کتاب «رساله طهارت انسان» تجدید چاپ شد

به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «رساله طهارت انسان» تالیف آیت الله سیّد محمد محسن حسینی طهرانی توسط انتشارات مکتب وحی تجدید چاپ شد.

این رساله فقهی که با زیر عنوان «بررسی فنی و فقهی طهارت ذاتی مطلق انسان» به رشته تحریر درآمده، حاصل مباحثی است در بررسی فقهی و تفسیر عبارت «انّما المُشرکونَ نَجسٌ» در آیه شریفه «یا ایّها الذینَ آمنوا انّما المُشرکونَ نجسٌ فلا یَقربُوا المَسجدَ الحرامَ بَعدَ عامِهم هذا» (سوره توبه آیه ۲۸) که پس از تبیین عنوان شرک و مشرک، میزان دلالت آیه را بر مفاد و مقصود و همچنین روایات وارده و اقوال فقها در این باب مورد ارزیابی فنی ـ فقهی قرار گرفته است.

در پشت جلد کتاب چنین توضیح آمده است: «خلقت انسان بر اساس فطرت توحید که اقرار و اعتراف به ربوبیّت و وحدانیّت حضرت حق جلّ و علا در کلیه آثار و رشحات وجودی اعم از اسماء و صفات و افعال او می باشد، مستقر یافته است. « کلُّ مولودٍ یُولَد علی الفِطرة؛ ثُم أبواه یُهوِّدانِه و یُنصِّرانِه و یُمجِّسانِه» و این حقیقت وجودی در همه اطوار و ادوار حیات با او قرین و ملازم می باشد. مسأله طهارت نفس و سریان او به طهارت ظاهری انسان که از آثار این حقیقت وجودی است، از دیرباز محطّ بحث و تحقیق علما و فقها اسلام رضوان الله علیهم بوده است. جمعی غفیر از فقها حکم به نجاست ذاتی غیر مسلمین اعم از اهل کتاب و غیره نموده و بعضی اهل کتاب را استثناء نموده اند. در این رساله فقهیّه سعی بر آن شده است تا با استفاده ازمبانی و اصول مفروغه اجتهاد، در اطراف این مسأله مهم تحقیقی نه چندان وسیع صورت پذیرد و حاصل آن که همان اعتراف به طهارت ذاتی مطلق آدمی است به پیشگاه اهل بصیرت خصوصاً و کلیه طبقات بشر از هر طبقه و ملتی عموماً تقدیم گردد.»

گفتنی است این اثر از یک مقدمه، شش فصل و یک خاتمه تشکیل یافته که «حقیقت نجاست و اقسام آن»، «استعمال لفظ نجس در عرف متشرعه»، «معنای شرک و مفاد آیه کریمه انما المشرکون نجس»، «ادله فقهای شیعه بر نجاست ذاتی مشرکین و نقد آن»، «اقوال فقها رضوان الله علیهم در این مساله»، «نقد و بررسی اجماع مدعا بر نجاست غیر مسلمان» از عناوین آن می باشد.

در قسمتی از خاتمه کتاب با تاکید بر «حکم به طهارت ذاتی کفّار، در عین استحباب رعایت احتیاط و اجتناب از تماس با آنان و تناول اطعمۀ ‌شان» چنین می خوانیم:

«در شرع مقدّس اسلام، حکم شارع بر طهارت ذاتی مشرکان بوده است، ولی آیه در مقام اثبات قذارت باطنی آنها، مردم را از ورود آنان به مسجدالحرام برحذر می‏دارد. و این معنا أنسب است به اینکه بگوییم مقصود از نجاست، قذارت ظاهری و نجاست اصطلاحی آنان است؛ زیرا ادخال شیء نجس در مسجدالحرام درصورتی‌  که موجب تنجیس آن نگردد، موجب هتک حرمت آن نیز نخواهد شد. و از طرفی، بسیار محتمل است که آیۀ شریفه در مقام بیان یک حکم سیاسی منطبق با شرایط و ظروف آن زمان باشد؛ زیرا آنان با ورود به مسجدالحرام و اتیان به عبادات خاصّۀ خود، از طرفی موجب هتک‏ احترام بیت ‌الله ‌الحرام شده و حرم توحید و بیت منزّه او را با ورود خود، دچار آشفتگی و هرج و مرج و تشویش اذهان و ورود خواطر و صوارف از توجّه به توحید می ‏گردانیدند، و از طرف دیگر موجب تثبیت موقعیّت و وضعیّت سیاسی خود شده، و به عبارت دیگر این خود یک بی ‏اعتنائی به نشر کلمۀ توحید و استقرار شرع مقدّس اسلام در همۀ بلاد و امکنه تلقّی می‏ گردید، و لذا از جانب حضرت احدیّت حکم به ممانعت از ورود آنان صادر شده است. فلذا می‏توان آیۀ شریفه را حمل بر نجاست باطنی و قذارت و کدورت نفسانی نمود؛ و در صورت شکّ در انطباق، طبعاً حکم به طهارتْ موافق با جریان اصول خواهد بود. مضافاً به اینکه: در روایات مذکوره نیز به اندازۀ کافی شواهد دالّ بر طهارت ذاتی مشرکان موجود می‏باشد. و بناءً علی‌ هذا باید اذعان نمود که مشرکان و سایر فرق از مردم، مانند اهل‌کتاب، محکوم به طهارت ذاتی می‏باشند؛ و الله العالم.»

لازم به ذکر است این کتاب از دوره علوم و مبانی اسلام و تشیع و در شمارگان ۱۵۰۰ نسخه با قیمت ۱۲۰۰۰ تومان منتشر شده است.