به گزارش خبرنگار مهر، این روزها ۱۴ مجسمه ساز مشغول ساخت ۱۴ تندیس از شاعرانی نوگرای ایران از نیما یوشیج و پروین اعتصامی تا قیصر امین پور و حسین منزوی هستند. این رویداد با همکاری مشترک خانه شاعران و سازمان زیباسازی در قالب سمپوزیوم در حال اجراست و هنرمندان آن طی فراخوانی از بین ۱۲۲ هنرمند انتخاب شدند. در ادامه طی یک قرعه کشی قرعه ساخت هر کدام از شاعران به نام یکی از مجسمه سازان افتاد.
قرار است این سردیس ها در محوطه انجمن شاعران واقع در خیابان شهید کلاهدوز قرار گیرد. ندا آیتی یکی از هنرمندانی که در این رویداد حاضر است و سردیس طاهره صفارزاده را می سازد درباره این رویداد به خبرنگار مهر گفت: تا پیش از ورود به دانشگاه و قبل از سال ٨٦ مجسمه سازی را یک هنر ناشی از خلاقیت می دانستم اما بعد از سال ٨٦ و تمرکز بر این هنر، به این باور رسیدم که تکنیک و آناتومی هم در ساخت یک مجسمه حرف کلیدی را می زند.
او با بیان اینکه اولین تجربه خود از شرکت در سمپوزیوم را پشت سر می گذارد، افزود: این محافل فرصت خوبی است تا کارآموز از بخشی از تجربیاتی که به آن نیاز دارد، بهره ببرد. علیرغم بالا بودن تعداد اساتید در این حوزه، کار اغلب آنها ١٠٠ درصد نیست و برخی در ظرایف و عده ای هم در پیکره بندی مجسمه سازی مهارت دارند و بر همین اساس می توان از هر کدام از آنها بخشی از تجربه را فرا گرفت.
آیتی در مورد اینکه به کدام سبک از مجسمه سازی گرایش بیشتری دارد، گفت: من اغلب پرداختن به آثار رئال را ترجیح می دهم زیرا هنگام کار بر روی یک اثر رئال، غرق شدن در تمام اجزای آن، لذت مضاعفی به هنرمند میدهد.
احمد عرب بیگی دیگر هنرمندی که این روزها ساخت سردیس حسین منزوی را به عهده دارد درباره این رویداد به خبرنگار مهر گفت: مجسمه سازی در تمام دنیا به عنوان یک هنر شناخته می شود که هنرمند باید از سلیقه و ذوق و با انتخاب خود، یک اثر را خلق کند اما متاسفانه یا خوشبختانه در ایران روال کار به این گونه است که هنرمند در انتظار سفارش کار است و اثری را خلق می کند که سفارش دهنده برای او مشخص کرده است.
به گفته این هنرمند، مهمترین مساله حاکم بر مجسمه سازان کنونی جامعه این است که آثار خود را با هدف امرار معاش انجام می دهند و اینگونه می شود که کار به سمت سفارش گرفتن های از پیش تعیین شده، متمایل می شود. وی افزود: امیدوارم مسیر مجسمه سازی در ایران به سمتی رود که نگاه جهانی تر که همان دغدغه هنرمند در خلق یک اثر است، در ایران رایج شود.
عرب بیگی یادآور شد: برخی چهره ها مانند شاعران به گونه ای هستند که ناخودآگاه باید یک سبک ثابت را برای آنها اجرا کرد. به عنوان مثال چهره قیصر امین پور از یک آرامش برخوردار است و نمی توان سبک اکسپرسیوم را برای آن اجرا کرد.
او در پایان با اشاره به ایده آل ذهنی خود در هنر مجسمه سازی گفت: کنستانتین برانکوزی الگوی ذهنی من در مجسمه سازی است زیرا او در خلق آثار خود ممکن است ۲۰ سال زمان صرف کند و بعد از ۲۰ سال کاری که ارائه می دهد با استقبال مواجه نشود اما آن اثر به قدری مورد رضایت خودش بود که با صبر و گذر زمان، شاهد تغییر دیدگاه ها به اثرش شد و بعد از ۳۰ سال همه آن را تائید کردند.
این رویداد شنبه ۲ مردادماه در محوطه انجمن شاعران آغاز شده است و تا ۱۲ مردادماه ادامه دارد.
مجسمه سازان شرکت کننده در این سمپوزیوم علیرضا اسانلو، شاهرخ اکبری دیلمقانی، ندا آیتی، فائزه بادامچی، محمد بیگ زاده، کیوان پور نصری نژاد، علی چراغی، مهدی حبیبی، ریبین حیدری، منصور طاهری، احمد عرب بیگی، هادی عرب نرمی، بیژن غنچ پور و محسن ناصریان هستند که به ترتیب سردیس شاعرانی چون سلمان هراتی، مهرداد اوستا، طاهره صفارزاده، شهریار، م. آزاد، سهراب سپهری، مشفق کاشانی، منوچهر آتشی، سیدحسن حسینی، پروین اعتصامی، حسین منزوی، نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث و قیصر امین پور را می سازند.
نظر شما