به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، نشست كارگاهی «ساعت شعر» در سالن زنده یاد سلمان هراتی حوزه هنری با حضور علی داوودی، سعید بیابانكی و محمود حبیبی كسبی، به محلی برای ایراد انتقاد برخی از شاعران به جشنواره شعر فجر مبدل شد.
در این نشست محمود حبیبی كسبی، با اشاره به اینكه وقتی جشنواره ای به برگزاری دهمین دوره می رسد یعنی تجربه لازم را كسب كرده و قرار است تاثیرگذار باشد، گفت: این در حالی است كه می بینیم این جشنواره نتوانسته آن طور كه شایسته است، در بین مردم و حتی مخاطبان خاص شعر و فضای ادبی كشور تاثیرگذاری لازم را داشته باشد و آن ها را با خود همراه كند.
وی افزود: در زمان برگزاری جشنواره هایی مانند فیلم یا موسیقی فجر، می بینیم كه شور و نشاطی در جامعه ایجاد می شود و یك جریان رسانه ای راه می افتد كه مردم را از آنچه در طول برگزاری این رویدادهای هنری می گذرد آگاه می كند اما متاسفانه در جریان جشنواره شعر فجر، اصلا چنین فضایی را در سطح جامعه نمی بینیم و بسیاری از افراد و حتی علاقه‌مندان شعر و ادبیات از شروع و پایان آن بی خبرند.
این شاعر با اشاره به اینكه جشنواره شعر فجر در سكوت و سكون برگزار می شود، تاكید كرد: این فضا به‌ویژه در سال های اخیر تشدید شده و به نظر می رسد شاهد جشنواره ای خنثی، بی هدف، بدون نیازسنجی و هدف گذاری هستیم. این جشنواره لازم است ببیند نیاز ادبیات و شعر امروز كشور چیست اما بدون موضع و بدون موضوع برگزار می‌شود.
جوان ها كجا باید رشد پیدا كنند؟
مجید سعدآبادی، شاعر، نیز به انتقاد از جشنواره شعر فجر پرداخت و گفت: هنگامی كه همه جشنواره‌ها را تعطیل می‌كنیم، آن ها را با سیاست های مختلف با هم ادغام می‌كنیم و در نهایت به برگزاری یك جشنواره می‌رسیم، مشخص است كه در پایان نارضایتی هایی از آن وجود خواهد داشت.
وی افزود: یكی از انتقادهای دیگر به جشنواره شعر فجر این است كه چطور یك داور می تواند هم اشعار كلاسیك و هم اشعار سپید را مورد داوری قرار دهد؟ این كار تخصص های جداگانه ای می خواهد و نمی توان هر دوی آن ها را با یك نگاه دید.
برگزیده دوره سوم جشنواره كتاب سال شعر فجر، همچنین ادامه داد: در سال های اخیر، افراد صاحب اسم و رسم به عنوان افراد برگزیده معرفی شدند. سوال اینجاست كه جوانان كجا باید دیده و معرفی شوند؟ پیش از این جشنواره ای به نام گام اول وجود داشت كه افرادی كه اولین كتاب شان را منتشر كرده بودند مورد داوری قرار می‌گرفتند و اثر برتر انتخاب می شد اما این جشنواره نیز حذف شده و معلوم نیست این جوانان كجا لازم است مورد ارزیابی قرار بگیرند.
این شاعر ادامه داد: گفته می شود ادغام جشنواره ها به دلیل كمبود بودجه بوده است، اما به این دقت نمی شود كه هر جشنواره سیاست خاص خودش را داشته و نمی توان حالا همه آن سیاست ها را از یك جشنواره به نام جشنواره شعر فجر طلب كرد. ضمن اینكه معتقدم حتی اگر قرار است جایزه مادی حذف شود و جایزه معنوی گذاشته شود، باز هم لازم است بخشی برای جوانان در نظر گرفته شود تا كتاب هایشان كه برگزیده می شوند معرفی شوند و مردم با آن كتاب ها آشنا شوند.
جشنواره شعر فجر باید پویاتر شود
در ادامه، سعید بیابانكی نیز با اشاره به اینكه جشنواره شعر فجر را وزارت ارشاد برگزار می كند و لازم است نگاه همه جانبه ای به شاعران داشته باشد، گفت: اما می بینیم كه غالبا طیف خاصی در این جشنواره شركت می كنند و نگاه ملی را شاهد نیستیم.
وی با دفاع از روند داوری و انتخاب كتاب های برتر دهمین جشنواره شعر فجر افزود: هرچند قیاس جشنواره شعر با جشنواره های دیگر چندان درست نیست چون شعر هنر خاموش محسوب می شود، اما می توان از روند برگزاری جشنواره‌های دیگر تجربه گرفت. در جشنواره ای مانند فیلم یا موسیقی، دیده می شود كه افراد از طیف های مختلف فكری، حضور پیدا می كنند و هر كدام طرفداران خاص خودشان را دارند و این موضوع به پویایی جشنواره كمك می كند و لازم است این نگاه را در جشنواره شعر فجر نیز داشته باشیم.
نظر شما