جنگ صليبي نرم افزاري ؛ تحليل "مهر" از هتك حرمت به ساحت مقدس پيامبر اسلام

براي نخستين بار روزنامه دانماركي "يولند پستن" در 30 سپتامبر دست به انتشار اين كاريكاتورها زده بود و سپس اين اقدام در كشورهاي نروژ ، فرانسه ، لهستان ، نيوزلند و بيشتر كشورهاي غربي رواج يافت .

نكاتي چند در پس اين سلسله رويدادها قابل ارزيابي است . اينكه چرا انتشارهاي تصاوير اهانت آميز از طرف نشريات غربي شروع شد و علت حمايت برخي از مسئولان اين كشورها از عملكرد نشرياتشان چيست و فلسفه ايجاد چنين موج ضد اسلامي در چه عاملي نهفته است ؟

پس از آنكه گروه افراطي القاعده با حمايت سازمان سيا در افغانستان و پاكستان قوت گرفت و از كانال تسخير ساختار سياسي افغانستان در عرصه جهاني مطرح شد بسياري از جوامع غربي در مقابل قدرت گيري اين گروه براي تبليغ منفي بر عليه اسلام استقبال كردند . با وقوع حادثه يازده سپتامبر و رويدادهاي تروريستي ، دولت هاي غربي اثرات آتشي را كه خود افكنده بودند مشاهده كردند بر همين اساس براي مقابله با آن طي طرحي دو مرحله اي ريختند .

در مرحله نخست به دو اقدام متفاوت متوسل شدند . نخست به بهانه بنيادگرايي به خاورميانه لشكركشي كردند و حضور نيروهايشان را در اقصي نقاط اين منطقه گسترش دادند و در گام دوم براي تحقير مسلمانان انگشت روي مقدسات مسلمانان گذاشته و به جنگ رواني پرداختند .

چندي پيش نظاميان آمريكايي در زندان گوانتانامو به كتاب آسماني مسلمانان قرآن هتك حرمت كردند كه با فاش شدن آن موجي از خشم و انزجار بين مسلمانان پديدار شد . در مرحله اخير نيز با چاپ تصاويري توهين آميز از پيامبر گرامي اسلام در تلاش هستند همپاي تهاجمات نظامي بار فشار رواني مسلمانان را دو برابر كنند .

اين اهانت ها از طرف جرياني كه بيشتر غيردولتي هستند هدايت مي شوند . حملات نرم افزاري از جانب نهادهاي غير انتفاعي و  مطبوعات ، شگرد غربي ها است كه براي پيشبرد اهداف پليد از آن استفاده مي كنند .

در مرحله دوم نيز سران كشورهاي اروپايي به بهانه آزادي بيان و دموكراسي به حمايت و توجيه خطاي نشريات كشورشان مي پردازند . به عنوان مثال "آندرس فاگ راسموس" نخست وزير دانمارك ، عملكرد نشريه "يولند پوستن" را به حساب آزادي مطبوعات گذاشته و نيازي به عذرخواهي از مسلمانان نمي داند . همچنين آنجلا مركل صدراعظم آلمان بدون محكوميت اهانت مطبوعات غربي ، اعتراض مسلمانان نسبت به انتشار كاريكاتورهاي پيامبر را غير قابل قبول مي خواند .

اگر چه برخي از رهبران كشورها پس از مشاهده به آتش كشيده شدن بعضي از سفارتخانه ها و تبعات تجاري خشم مسلمانان به ناچار ابراز تاسف كرده اند ، اما عذرخواهي صرف هيچگونه تضمين و امنيتي براي وقوع چنين سلسله اهانتها را در آينده منتفي نمي كند و همچنان راه را براي دنبال كردن سياستهاي برنامه ريزي شده فراهم مي سازد .

برنامه كشورهاي غربي اين است كه با انگشت گذاشتن به روي مقدسات مسلمانان مردم اين جوامع را از حساسيتهاي مذهبي كه نسبت به مقدسات دارند به زير بكشند و به انديشه هاي غير الهي ليبرال دموكراسي كه آن را غايت نهايي مسير صحيح بشري مي پندارند ، نزديك كند .

ارزيابي "مهر" از اقدام موهن اروپايي ها در اهانت به مقدسات مسلمانان حاكي است : وقتي كه رهبران كشورهاي غربي در مقابل اهانت ها ، حاضر به عذرخواهي نيستند ، بايد به سناريوي تهيه شده از سوي اين دسته از كشورها پي برد . طرفداران نوليبرال در حد ظرفيت ممكن دست به اعمال نظامي عليه كشورهاي مسلمان زده اند و اكنون نبرد خود را از طريق جنگ رواني و با انگشت گذاشتن بر مقدسات مسلمانان دنبال مي كنند. بنابر اين بايد به سنگرگيري جنگي قدرت هاي غربي عليه مسلمانان اذعان كرد و هتك حرمت آنان را نشانه طرح مبارزه اي جديد در ادامه نظريات پايان تاريخ ، جنگ تمدنها و طرح خاورميانه بزرگ ، ارزيابي كرد .