حجت الاسلام جعفرنژاد از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار مهر پیرامون عید سعید قربان گفت: عید سعید قربان که در واقع عید مسلمین است و اختلافی در این روز بین مذاهب مختلف اسلامی وجود ندارد و مورد اتفاق تمام مذاهب اسلامی است. کمااینکه در قنوت نماز این عید داریم: الذی جعلته للمسلمین عیدا، همه مسلمانان این روز را عید می دانند و این موضوعی است که تمام مسلمانان در آن اتفاق نظر دارند.
این پژوهشگر حوزه علمیه پیرامون معرفی عید قربان در قران کریم گفت: در قرآن و روایات اهل بیت هم به مسئله عید قربان پرداخته شده و تأکید شده است. ماده «قرب» که واژه قربان از آن گرفته شده در قرآن بسیار ذکر شده اما کلمه قربان تقریباً دو بار و عید یک بار آمده، آن هم در بحث داستان حضرت مریم(س).
وی افزود: بعضی از کلمات قرآنی که ماده قرب در آنها به کار برده نشده ولی در تفاسیر از آنها به روز عید قربان تعبیر وتفسیر شده را می شود در لسان اهل تفسیر پیدا کرد؛ به عنوان مثال کلمه شاهد و مشهود که حدود سی وجه قرآنی برایش شمردند یکی از وجه ها این است که شاهد عید قربان و مشهود روز عرفه است. نمونه های دیگرمثل شفع و وتر که شفع را عید قربان و وتر را روز عرفه می دانند یا در آیه شریفه سوره کوثر «فصل لربّک وانحر» که تصریح دارد، فصل یعنی همان نمازعید قربان و نحر هم بحث قربانی و ذبح شتر است.
وی گفت: در روایات هم اشاراتی به عید قربان داریم به عنوان مثال، امام موسی بن جعفر(ع) می فرماید از پدرم امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: امیرالمؤمنین در روایتی دارد که از کسی که خود را در چهار شب برای عبادت فارغ می کند خوشم می آید، که یکی از آن شب ها شب عید قربان است؛ و شب عید قربان بسیار سفارش شده برای عبادت و بندگی خداوند و بحث قربانی کردن در حج که برای حجاج یک امر واجب و در واقع جزء مناسک شان می باشد و یک حرکت نمادین است که حاجی با رفتن به قربانگاه در حقیقت عازم میدان مبارزه با هوا و هوس و وابستگی های دنیایی و نفسانی خودش می شود و در نتیجه خود را برای ایثار و فداکاری در عرصه های دیگر دین آماده می کند.
حجت الاسلام جعفرنژاد ضمن نقل روایتی از امام سجاد(ع) پیرامون عید قربان این گونه اظهار داشت: امام سجاد(ع) از شخصی به نام شبیلی سوال می کند آیا هنگام قربانی کردن، نیت کردی که با تمسک به حقیقت تقوا، حلقوم طمع را قطع کنی؟ یعنی در واقع تو فقط یک گوسفند را قربانی و ذبح نمی کنی، این نمادی است برای اینکه تو ریشه طمع را بکنی و وابستگی را از خودت دور کنی.
وی افزود: در بحث های عید قربان و قربانی کردن و در همین عمل به ظاهر معمولی که در عید قربان انجام می شود درسهای مختلفی از جمله درس تعاون نهفته است. با قربانی کردن حیوانات در این روز و تقسیم آن در بین فقرا در واقع محبت کردن و دلسوزی کردن را رواج می دهد، چرا که در جامعه با کمک به یکدیگر و دستگیری از یکدیگر یک انس و الفتی رخ می دهد و این موضوع باعث رحمت الهی می شود.
مسئول آموزش حوزه علمیه شهید صدوقی گفت: حاجی در قربانگاه، قربانی را به سه قسمت تقسیم می کند و قربانی را که دارد تقسیم می کند می تواند یک قسمت از آن را بردارد، این در واقع درسی است که من هم در طراز مستمندان قرار گرفتم و این درس مساوات است.
وی با بیان اینکه در قربان باید بهترینها را به درگاه الهی تقدیم کرد، این گونه بیان داشت: یکی از فضلای حوزوی می گفتند که در بحث قربانی آنچه در ذهن بسیاری از مردم به تبادر می رسد این است که سر یک حیوانی را ببری و خونی ریخته شود در حالی که عید قربان روز تقدیم بهترین چیزها به درگاه خداوند است و انسان تصمیم می گیرد بهترین چیزی را که دارد تقدیم بهترینِ عالم یعنی خداوند بکند. لذا خداوند به حضرت ابراهیم دستور دارد که بهترین و عزیزترینش را به قربانگاه ببرد و به همین دلیل حضرت اسماعیل را به قربانگاه می برد. هابیل و قابیل هم مامور می شوند که قربانی به درگاه خداوند بیاورند. هابیل که یک دامدار است بهترین گوسفند خودش را می آورد. قابیل که یک کشاورز بود با این فرض که خداوند چه احتیاجی دارد بدترین گندم های خود را برد و در این میان قربانی هابیل بود که قبول ش
حجت الاسلام جعفرنژاد در پایان گفت: درسی که ما باید از عید قربان بگیریم این است که در راه خدا چه چیزی را باید قربانی کنیم و بهترین پیش کشی که می توانیم به محضر خداوند داشته باشیم چیست و این موضوع دیگر منحصر در قربانی کردن یک گوسفند نیست. ما باید عقل، نفس، وقت، علم و... که ارزشمندترین متاع زندگی مان است را در محضر خداوند قربانی کنیم. اینکه آدم نفسش را در مقابل معبود قربانی کند و خاضع و فروتن در مقابل معبود باشد و فقط به دستورات او گوش کند این می تواند بزرگترین قربانی ما باشد.
نظر شما