حسن معجونی، نویسنده و کارگردان درباره تئاتر عروسکی «ابر صورتی» که با کارگردانی وی در شانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک حضور دارد و برگرفته از داستانی به همین نام نوشته علیرضا ایرانمهر است به خبرنگار مهر گفت: قصه «ابر صورتی» یکی از سخت‌ترین قصه ها برای اقتباس، برگرداندن و مناسب کردنش برای اجرا در مدیوم تئاتر عروسکی است و من هم ابتدا علاقه ای برای به صحنه بردنش نداشتم و وقتی آن را می خواندم ایده ای برای تصویرسازی آن نداشتم اما از یک جایی اجرایی کردن قصه برایم شفاف شد و بعد قصه را کیوان سررشته تبدیل به نمایشنامه کرد. یعنی آن قصه به آن شکل به هیچ وجهه نمی توانست به شکل تئاتر اجرا شود مگر اینکه دستخوش تغییر بسیاری شود.
معجونی درباره شیوه اجرای این تئاتر عروسکی توضیح داد: وقتی می گوییم سبک نمایش عروسکی بیشتر منظور ما درباره شیوه حرکت دادن عروسک هاست اما در نمایش ما برخورد متفاوتی با عروسک شده است و برای همین نمی توان یک سبک نمایش عروسکی برای بیان آن قائل شد. در واقع من به عروسک به عنوان یک کاراکتری که بخواهم به آن جان بخشی کنم نگاه نکردم و عروسک در نمایش من بین شیء و عروسک در حال حرکت است و به اعتقاد خودم در این اجرا عروسک به واقعیت وجودی اش نزدیک تر شده است.
او که این نمایش را برای رده سنی بزرگسال در جشنواره عروسکی اجرا می کند، بیان کرد: در واقع عروسک من در صحنه مرده است و به طور کلی به نمایش عروسکی به شکلی که بخواهم به عنوان کاراکتر به عروسک ها نگاه کنم علاقه ندارم.
این کارگردان با بیان اینکه این اولین باری نیست که نمایش عروسکی کار می کند، ادامه داد: نمایش عروسکی «پدر عزیزم» را بر اساس قصه ای از کافکا کار کردم که متنش را محمد چرمشیر را نوشته بود و نمایش «آسانسور» را هم مهدی کوشکی نوشته بود که به صحنه بردم و هر دو نمایش عروسکی با همین تعریفی که گفتم بود. ضمن اینکه گروه تئاتر «لیو» مدت هاست در حوزه «میکرو تئاتر» فعالیت می کند و فستیوالی برپا می کند که شاخه ای از تئاتر عروسکی است.
معجونی درباره اینکه پیش از این گفته بود در هیچ جشنواره ای حضور پیدا نمی کند درباره حضورش در جشنواره تئاتر عروسکی گفت: این جشنواره قطعا یک رویداد متفاوت نسبت به هر جشنواره ای است و هم حال و هوایش متفاوت است و هم سیاست هایش فرق دارد. ضمن اینکه احساس می کنم باید از جریان تئاتر عروسکی حمایت کرد. آدم های خلاق زیادی در این عرصه فعالیت می کنند.
این بازیگر تئاتر ادامه داد: این جشنواره ای بود که من همیشه آن را دوست داشتم و جشنواره ای نیست که در آن نشانی از سفارش و مضامین مشخص شده باشد و مثل یک جشنواره فنی با آن برخورد می شود. البته این جشنواره باید به صورت سالانه برگزار شود و تداوم باعث ایجاد یک جریان می شود و مشکل ما نداشتن تداوم در این رویداد است. چرا این جشنواره را موکول می کنیم به اینکه هر دو سال یکبار برگزار شود و بعد هم تولیداتش برای اجرای عمومی جدی گرفته نمی شود.
باید در هر باز اجرا، قرائت جدید از اثر صورت بگیرد
در بخش دیگری از این گفتگو این بازیگر که این روزها با ایفای نقش «ایوانف» در نمایش «ایوانف» به کارگردانی امیررضا کوهستانی روی صحنه است درباره باز اجرای این نمایش که چهار سال پیش اولین اجرای عمومی خود را پشت سر گذاشت نیز گفت: من موافق باز اجرای طولانی مدت از یک اثری که قبلا تولید شده نیستم مگر اینکه در هر بازخوانی یک قرائت کاملا جدید از نمایش شود. یعنی با خود بگوییم اگر امروز «ایوانف» را قرار بود اولین بار اجرا کنیم چه می کردیم. به نظرم امروز تماشاچی باز اجراها را به عنوان اتفاق زنده تجربه نمی کند. خوب بود که شرایطی فراهم می شد که آثاری که قبلا تولید شده بودند در فاصله های مشخص و اجراهای محدودتر و در سالن های متفاوت تر اجرا می شد یا برای اجرا به شهرستان ها می رفت. در واقع به گونه ای بود که مخاطب خاص بتواند اجراها را ببیند.
وی در پایان بیان کرد: در اجرای جدید از «ایوانف» این اثر قابل مقایسه با خوانشی که چهار سال پیش داشت، نیست. اتفاقی که در آن زمان رخ داد یک خوانش اجتماعی از اثر بود و این خاصیت را امروز از دست داده و به یک خوانش شخصی و انسانی تبدیل شده است. الان اینگونه بازاجراها شاید حالت موزه ای پیدا کند به این معنا که گرچه اثر نمرده است اما برای فهمش نیاز است توضیحاتی درباره اش داده شود که مربوط به اجرای اول این اثر و زمان خلقش است.
نمایش «ابر صورتی» به کارگردانی حسن معجونی شنبه، ششم شهریور ماه در سالن قشقایی اجرا می شود و داستان این نمایش در دهه ۶۰ می گذرد و درباره پسری است که به سربازی می رود و تیر می خورد و می میرد و مخاطب در طول نمایش درگیر هویت او می شود.
الکا هدایت و کیوان سرشته به عنوان بازیگران و عروسک گردانان در اجرای این نمایش همکاری دارند. هما ساداتیان عروسک ساز است و طراحی صحنه را شایران عشایری انجام می دهد.
نظر شما