود و دهه شصت این گونه است. حتی نسبت به گذشته نیز همین حالت هست یعنی چیزی به اسم دهه‌ی پنجاه نداریم، البته خاطرات و هنر در فیلم در موسیقی وادبیات و شعر و ... داریم اما به پررنگی دهه‌ شصت نیست. به این ترتیب شاید بتوانیم بگوییم دهه‌ شصت یک برند است و می‌تواند موضوع قصه‌گویی، فیلم‌سازی و حتی موضوع زندگی قرار گیرد. دهه شصت میدان خوبی برای ذوق آزمایی و تمرین جوانان است.

احمدرضا احمدی یادآور دهه شصت است

بهشتی بزرگداشت احمدرضا احمدی را یک خوش ذوقی توصیف کرد و گفت: احمدی از کسانی است که یادآور دهه‌ شصت است. چون همان صفا و یکپارچگی و همان قهر و آشتی‌های ساده‌ در احمدرضا احمدی نیز وجود دارد؛ زیرا هر جایی که احمد رضا حضور داشت، حال همه را با طنز و شوخی و شیرینی‌اش و نکته بینی‌های ظریفی که دارد خوب کرده است. اکثر هنرمندان تحمل یکدیگر را ندارند واحمد رضا احمدی جز آن دست هنرمندانی است که این خصوصیت در وجود او بسیار کم رنگ است و شاید به همین دلیل است که در بین همه‌ هنرمندان،  نویسندگان و نقاشان، دوست داشتنی و شناخته شده است. حالا همان احمد رضایی که حال همه را خوب می کرد، حالش خوب نیست و جا دارد تمام کسانی که حتی یک بار حال شان با احمد رضا خوب شده، این بدهی‌شان را بدهند و کمک کنند تا حالش خوب شود. قطعا مشکل احمد رضا جسمی نیست او نیاز دارد که به او توجه شود و به اصطلاح نازش کشیده شود.