آیا «روز ملی قلم» دچار حذف تدریجی از حافظه فرهنگی ایران شده است؟

به گزارش خبرنگار مهر، چهاردهم تیرماه مصادف با روز ملی قلم و تنها روزی است که در تقویم ملی کشور ما برای پاسداشت اهالی قلم در تمام صنوف اختصاص یافته است. این موضوع زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که در تقویم ملی خود روزی را به طور مشخص به نام قلم و به پاسداشت اهالی قلم اختصاص داده است.

محسن پرویز از اعضاء هیئت موسس انجمن قلم ایران در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: سابقه ذهنی من به یادم نمی آورد که روز مشابهی با این نام در جای دیگری از جهان داشته باشیم. البته ما نیز در هیئت موسس انجمن قلم از ابتدا به دنبال روز قلم نبودیم.

پرویز ادامه داد: ماجرا از این قرار بود که از طریق یکی از اعضاء هیأت که فکر می کنم آقای سرشار بود موضوع تخصیص روز قلم در میان کشورهای مسلمان مطرح شد که خود این موضوع دو دلیل داشت. نخست اینکه شایسته نبود در مقابل بسیاری از عناوین ضعیف تر که روزی در تقویم رسمی ما داشتند، روزی به نام قلم و برای اهل قلم نداشته باشیم دوم اینکه در آن زمان ایران رئیس سازمان کنفرانس اسلامی بود و ما فکر می کردیم از این فرصت می توان استفاده بهینه برد.

وی ادامه داد: طرح ما پس از پخته شدن در انجمن از طریق نامه‌ای به رئیس جمهور وقت و رییس وقت سازمان کنفرانس اسلامی ارسال شد تا در اجلاس سازمان مطرح و به تصویب برسد و ایشان نیز نامه را به وزیر وقت ارشاد ارجاع دادند و او نیز آن را از وجه بین المللی به وجه داخلی تقلیل و برای بررسی به شورای فرهنگ عمومی ارجاع داد. ما نیز کماکان این مساله را پیگیری کردیم تا به عنوان «روز قلم» در جمهوری اسلامی مصوب شد البته ما در تعیین روز پیشنهادی ندادیم و رجحانی نیز برای این مساله نداشیتم و انتخاب این روز  توسط خود شورا انجام شد.

مسئولیت احیای «روز قلم» برعهده انجمن قلم نیست

پرویز در ادامه در پاسخ به سوالی در مورد کم اهمیت جلوه کردن این روز در تقویم مناسبات فرهنگی کشور و بی توجهی نهادهای فرهنگی به آن نیز گفت: روز قلم  با توجه به روند تصویب قانونی آن، یک رویداد ملی است و لذا مسئولیت احیاء آن نیز تنها بر عهده انجمن قلم نیست. ما سهم خودمان را در قبال این روز ایفا می کنیم که برگزاری منظم جایزه قلم زرین در این روز است.

سخنگوی انجمن قلم ایران در همین زمینه ادامه داد: همه به مشکلات برگزاری این جایزه در تیرماه واقف هستند. در این تاریخ هیچ جایزه ادبی هنوز برگزار نشده و غربال گری روی آثار اتفاق نیفتاده است. همچنین بسیاری از کتاب های منتشر شده در سال قبل که باید داوری شوند در اوایل سال بعد به تدریج وارد بازار می شود و همین به مشکلات کار می افزاید.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که فکر نمی‌‌کنید روز قلم در حال حذف تدریجی از حافظه فرهنگی ایران است نیز گفت: اینکه دیگران و سایر دستگاه‌ها در قبال این روز چه می کنند و چه باید بکنند بر عهده من و انجمن قلم نیست اما فکر می‌کنم که به نفع همه ماست که این روز را هر چه ممکن است محکم تر برگزار کنیم و برای آن تبلیغ داشته باشیم.

پرویز تأکید کرد: من فکر نمی کنم حذف تدریجی این روز از تقویم مناسبت‌های ما بدون واکنش باشد. شاید برخی فکر کنند که این اتفاق در نهایت خواهد افتاد اما همین دوستانی که امروز درباره این جایزه غفلت می‌کنند در صورت وقوع چنین رویدادی اعتراض خواهند کرد.

وی افزود: از نظر من احتمال حذف این روز از تقویم رسمی کشور به خاطر بی توجهی به آن بسیار غیرعقلانی است اما موافقم که برخی برای بزرگداشت آن بسیار کم کاری می‌کنند و در نهایت نیز باید گفت قدر عافیت کسی داند که  به مصیبتی گرفتار آید.