۳ آبان ۱۳۹۴، ۱۱:۳۶

محمدرضا ورزی در گفتگو با مهر:

رصد ۵۶۰۰ سند برای «معمای شاه»/ درباره گریم و دکور دقت زیادی کردیم

رصد ۵۶۰۰ سند برای «معمای شاه»/ درباره گریم و دکور دقت زیادی کردیم

کارگردان سریال «معمای شاه» با اشاره به تیم تحقیقاتی این پروژه و تلاش های انجام شده توسط آنها بیان کرد که با همکاری مشاور تاریخی و پژوهشی، ۵۶۰۰ نسخه سند در دو سال بررسی شد.

محمدرضا ورزی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره سریال «معمای شاه» که قرار است آبان ماه از شبکه یک پخش شود، بیان کرد: این روزها مشغول آماده‌سازی فاز اول سریال برای پخش هستیم که امیدوارم اگر مشکل خاصی پیش نیاید، بتوانیم آن را تا نیمه آبان به پخش برسانیم.

وی ادامه داد: هم‌اکنون کار سه فاز از سریال «معمای شاه» با تمام قوا در حال انجام است و امیدوارم که بتوانیم هر چه زودتر از این سریال رونمایی کنیم. اکنون می‌توان گفت تصویربرداری فاز دوم و سوم هم به طور کلی انجام شده است، با این حال تصویربرداری صحنه هایی از ماجراهای سریال که بخش های شهری داستان را شامل می‌شود تا سال آینده طول می کشد.

کارگردان سریال «معمای شاه» اظهار کرد: تاکنون ۷۰ درصد از دو فاز سریال تصویربرداری شده است و همان‌طور که گفته شد تصاویر شهری این سریال باقی مانده‌ است.

بازسازی میدان منیریه، ژاله و خیابان ولیعصر (پهلوی سابق)

ورزی با بیان اینکه سه دکور برای سریال «معمای شاه» ساخته شده است، توضیح داد: برای بازسازی خیابان منیریه و در امتداد آن بخشی از خیابان ولیعصر (پهلوی سابق)، دکوری ساخته شد. همچنین ۲ دکور دیگر به عنوان میدان ژاله سابق و خیابان دانشگاه تهران ساخته شده‌اند که در فرایند کار با پرده سبز به نمایش درمی‌آیند.

وی در پاسخ به بازسازی ضعیف فضاهای قبل از انقلاب در بعضی از فیلم و سریال‌های تاریخی، عنوان کرد: در کارهای تاریخی یا نباید اثری را ساخت و یا اگر قرار است دست به صحنه‌سازی و فضاسازی بزنیم باید از زاویه ای به کار نگاه کنیم که با مشکل فضاسازی مواجه نشویم. به طور مثال واروژ کریم‌مسیحی در فیلم «پرده آخر» به یک داستان درام در دوره پهلوی می‌پردازد و همه اتفاقات تنها در یک خانه و یک کوچه رخ می دهد ولی این فضاسازی‌ها به گونه‌ای است که مخاطب با آن ارتباط برقرار می کند و همه چیز برایش ملموس است.

کارگردان سریال «معمای شاه» درباره فضاسازی در این سریال، توضیح داد: ما سعی کردیم در سریال «معمای شاه» مسایل داخل شهر را با همان سبک و سیاق فضاهای قدیم پیش ببریم و از اتومبیل و طراحی لوکیشن‌ها گرفته تا لباس و پوشش مردم همان سال ها را طراحی کنیم. در این زمینه یک کارشناس تهران‌شناسی داشتیم که حتی از کارکرد مغازه‌ها در آن زمان تعاریف دقیقی به ما ارایه داد. به طور مثال میدان منیریه در دهه ۵۰ به بازار فروش کفش‌های کتانی تبدیل شده بود و قبل از آن در دهه ۴۰ و یا دهه ۳۰ تعریف دیگری داشت.

۵۶۰۰ نسخه را رصد کردیم

وی همچنین با اشاره به پوشش و حجاب در سریال‌های تاریخی عنوان کرد: ما در این زمینه معذورات و ممیزی‌هایی داریم که به تلویزیون برنمی‌گردد، اصولی است که باید به آنها پایبند باشیم و می توانیم کمتر سراغ تصویر کردن لحظاتی برویم که تصنعی بودن آنها جلوه کند. زمانی ما سریالی داشتیم که به مقوله کشف حجاب می‌پرداخت و به دلیل ملاحظاتی که درباره حجاب وجود داشت مشخص نمی‌شد که کدام اشخاص شامل کشف حجاب بودند و چه کسانی شامل این امر نشده بودند چون پوشش هر دو گروه شبیه هم بود. ما یا نباید سراغ این موضوعات برویم و یا باید به نوعی بتوانیم با گریم های مصنوعی مثل موی مصنوعی چنین امری را به تصویر بکشیم.

کارگردان سریال «معمای شاه» با اشاره به فاز اول این سریال که قرار است آبان‌ماه از شبکه یک پخش شود، توضیح داد: فاز اول این سریال از سال ۱۳۱۷ آغاز می‌شود و تا سال ۱۳۳۱ را در برمی‌گیرد. ما در این تاریخ به موضوعاتی از جمله حوادث شهریور ۱۳۲۰، روی کار آمدن دولت‌های مختلف از جمله دولت قوام‌السلطنه، بحران نان، اشغال ایران توسط متفقین شروع فعالیت فداییان اسلام، ملی شدن صنعت نفت و... می‌پردازیم و ماجراها با قیام ۳۰ تیر به پایان می‌رسد.

ورزی با اشاره به تیم تحقیقاتی این کار تصریح کرد: موسی حقانی مشاور پژوهشی تاریخی این سریال است که همکاری ویژه‌ای در این چند سال با ما داشت و طی دو سال ۵ هزار و ۶۰۰ نسخه سند رصد شد.

کارگردان سریال «معمای شاه» در پایان درباره ویژگی‌های این اثر و توانایی آن برای جذب مخاطبان عنوان کرد: ما تمام تلاش خود را در این سریال به کار گرفته‌ایم تا بتوانیم بخشی از تاریخ کشور را به شکل یک دایره‌المعارف ارایه کنیم. این کار علاوه بر هنرپیشه‌های زیادی که در آن حضور دارند، از ویژگی‌های خاصی هم برخوردار است، از جمله شبیه‌سازی‌ها و چهره‌پردازی‌هایی که شاخصه اصلی کار را تشکیل می‌دهند. همچنین مارال جیرانی طراح لباس این سریال مثل یک محقق و پژوهشگر عمل کرد و تمام آلبوم‌های عکسی که طراحی لباس‌ها را از روی آنها انجام داده است، می‌توانند به عنوان یک منبع بزرگ تحقیقاتی محسوب شوند.

کد خبر 2945610

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha