به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، طاهره اصفهانی مربی قصه‌گوی مرکز شماره دو سنندج در باره تاثیر قصه‌گویی بر توسعه فعالیت‌های هنری و ادبیات در کودکان و نوجوانان سخن گفت.
این مربی سخنان خود را این‌چنین آغاز کرد: وقتی قصه‌گو به قصه‌گویی می‌پردازد ذهن کودک کاملآ قادر است زنجیره‌ای به هم پیوسته از تصاویر بسازد. کودک هنگام شنیدن نسبت به جهان اطراف و دنیای ناشناخته‌ای که هنوز خود آن‌ها را ندیده است کنجکاوی می‌کند. کنجکاوی‌ای که باعث خلق آثار تصویری از مفاهیم قصه می‌شود. قصه استعداد تصویرسازی کودک را بیدار می‌کند، قوه تخیل او را رشد می‌دهد و سبب شکوفایی نبوغ او می‌شود. اگر شنیدن قصه قبل از فعالیت هنری مثلاً نقاشی یا خواندن کتاب باشد تاثیر به سزایی بر مخاطب دارد.»
او به برانگیخته شدن حس همذات‌پنداری و تغییر و تحول در شنونده پس از شنیدن قصه اشاره دارد: «کودکان و نوجوانان خود را قهرمان قصه می‌دانند و با زیرکی و شهامت یا با سرشت پاکشان مشکل‌گشایی می‌کنند که این همذات‌پنداری با قهرمان شخصیت به دنبال سرنوشت آن شخصیت می‌رود و با جریان قصه هم سو می‌شوند و این جایگزینی و همذات‌پنداری خود نوعی توسعه در ادبیات و هنر برای کودکان و نوجوانان می‌شود.
اصفهانی جاذبه شنیداری قصه را نیز از قلم نمی‌اندازد: «کودکان و نوجوانان در ضمیر ناخودآگاه خود به هر چیزی که علاقه‌مند شوند در آن زمان به شرطی که شرایطی مناسب برای آن‌ها به وجود آید موفق‌تر خواهند شد بنابراین کودک رشد خواهد کرد، و در جریان رشد رفته رفته، عرصه‌های کشمکش او نیز جابجا می‌شود. ابتدا علایق کودک را باید بشناسیم، سپس با توجه به علایق کودک، قصه مورد نظر را انتخاب کنیم.
وی ادامه داد: برای مثال کودکی که به ادبیات علاقه‌مند است مربی یا والدین برای او قصه رستم و اسفندیار در فضای باز مانند حیاط مدرسه و دیگر مکان‌های نمایشی که قابل اجراست با رفتار و توانایی خویش روایت می‌کنند و در هر جای قصه اجازه بدهند که در نقش شخصیت‌های قصه ظاهر شوند سپس قصه‌گو با قدرت و توانایی‌های خود با معرفی شخصیت داستان از پرده‌های مصور نگاه کودک و نوجوان جاذبه‌های شنیداری همراه با شعرخوانی ارتباط بهتر و کنش‌مندتری برقرار می‌کند و این خود باعث توسعه ادبیات و هنر ویژه کودک و نوجوان می‌شود.»
مربی قصه‌گوی نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به یادگیری واژگان از سوی مخاطبان نیز اشاره دارد: «ادبیات کودکان شامل قصه، شعر، نمایش، افسانه و داستان سبب هدایت کودک به سوی رشد، با زبان و شیوه مناسب و در خور فهم او می‌شود. بنابراین قصه، کودک را با دنیای واژگان و کلمه آشنا می‌کند، قصه‌ای که در آن با شعرهای کودکانه که شامل وزن و آهنگ باشد آغاز یا پایان داده شود، کودک را برای شنیدن قصه‌های بعدی و یادگیری واژگان سوق می‌دهد.»
اصفهانی ادامه می‌دهد: «به مدد قصه و از راه گوش، کودکان ما با چند هزار کلمه آشنا و مانوس می‌شوند. اگر برای کودک قصه‌گویی شود کودک به تکلم تشویق می‌شود و به دقت گوش می‌دهد و داستان‌های ساختگی خود را آغاز می‌کند داستان‌هایی که منجر به ساخت داستان‌های دیگر می‌شود. و اگر بعد از پایان قصه از کودک بخواهیم قصه را تعریف کند چیزهای خیالی و غیر واقعی را به داستان اضافه می‌کند.»
این مربی امسال قرار است با داستان «دارا و سه غول» و در بخش ملی جشنواره به قصه‌گویی بپردازد. او قصه‌گویی را بهترین ابزار آموزشی می‌داند چرا که ساده؛ کم هزینه و در دسترس است.
نوزدهمین جشنواره قصه‌گویی ۲۷ بهمن تا ۱ اسفند در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب برگزار می‌شود.
نظر شما