۲۲ مهر ۱۳۹۴، ۹:۴۱

همایش روز حافظ-۲/

حافظ دلبسته زبان اساطیری بود

حافظ دلبسته زبان اساطیری بود

یک استاد ادبیات فارسی معتقد است حافظ از کهن نمونه‌ها و داستان‌های کهن برای سرایش اشعارش بسیار بهره برده، نمادهای آن را به کار بسته و می توان گفت که دلبسته زبان اساطیری نیز بوده است.

به گزارش خبرنگار مهر، نخستین روز از همایش دو روزه حافظ عصر روز گذشته در مجتمع فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.

در ان همایش مریم حسینی عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا در سخنانی اظهار کرد: بخش بزرگی از اشعار حافظ در فضای اساطیری سیر می‌کند و او خودش نیز فردی اسطوره‌ای است که توان سیر در عالم مثال را برای ما فراهم می‌کند. او از کهن نمونه‌ها و داستان‌های کهن برای سرایش اشعارش بسیار بهره برده است و نمادهای آن را به خوبی به کار بسته است و می توان گفت که دلبسته زبان اساطیری نیز بوده است.

وی افزود: اشعار او بسته به نظر مخاطب دارای معانی متعددی است و به تعداد ژرف ساختارهایش می‌توان برایش معنی پیدا کرد. همچنین اشعار او در زمره آثاری است که در لحظه اکنون قرار ندارد. او انسانی تاریخی نیست بلکه برای خود ساحتی اسطوره‌ای قائل است که حرکت زمان را به شکل چرخشی می‌بیند و درک می‌کند.

به گفته این استاد دانشگاه علاقه حافظ به روز نخست خلقت آدمی و آفرینش انسان از مهمترین دلایل علاقه‌اش به اسطوره‌هاست و داستان آفرینش حضرت آدم(ع) را باید سراسطوره حافظ بدانیم. حافظ برای شناخت از خودش است که به شناخت آدم می‌پردازد. او در شعرش اشارات زیادی به روز الست دارد و داستان پیامبران را بسیار مورد توجه قرار می‌دهد. او پررنگ‌ترین صحنه‌ای که در هستی می‌توان سراغ گرفت را  حضور آدمی و به کمال رسیدن او می‌داند.

در ادامه این نشست امیر علی نجومیان نیز در سخنانی به نقد پساساختارگرایی یکی از غزلیات حافظ پرداخت.

وی در مقدمه سخنان خود به کارکردهای نقد پساساختارگرایانه پرداخت و در ادامه گفت: از دید من غزل حافظ از جمله متن‌هایی است که تناقص خود را پنهان نمی‌کند و آشکارا به بیان آن می‌پردازد. به عبارت دیگر می‌توان گفت که اشعار او دارای متونی خود واساز است.

وی در ادامه به دو گفتمان رندی و زهد در آثار حافظ اشاره کرد و گفت: گفتمان رندی با مسلک عشق همراه است  گفتمان زهد با مسلک زهد، در گفتمان رندی صداقت داریم و در گفتار زهد؛ ریا. در گفتمان رندی عمل بی‌وعظ داریم و در گفتمان زهد، وعظ بی‌عمل داریم. در گفتمان رندی ملامت گری داریم و خوش بودن و در گفتمان زهد، مجلس آرایی. از دیدگاه نقد پساساختارگرایی در متن شعر حافظ همواره می‌توان ردپایی از هر یک از دو هر دو گفتمان را جستجو کرد.

غزل‌خوانی سید علی موسوی گرمارودی و نیز معرفی برترین مقالات فارسی درباره حافظ توسط بهادر باقری عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی نیز بخش دیگری از این نشست بود.

کد خبر 2940402

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha